Skutull - 16.09.1971, Blaðsíða 4

4
SKUTULL
Sigurður Jóhannsson:
Sjaldan veldur einn þá tveir deila
Það heíur löngum verið ein-
kenni bernskunnar að þegar
börn deila segja þau gjarn-
an: Þetta var honum að
kenna. Hitt vita aftur á móti
þeir, sem til einhvers þroska
eru komnir, að sjaldan veldur
einn þá tveir deila.
Óneitanlega minna viðbrögð
„Samtakanna" (SFV) og mál-
flutningur þeirra í Vestra frá
10. þ.m.: á afstöðu „sak-
lausa barnsins". „Við gerðum
allt sem í okkar valdi stóð
til að koma fram sameigin-
legu framboði vinstri flokk-
anna — en: Alþýðuflokkur
og Framsókn sögðu nei.“
Þarna voru „vondu börnin“ að
vísu tvö.
Það leynir sér ekki hver hef
ur haldið á pennanum í
Vestra að þessu sinni. Svo
mikið er víst, að erfitt mun
verða að finna hann í rit-
nefndinni. En þar sem maður
inn á bakvið tjöldin er nú
komin fram í sviðsljósið og
hefur kosið að segja svo ein-
hliða frá sameiningartilraun-
um sínum, sem raun ber vitni,
er ekki úr vegi, að annað af
„vondu börnunum" segi hér
sína sögu.
j
INNGANGUR
örlítið forspjall er rétt að
hafa, en án þess að hirða
um dagsetningar skal þess
getið, að Alþýðubandalagið
skrifaði Alþýðuflokki og Fram
sókn og bauð upp á sameigin-
lega sæng fyrir og eftir kosn
ingar. Af hálfu Alþýðuflokks
ins var þessu einróma hafn-
að á þeirri forsendu, að ekk-
erc það hefði breytst frá því
við tvennar seinustu kosning-
ar, er mælti með sameiginlegu
framboði. Framsókn tjáði sig
fúsa til viðræðna og var þar
um annan tón að ræða, en
við nefndar kosningar, en þá
mátti flokkurinn ekki heyra
nefnt sameiginlegt framboð
og eins og öllum er í minni,
rauf Framsókn eininguna í
kosningunum 1966.
Á þetta er minnst til að
ljóst sé, að afstaða Alþýðu-
flokksins til sameiginlegs fram
boðs við þessa flokka var
skýrt mörkuð og öllum ljós.
UFPHAFIÐ
Upphafið að viðræðum Al-
þýðuflokksins og SFV var
það, að u.þ.b. hálfum mán-
uði áður en að viðræður hóf-
ust hafði talsmaður Samtak-
anna samband við undirritað
an. Tjáði hann honum vilja
sinn til viðræðna við Alþýðu-
flokkinn. Var talsmanninum
gerð ljós afstaða Alþýðu-
flokksins til Framsóknar og
Alþýðubandalags og sem get-
ið er hér að framan.
Þegar þetta átti sér stað
var talsmaðurinn á förum til
Reykjavíkur og kvaðst hann
verða þar nokkra daga. Þá
þegar hafði Alþýðuflokkurinn
ákveðið sinn fyrsta fund til
undirbúnings kosninganna.
Var talsmanninum sagt, að
ósk hans myndi verða lögð
fyrir þann fund og fyrir því
talað, að Alþýðuflokkurinn
hefðist ekki að, fyrr en er-
indi kæmi frá Samtökunum.
Vorum við sammála um, að
SFV ætti upptökin m.a. vegna
þess, að á ísafirði er ekki
um nein „formleg" samtök
þeirra að ræða. Á þessi til-
mæli var fallist á fundi Al-
þýðuflokksins og kosin 3ja
manna nefnd til viðræðna, er
að þeim kæmi.
VIÐRÆÐUR HEFJAST
Þegar talsmaður Samtak-
anna kom loks úr útivistinni
fóru hlutirnir að taka á sig
ákveðna mynd. Þrátt fyrir
áður mótaða afstöðu Alþýðu-
flokksins gagnvart sameigin-
legu framboði með Alþýðu-
bandalagi og Framsókn var
nú farið á stúfana og boðið
upp á þessa aðila hvorn á eft
ir öðrum, sem þriðja hjól
undir vagninn. Þessu var kurt
eislega hafnað. Allt þetta
vafstur hjó þó óðum í þann
takmarkaða tíma, sem til
stefnu var.
Þegar á fyrsta viðræðufund-
inum kom nokkuð athyglis-
vert í Ijós. Talsmaður Sam-
takanna lýsti þar yfir, að
hann hefði aldrei beðið Al-
þýðuflokkinn um viðræður.
Ég hefði ekki haft neina heim
ild til slíkrar túlkunar. Hér
hefði aðeins verið um
„tveggja manna tal“.
(Því má skjóta hér inn, að
sjálfur virðist hann ófeiminn
að vitna til „tveggja manna
tals“ í blaði sínu og tilfæra
persónulegar skoðanir
manna). Þessi yfirlýsing kom
að vonum flatt upp á félaga
mína í Alþýðuflokknum.
Þarna var beinlínis verið að
lýsa því yfir, að ég hefði að
ástæðulausu látið þá bíða að-
gerðarlausa í tvær vikur. Það
skyldi nú aldrei vera, að tals
maðurinn hefði fengið ákúr-
ur frá félögum sínum fyrir
framhleypnina og þess vegna
tekið þá ákvörðun að sverja
af sér pöntunina á viðtalinu?
En það átti fleira eftir að
koma í Ijós. Strax í upphafi
kom það fram, að Samtökin
álitu, að ef einhver árangur
ætti að nást af sameiginlegu
framboði þeirra og Alþýðu-
flokks þá þyrfti Alþýðuflokk
urinn að skipta um menn.
Með þessari yfirlýsingu tóku
Samtökin af allan vafa um
það, að þau vildu ráða því,
hvaða menn Alþýðuflokkur-
inn tilnefndi á sameiginlegan
lista. Hví skyldu þeir hafa
gleymt að tíunda þetta í sam-
einingarsögunni í Vestra?
Ekki voru þetta úrslitakostir
Alþýðuflokksins, eða óbilgirni
og þvergirðingsháttur nokk-
urra áhrifamanna þess flokks.
ÚRSLITAKOSTIR
Samtökin gera mikið úr
„úrslitakostum Alþýðuflokks-
ins“ Fer ekki á milli mála
að þeir eru blásnir út í þeim
tilgangi einum, að nota þá
sem tilliástæðu. Verður vik-
ið nánar að því síðar. En
það, sem mesta furðu vekur
er, að það er engu líkara en
að þeir, sem fjölluðu um bréf
Alþýðuflokksins hafi verið
gersamlega lokaðir fyrir því,
sem kallast eðlilegur gangur
samninga. Hefði virkilegur
áhugi verið fyrir hendi hefðu
Samtökin átt að gera gagn-
tilboð. Það stóð þeim opið.
Þetta vissi fyrsti talsmaður
Samtakanna mæta vel þótt
hann kjósi að láta annað frá
sér fara. En það voru ástæður
fyrir því, að þeir mætu menn
létu það lönd og leið, að gera
gagntilboð. Þeirra verður get-
ið hér á eftir og þær varpa
ljósi á léttlyndið.
VEGIR LIGGJA TIL
ALLRA ÁTTA
í Vestra segir svo um sam-
starfstilraunir SFV: „27. ág.
SFV svarar úrslitakostum Al-
þýðuflokksins með bréfi. SFV
skrifar Framsókn og Alþýðu
bandalagi með beiðni um við-
ræður. Fyrsti viðræðufundur
samdægurs.“
Trúi því hver, sem trúa vill
að þannig hafi þetta gengið
fyrir sig, einn, tveir og þrír.
Nei, á svona einfaldan hátt
gerast ekki kaupin á eyrinni.
Talsmaður Samtakanna lá
ekkert á því, að niðurstaða
þyrfti að fást í viðræðurnar
við Alþýðuflokkinn vegna
þess að Framsókn biði eftir
svari! Það er staðreynd, að
á sama tíma og viðræðurnar
við Alþýðuflokkinn áttu sér
stað, var opið í hálfa gátt
inn til maddömunnar, sem
beið með faðminn opinn.
Þetta vissu Samtökin og þess
vegna var það algjör óþarfi
að viðhafa venjulegar samn-
ingaleiðir og vera nokkuð að
stússa í því, að gera gagntil-
boð. Allt gekk þetta eftir þar
til gerðri áætlun, enda segir
Vestri: „Skipað í málefna-
nefnd og ákveðið að hver
flokkur skuli tilnefna sex
Framhald á 6. síðu
Tilkynniny
frá Trjfoginpstofnun ríkisins
IVIeð bráðabirgðalögum, sem út voru gefin 19. júlí
sl., er flýtt gildistöku nokkurra ákvæði laga nr.
67 20. apríl, sem taka áttu gíldi 1. janúar 1972,
þannig, að þau tóku gildi 1. ágúst sl.
BARNALÍFEYRIR.
a. Barnalífeyrir verður greiddur til 17 ára aldurs
í stað 16 ára áður.
b. Áður var heimilt að greiða barnalífeyri með
börnum ekkla, nú er það skylt.
TRYGGING LÁGMARKSTEKNA
ÖRYRKJA OG ALDRAÐRA.
Elli og örorkulífeyrir verður frá 1. ágúst 70.560,00
kr. á ári fyrir einstakling og kr. 127.008,00 fyrir
hjón, sem bæði njóta elli- eða örorkuiífeyris. Skylt
er þó að tryggja einstaklingi, sem þessara bóta
nýtur 84.000,00 kr. árstekjur og hjónum 151.200,00
kr., ef þau hafa ekki aðrar tekjur til viðbótar
tryggingabótum, svo að þessu tekjumarki verði
náð.
Við ákvörðun tekna samkvæmt þessu verður leyfð-
ur frádráttur kostnaður við öflun teknanna, svo
sem t.d. kostnaður af fasteign að vissu marki og
stéttarfélagsgjald.
Rétt er þeim, sem telja sig koma til greina um
hækkun bóta samkvæmt þessu, að snúa sér til
tryggingaumboðanna eða í Reykjavík til Trygg-
ingastofnunar ríkisins og leggja fram umsóknir,
svo kannað verði, hvort réttur til hækkunar bóta
er fyrir hendi.
ÖRORKUSTYRKUR.
Sú rýmkun hefur verið gerð á veitingu örorku-
styrkja, að nú er einnig heimilt að veita slíkan
styrk vegna bæklunar eða vanþroska barns inn-
an 16 ára aldurs, ef hún hefur í för með sér til-
finnanleg útgjöld eða mikla umönnun.
MÆÐRALAUN FÓSTURMÆÐRA.
Tryggingaráði hefur verið veitt heimild til að
greiða einstæðum fósturmæðrum mæðralaun, ef
sérstaklega stendur á.
Þeir, sem telja sig eiga rétt til bóta samkvæmt
ofangreindum nýmælum snúi sér til tryggingaum-
boðanna eða í Reykjavík til Tryggingastofnunar
ríkisins til þess að ganga frá umsóknum og veita
nauðsynlegar upplýsingar.
TRYGGINGASTOFNUN RÍKISINS.
Reykjavík, 12. ágúst 1971.