Vesturland - 06.02.1927, Page 2
2
VBSTURLAND.
i NÝKOMIÐ:
Kvensvuntur, hv. og misl. nýjasta gerð, Barnasvuntur,
afar ódýrar, Morgunkjólar á aðeins kr. 5.00 stk., Kven-
vetrarkápur, mjög ódýrar, Barnahúfur, Barnasokkar, m
Golftreyjur. Karlmannabuxur, Manchettskyrtur, Nær-
föt, o. m. fl. — Verð miklu lægra nú en |§§
fyrir áramótin.
| BRAUNS VERSLUN. =
■liðlllðilððllðlllll
Utgerðarmenn og mótoreigendur!
Sparið peninga með því að nota hinar ágætu Rojol-smurningsoliur.
Pantið í tæka tíð fyrir vorvertíðina.
Ólafur Gruðmundsson.
ísafirði.
é, því þeim mun betur á endur-
bólusetningin að þolast, sem leng-
ur eimir eftir af hinni fyrri.
Einnig væri sjálfsagt reynandi
að reyna bólusetningu á vorlömb-
um, og er mér kunnugt um, að
þar sem það hefir verið gert, hef-
ir það borið sæmilegan árangur.
Nákvæm athugun um eðli og
áhrif veikinnar mun verða besta
ráðið til góðra úrlausna í þessu.
Ættu fjáreigendnr- og aðrir, sem
við hana eiga að stríða að safna
sem mestum og gleggstum upp-
lýsingum sem að liði gætu komið
i baráttunni gegn henni. Þær at-
huganir ættu að geta stutt þá sér-
fræðinga, sem við tibúning efnis-
ins eiga.
Þó að skýrslur eigi að vera
gefnar um árangur bólusetningar-
innar árlega, munu allmiklir mis-
brestir á að þær séu gefnar, Qg
þá eigi svo glöggar sem skyldi.
En að þvi ættu allir að stiðja
eftir mætti, að hinni brýnu nauð-
syn á því að útrýma bráðapest-
inni úr landinu gæti orðið sint
sem fyrst. Með því væri stigið
heillavænlegt spor landbúnaðinum
til eflingar.
Páll Pálsson.
Frá bæjarstjórn.
Fundur var haldinn 31. f. m.
hinn fyrsti eftir bæjarstjórnarkosn-
inguna.
Fyrst á dagskrá var kosning i
nefndir. Fór hún sem hér segir:
Ritarar:
Finnur Jónsson,
Matthías Asgeirsson.
Fjárhagsnefnd:
Oddviti sjálfkjörinn,
Finnur Jónsson og
Vilm. Jónsson kosnir.
Fasteignanefnd:
Oddv. sjálfkörinn,
Jón H. Sigmundsson,
Jón M. Pétursson.
Fátækranefnd:
Magnús Ólafsson,
Finnur Jónsson,
Jóh. Bárðarson.
Byggingamefnd:
Úr bæjarstjóm:
Jón H. Sigmundsson,
Matthías Ásgeirsson.
Utan bæjarstj.:
Jón Þ. Ólafsson,
Sigurður Kristjánsson.
Hafnarnefnd:
^Úr bæjarstjórn:
Finnur Jónsson,
Matthias Ásgeirsson..
Utan bæjarstj.:
Jónas Tómasson,
Bárður G. Tómasson.
Skólanefnd:
Úr bæjarstjóm:
Finnur Jónsson,
Vilmundur Jónsson.
Utan bæjarstj.:
Ingólfur Jónsson,
Sigurður Jónsson.
Brunamálanefnd:
Eiríkur Einarsson,
Jón H. Sigmuridsson,
Jóhann Báröarson.
Sjúkrahúsnefnd:
Héraösiæknir sjálfkjörinn,
Jón M. Pétursson.
Utan bæjarstj.:
Jónas Tómasson.
f
Veganefnd:
Jón H. Sigmundsson,
Jón M. Pétursson,
Matth. Ásgeirsson.
Vatnsnefnd:
Eiríkur Einarsson,
Magnús Ólafsson,
Stefán Sigurðsson.
Ljósnefnd:
Eiríkur Einarsson,
Jón M. Pétursson,
St. Sigurðsson.
Bókasafnsnefnd:
Jóh. Bárðarson,
Vilm. Jónsson.
Utan bæjarstj.:
Sr. Sigurg. Sigurðsson.
Heibr.- og sóttvarnarn.:
Oddv. og héraðsl. sjálfkjörnir,
Jón M. Pétursson kosinn.
Ellistyrktarsjóðsnefnd:
Jóh. Bárðarson,
Jón H. Sigmundsson,
Jón M. Pétursson.
Kjörskrárnefnd:
Eiríkur Einarsson,
Jón M. Pétursson,
Matth. Ásgeirsson.
Verðlagsnefnd:
Oddv. og sóknarpr. sjálfkjörnir,
Finnur Jónsson kosinn.
Þegar kom að kosningu skóla-
nefndar, mótmæltu meirihlutafull-
trúarnir því að sú nefnd yrði kos-
in sökum þess, að hún hefði á
s. 1. sumri verið kosin til þriggja
ára. Minnihl. hélt því fram, að
samkv. skýlausum fyrirmælum
fræðslulaganna, ætti skólanefnd
að kjósast að afstöðnum fyrstu
bæjarstjórnarkosningu eftir það að
fræðslulögin gengu í gildi.
Var athuguð bókun um nefnd-
arkosninguna í sumar, og stóð
þar, að nefndarmenn væru kosnir
til næstu ársloka.
Oddviti úrskurðaði að kosning-
in skyldi fara fram, og voru allir
sömu menn endurkosnir. En meiri-
hlutafulltrúarnir áskildu sér rétt til
að áfrýja úrskurði oddvita. —
Bæjarfulltrúi Finnur Jónsson
gerði tillögu um að fresta niður-
jöfnunarnefndarkosningu, án þess
þó að færa fram^nokkrar ástæður
til þess. Var tillaga sú samþykt
með 6 atkvæðum meirihlutafull-
trúanna.
II. Fundargerðir brunamála-
nefndar og sjúkrahúsnefnar sam-
þyktar.
III. Erindi L. H. Milllers, tilboð
um sölu á snjóplógum, var vísað
til veganefndar.
IV. Erindi undirbúningsnefndar
Alþingishátíðar 1930:
Oddviti las bréf til bæjarstjórn-
ar frá undirbúningsnefnd Alþingis-
hátíðar 1930, þess efnis, að nefnd-
in skýrði frá að hún hefði þegar
hafið samvinnu við sérstakar
nefndir í ýmsum héruðum lands-
ins til undirbúnings þátttöku þeirra
í hátíðinni. Var því erindi bréfs
þessa að gefa bæjarstjórn kost á
að undirbúa þá samvinnu sem
hún kynni að vilja eiga við nefnd-
ina í tilefni af hátiðahaldinu.
Lét nefndin þess sérstaklega
getið, að bvert hérað eða þeir er
þaðan kæmu myndu þurfa að sjá
sér fyrir tjöldum til gistingar á
Þingvöllum og myndi nefndin á-
kveða þeim tjaldstæði.
Bæjarfulltrúi Vilmundur Jónsson
reis mjög andvígur gegn allri þátt-
töku í þessu hátíðarhaldi, sem
hann taldi hégóma er sér stæði
stuggur af. Taldi hann þá sem
þangað færu ekki ofgóða til að
sjá sér að öllu leyti borgið upp á
eigin spitur og neitaði þannig allri
þátttöku í skipulagi á þeirri hátíð.
Bæjarfulltrúar minnihl. mæltu með
nefndarskipun og St. Sigurðsson
ávítti Vilm. Jónsson fyrir óvirðug-
leg ummæli hans um hátíðahald-
ið og lagði fram tillögu: „Bæjar-
stjórn ályktar að kjósa 5 manna
nefnd til að gera tillögur til bæj-
arstjórnar um fyrirkomulag á
væntanlegri þátttöku kaupstaðar-
búa í Alþingishátíðinni 1930“.
Féll tillaga þessi með 4 atkv.
gegn 4. Voru með henni minni-
hlutafulltrúarnir og oddviti.
V. Erindi Einars O. Kristjáns-
sonar um skaðabætur, er hann ósk-
ar eftir fyrir skemdir á fatnaði
sínum í þjónustu brunaliðsins, var
vísað til brunamálanefndar.
VI. Samþykt að fela oddvita að
mæta fyrir hönd hæjarstjórnar I
máli E. Kjerulfs læknis gegn bæj-
arstjórn.
Gamla fólkið
sem kvenfélagið Hlíf hafði í boði
sínu 30. f. m. biður Vesturland að
flytja félaginu alúðarþakkir sínar,
og óskar því allrar blessunar í
framtfðinni.
Þingmálafundurinn.
Þingmálatundargerðin, sem birl er i
siðasta blaði, er aðeins samþyktirþær, sein
gerðar voru á fundinuni. En auðvitað
gerisl niargt fleira á slikum fundi, er
frásagnarvert má teljast.
Fundir hér hafa oft verið sögulegir, sið-
an bolsevisinin fór að láta ljós sitt skina
á þeim. Vesturland liefir nokkrum sinnum
átalið harðlega þann skrllbrag, sem nokk-
rir „Ieiðtogar" þessarar stefnu hafa sett
á satnkoinur hér, og hefir það borið þann
árangur, að bæði þessi fundur og fund-
urinn f fyrra fóru rólega fram.
Fundinn sótti yfir þrjú hundruð manns,
en þátttaka i atkæðagreiðslu var litil. Urðu
atkvæði samtals með og mót tillögu flest
um 120. Skorti þó ekki tilburði „leiðtog-
anna“ til að fá skilningslausu atkvæðin
fram. Við hverja tillögu stökk Vilmundur
upp f tröppu og baðaði út höndunum, en
ritstj. Skutuls spratt upp úr sæti sinu,
hoppaði og snerist til hægri og vinstri,
eins og illa íieygur hrafn. Var skrautsýn-
ing þessi hin besta skemtun og tilbreyt-
ing fyrir fundarmenn.
Auðvitað voru ekki öll _þau orð, er á
fundinum féllu, viturleg né samkvæm
sannleikanuin. Og sumar tillögurnar al-
veg einstakar sem fjarstæður. Má þar til
nefna tillögur V. J. sem samþyktar voru
1 stjórnarskrármálinu og tillögu Ingólfs
Jónssonar bæjargjaldkera um sfldareinka-
sölu. Eru allar þessar tillögur upptugga
úr Alþýðublaðinu. Verða þær e. t. v. gerð-
ar sérstaklega að umtalsefni f blaðinu sfð-
ar.
Tillaga Finns Jónssonar um íslands-
banka og bannþankar sr. Guðmund-
ur tóku þó öllu fram.
Bannþankarnir.
Venjulega fer svo á þingmálafundum hér,
að litlar umræður verða um tillögur, þeg-
ar á fundartima liður, inenn þreytast,
sumir tínast af fundi, en þeir sem ráðnir
erú i að biða fundarloka, óska að þau
verði sem fyrst. Er oft auðvelt að fá til-
iögur samþyktar undir fundarlok. Þessa
ætlaði ritstjóri Skutuls að freista f þetta
sinn og bar fram tillögu uin riflegan styrk
til templara, og að allir vinsvelgir yrðu
reknir úr embættum. Mælti hann af hrein-
leika hjartans nokkur orð með tillögunni.
En ekki var hugaríar fundarmanna mýkra
en svo, að einn kallaði upp, er hann
heyrði tillöguna, að hann mundi bera
fratn aðra tillögu um afnám bannlaganna.
Annar óskaði að tillögunni yrði skift, og
gaf þar með í skyn, að hún félli sér ekki
öll jafn vel f smekk.
Kom nú nokkurl liik á tillögubera.
Fékk hann eigi séð, hvernig húsið var
skipað, en Stebbi var farinn með marka-
skrána. Nú þótt raddir fundartnanna væru
eigi allskostar tryggilegar, herti sá gamli
eigi að siður upp hugann og bað fillög-
una borna undir atkvæði. Lét hann svo
um mælt: að hann sæji ekki ástæðu til
að taka hana aftur, þótt það hefði e. t v.
verið hyggilegast.
Var þetta bókstaflega satt. —
Nú fóru þeir þingmaðurinn og tillögu-
maður að gogga eitthvað i lillöguna. Mun
fyrtaldi hafa þóst sjá einhverja galla á
henni. En meðan á þessu slóð, sagði rit-
stjóri Vesturlands faein hógværleg orð um
hana. Mun ritstjóra Skutuls hafa virst af
orðuin vinar sins, að hann vera tillög-
unni héldur ínótfallinn, lét hann það þá
ekki i milli standa, spratt upp, stakk til-
lögunni á sig og lýsti þvi yfir, að hann
tæki hana aftur, heldur en að hún yrði