Alþýðublað Vestmannaeyja - 01.06.1931, Qupperneq 3
Alþýðublaö Vestmannaey]a
3
Kosníngaskrifstofa
Alíýönflokksins
verðnr nm kosninonrnar os á kjördeni í Mí ja Bíö.
Sími 13.
komið nangað og bjálpið til að vinna að sigri
Alpiðuflokkóns
Jóhanii Jósef sson og
fiýzka togarafélagið.
Hann þyggnr fé af útlendingi, en svfknr
kjésendni1 sfna. verkamenn, sjómenn og
étvegsbændur.
það verður ekki bygt með bótum
á „gömlu flíkina", það ,er sú
„Skotta“, sem ekki verðtor kveðin
nifiur eins og nú er háttað at-
vinnulífinu, fremur en óhófið og
svállið meðal arðsugustéttarinn-
ar. Þarf ekki annað en að minna
á atvinnuleysið, sem ríkir nú í
öilum löndum.
Og hvað gerðu ráðandi menn
bæjarfélagsins hér til þess acf
bæta úr atvinnuleysinu á síltast-
liðtiu hausiti?
Alls ekki neitt.
Verkamenn! Látið' ekki blekkj-
ast. Af andstæðvngum ykkar í
kaupgjaldsmálum þurfið' þið
einskis að' vænta ykkur til hags-
bóta, hvorki á þingi né í bæjar-
málum. Kaupgjaldssamtök ykkar
geta því að' eins staðist, að þið
eigið1 öflugan flokk á þingi þjóð-
arinnar ykkur til sóknar og varn-
ar í löggjöfinni. Má í því saim-
bandi minna á ríkislögreglufrum-
varp íhaldsins, sem miðaði að
þvi að» lögskylda verkamenn og
sjómenn til að» hervæðast gegn
stéttvísum stéttarbræðirum sínum
í kaupgjaldsdeáluTm Hvar væri
kaupgjaldssamtökum ykkar kom-
iðt ef slíkt frumvarp hefði orðið
aði lögum ? Eða þá vinnudóms-
frumvarpið* þræialögin, þar sem
eins konar dómstóll átti að- skera
úr kaupgjaidsþrætum,, og var at-
vinnuveitendum trygðj.ir meiri
hluti atkvæð|a innan þessa dóm-
stóls og þar með- úrskurður hans.
Fyrir öfluga vörn alþýð'.ufuliltrú-
anna á alþingi og mótmæli al-
þýð;ú um alt land voru frumvörp
þessi drepin.
Alda socialismans verður ekki
sitöð’vuð. Fylkið ykkur, veirka-
menn, undir merki hans, og ör-
yggi ykkar og skiiyrð'i til betri
afkomu og menningarlífs fara þá
vaxandi ár frá ári.
Þorsteinn Þ. Víglundsson.
Báðir afturhaidsfiokkarnir
eru sammála í stærsta málinu:
skatta- og tollai-málinu. Þeir
vilja láta tollana (þyngsta "á
mesta nauðsynjavörurnar, en
léttasta á bölvaðan hégómann.
Þeir vilja iskattleggja þurftar-
launin,- en láta skattana vera til-
tölulega lægsta á hæstu tekjun-
um. — Þeir eru að eins ósam-
mála um það, hver eigi að inn-
heimta tollana og skattana hjá
alþýðufólkinu. — Burt með rang-
lætið. Kjósum jafnaöarmanninn.
Við gerum lítið að því útgerð-
armennirnir hér að láta til okk-
ar heyra í blöðum landsins um
ástandið og íhaLdið og óstjórnina
af völdum þess. Orsökin er ekki
einvörðungu blindni fyrir böli og
menningarieysi íhaldsstefnunnar,
þótt hún ríki hér enn, heldur öllu
heldur hitt, að aðstöðu okkar hef-
ir verið og er þaiinig varið, að
við höfum lúngað til séð okkar
kost vænstan að þegja og kyssa
á vöndinn eins og þrællinn, sem
kaupir sér miskunn með þögn
og þolinmæði, því harðsvírað
banka- og kaupmanna-vald hefir
til þessa sveiflað sverðum yfir
höfði okkar — og mér iiggur við
að segja, að trú margra okkar
á „hjálpsemi“, „náð og „gæzku“
kaupmannavaidsins nafi á stund-
um skygt á guðstrúna, enda
slripa nú 5 kaupmenn sæti i bæj-
arstjórn kaupstaðarins af 6 full-
trúum íhaidsmanna þar. Hvergi
á landinu er það svartara, enda
mun enginn kaupstaður landsins
Hafnarfjörður
ísafjörður
Seyðisfjörður
Siglufjörður
Akureyri
Vestmannaeyjar
M. ö. o. við erum rúmlega hálf-
drættingar við Seyðisfjörð, sem
er þriðjungur að stærð við Vest-
mannaeyjakaupstað og hefir um
langt skeið verið mergsoginn af
kaupmönnum og bankavaldi.
Jóhann Jósefsson hefir um
nokkur ár verið eins konar topp-
fígúra bæjarstjórnarinnar, og þó
maðurinn, sem við höfum borið
mest traust til í fjármálum sem
öðru. En hvernig reynist bú-
hyggni hans? Aumari útkoma er
hvergi í nokkru bæjarfélagi. Við
þekkjum það orðið, að Tanginn
er beztur fyrir sjálfan sig. Yfir-
leitt ríkir sú stefna hér í bænum.
að bærinn megi ekkert eiga sjálf-
ur, heldur eru einstakir fenenn
látnir gína yfir öllu, sem annars
mætti til hagsbóta verða heild-
inni. Þannig er hin hreinræktaða
jafn hörmulega staddur fjárhags-
lega eins og Vestmannaeyja-
kaupstaður, þótt hér búi sérstak-
lega starfsamt fólk, — því það
hygg ég að segja megi með réttu
um Eyjabúa, — og annálaðir sjó-
sóknarar eru þeir og landburður
fiskjar ár eftir ár.
Meðlimir Oddfellow-klíkunnar
ráða hér öllu: banka, verzlun,
fisksölu og stjórn bæjarmálanna.
Hungurvofan, sem vofði hér yfir
bænum í haust og fram til ver-
tíðar birtist okkur atvinnuleys-
ingjunum og öðrum nauðþurfí-
armönnum hér stéljakkaklædd
með silkipípuhatt og hvíta
hanzka.
Ekkert gefur okkur gleggri
hugmynd um búskap kaupmann-
anna íyrir nönu bæjarfélagsins
en samanburður á skuldlausium
eignum þessa bæjar við aðra
bæi á landinu.
Árið 1927 stóð efnahagur kaup-
staðanna sem hér segir, sam-
kvæmt hagskýrslum:
íhaldsstefna. Svei henni! Hún er
böl, sem lamar og tærir.
Nú hygg ég að óhætt sé að
fullyrða, að við smáútvegsbænd-
urnir ' hér séum að vakna til
skilnings á ástandinu og með-
ferðinni á okkur. í haust og fram
eftir vetri, þegar Kveldúlfur og
Alliance sendu hvern fiskfarminn
eftir annan til Spánar, en við gát-
um ekki selt nokkurn ugga,
runnu á marga okkar tvær grím-
ur um það, hvort hagsmunir okk-
ar og stórútgerðarinnar færu
sarnan, hvort við hefðum ekki
flestir að undanförnu kyst á þá
höndina, sem okkur hefði verið
fyrir beztu að þegar væri af
höggvin.
Heppilegast fyrir okkur smá-
útvegsbændurna yrði eitt fisk-
sölusamlag fyrir alt landið, eða
ríkiseinkasala á saltfiskinum, edns
og Jón Baldvinsson hefir flutt
frumvarp um á undanförnum
þingum, en engu fengið fram-
gengt fyrir ofríki ihaldsmanna.
Það verður öllum ljósf, sem hafa
gert sér grein fyrir ihaldsstefn-
unni, að menn eins og Ólafur
Thors og Jón ólafsson, sem sé
Kveldúlfur og Alliance, berjast
gegn slíkri einkasölu. Þeir hafa
eftir því sem bezt verður séð
töglin og hagldirnar um fisksöl-
una eins og nú er ástatt. Minki
söiuimöguleikarnir á markaðinum,
geta þeir sökum aðstöðu sinnar
setið að þeim litlu möguleikum,
sem fyrir eru, en við smáútvegs-
bændumir sdtjum á hakanum.
hafa svo „lokið sér af“ em þeir
Þegar þessir eiginhagsmunamenn
visir til að sýna okkur þá „vel-
viíd!“ og „hjálpsemi!" að selja
okkar fisk í unTboðssölu og gefa
fyrir hann hálfviröi. Við smáút-
vegsbændur getum ekki unað
þessu fyrirkomulagi lengur. Okk-
ur verður það daglega deginum
ljósara, að yfirgangs- og eigin-
hagsmuna-stefna íhaldsmanna er
böl okkar, sem minni máttar er-
um. Til þess því að við fáum að
halda rétti okkar á fiskmarkað-
inum sem annars stáðar verður
hið opinbera að taka i taumana.
Með öðrum orðum: Við verðum
að breyta skipulaginu. Við verð-
um að koma því skipulagi á fis'k-
söluna sem annað, að sölumögu-
leikar okkar smærri og /Péttur
sé að jöfnu við hina stærri. Við
gietum ekki lengur istutt ‘þá
landsmálastefnu, sem er til ó-
hagsældar og jafnvel niðurdreps
atvinnurekstri okkar. Við Eyjabú-
ar höfum hér fisksölusamlag. Þar
er ástandið þannig, að jafnvel 3'
—4 menn geta ráðið því, hvort
fiskurinn okkar er seldur að á-
liðnu sumri fyrir kostnaðarverð
eða geymdur. Stundum verður
svo endirinn sá, að við neyðumst
til aö láta hann í umboðssölu til
Kveldúlfs eða annara gróðafík-
inna umboðssala fyrir hálfvirði
eins og nú hefir átt sér stað.
Framkoma jafnaðarmanna á
alþingi sannar, að þeir vilja að
okkur hlynna. ísfisksölufrumvarþ
Haralds Guðmundssonar og
frumvarp hans um tLlraunir
ýmsra veiðarfæra miða til hags-
bóta fyrir okkur smærri útvegs-
bændurna. Jóhann Jósefsson, eins
og hinir íhaldsmennirnir lagðist
gegn þessum frumvörpum,. Jó-
hann varð að játa það á alþingi,
að hann er umboðsmaður fyrir
þýzkt togarafélag, sem vill í
framtíðinni græða á því að flytja
héðan út frosinn fisk, og fær
hann árlega fjárfúlgu fyrir um-
boð sitt. Þessa fúlgu vill hann
ekki missa. Kaus heldur að
þýzka togarafélagið hefði aö-
stöðu til þess að græða á okkur.
Þannig er milliliðastefnan, í-
haldsstefnan. Og þetta er maður-
inn, sem við höfum tiL þessa
trúað fyrir hagsmunamálum okk-
skuldlaus eign kr. 999650
— — 805431
— — 252472
— — 825524
— — í050078
— — 147321