Vesturland - 14.03.1931, Síða 3

VESTURLAND
3
m••••••••••••mmmmm^mmmmmmm
| SÓLARSMJÖRLÍKIÐ •
• fáið þér ætíð nýtt á borðið, það •
• er því ljúflengast og næringarmest. •
Jörð til sölu.
Jörðin Hraundalur í Nauteyrarhreppi 9l/2 hndr. að nýju mati,
fæst til kaups og ábúðar í næstu fardöguni. Satnkv. siðasta fast-
eignaniati, gefur jörðin af sér i meðal ári alt að 100 hesta töðu og
■
80Ö hesta útheys,. Beitiland og afréttarland með afbrigðum gott og
skepnt r í vænsta lagi. — Jörðin selst í því ástandi sem hún er með
leigupeningi. — Verðið er lágt og borgunarskilmálar góðir.
Allar upplýsingar viövíkjandi sölunni gefa, Hávarður Quðmunds-
son bóndi á Hamri og utidirrilaður.
ísafirði, 6. marz 1931.
Giiðm. Pétursson.
þecsi fáu orð áður en langt um
líður, því að mér finst slíkur
stirðbusaskapur stór vítaverður,
og ekki sæmandi siðuðum* mönn-
um.
Jón H. Jónsson
Súðavik.
*) Siðleysi bolsa er svo alkunnugt, að
fáir telja þá lengur siðaða menn.
Kveðjuljóð.
Við jarðarför frú Guðrúnar sál.
Jónsdóttur í Æðey, sem hér hefir
áður verið getið um í blaðinu,
voru við húskveðjuna flutt eftir-
farandi 2 ljóð. Hið fyrra flutti
höfundurinn, Jóhannes Jóhannes-
son frá Ytra-Lóni, faðir síra Þor-
steins í Vatnsfirði, en hið síðara,
sem er eftir síra Jónmund Hall-
dórsson, flutti prófasturinn, síra
Sigurgeir, í .ræðulok.
Aðstandendur hinnar látnu
merkiskonu hafa vinsamlegast lát-
ið blaðinu kvæði þessi í té til
birtingar:
Gott áttu Guðrún
i guði að hvilast
leið til ljós sala
lögð á braut.
Lifir þinn orðstír
þótt lik fölni
minnast þín hjörtu
munar klökk.
Undrist ekki þér
þótt englum ljóss gjafa
þætti ’in hugljúfa
höfðing lynda
nóg lengi hafa
niðri á fold dvalið
við straumhvörf gleði
og stundlegra gæða.
Uör er dauðans
dreginn úr sliðrum
til að höggva hóp
hraustra þjóðsona.
Hvort er ei von
að hann og skygnist
til aldraðrar ekkju
í einrúmi sinu?
Rennur mér til rifja
rekka barátta
tallvelti lifs og
fjársöfnun stopul;
sé eg þér legurúm
svalt um búið
elli og æska
eru i návígi.
Úr Æðeyjar sölum
æfitíð þína
þrengra útgöngu
en inngangs var,
breidd voru borð
beztu vistum
ölmusumanni jafnt
og æðri stéttar.
Nægtabúr þitt var
nótt og dag opið
var úr þéttum þráðutn
þiljur kring ofinn
motur sá gljáandi
er mannúð heitir
gólf, loft og gluggtjöld
úr guðvefs silki
þær guftvefjarslæður
eru gestrisna nefnd.
Út í Djúps öldum
óðal þitt stendur
einkent við æður
frá ómuna tíð
á þar friðland
hinn frjósami skari
verndar þinna bezt
og viðgangs naut.
Reyndir þú lífsins
rögn til fullnustu
hartna og hlýindi
haustnepju og vor
ást, blíðu og unað
og umhyggju barna
þau hafa þér til loka
þreyttri bezt að hlúð.
Æðey var ríki þitt
við iljar Snæfjalla
þar varstu drottning
daga og ártugi
nú skulu fram fara
nýjar kosningar
ef fylltist skarð það
er fjörtjón þitt bjó.
Drottning Djúpsins
drúpir nú höfði;
uarpa vina brjóst
viðkvæmri þökk
falda Snæfjöll
fránu skrauti
við lyfting dags
og lýsigull sunnu.
Elskandi afkvæmi
og ástvina fjöld
j: sjá í ljósmóðu
|! lif þitt í baksýn
I; sjá I sólspegli
sálar rósetnd.
ji Farvel þú fratnliðna
jj til friðsælli landa.
I
! Yfir þér standi
stöfum gullnum:
„hús né hjartarúm
hana brast aldrei“.
Lesið nafn hennar
sem lof sér aflaði
úr upphafsstöfum
óðlína minna.
J. J-
A allra leið var eyjan fríð
frá yzta tanga’ að fjalla sal —
og ógleymanleg öllum lýð
hið aldursprúða fljóða val,
með æsku sína í eldri tíð
og erfiðleika’ á bernskustund
og elli sína, björt og blið —
við barna sinna hlýja mund.
Og því er að margur Æðey að
með augum tárgum hvarfiar lund:
Skyldi’ ei vandfyllt skaiðið það?
Nær skyldum við fá annað sprund,
er bindur saman lög og láð,
og leggur brýr um ófær sund,
og sýnir slika risnu og ráð —
og reifar í ljóma feðra grund?
Og ótal syrgja ömmubörn
með ásjón heita og tár á kinn;
og kveðja hana kvíðagjörn,
setn komin er inn í himininn.
Þeim skilst það eitt að sorgin sár
nú svifur um þeirra hugarlönd
og það eru fögut og falslaus tár,
setn þau fella’ á hennar mjúku
hönd.
Eg sauma
peisuföt, upphluti, krakkaföt o. fl.
Anna Jónsdóttir,
Sundstræti 39.
Og tengdabarna fylking fríð,
er föðmuð dauðans höfgu sorg;
nú er hún liðin ’in Ijúfa tíð
með ljósi og söng í móðtu borg;
nú allt finnst dapurt autt og kalt,
og ömurleg hin dimma gröf,
og lífið virðist sjúkt og svalt —
með sollin tár við dauðans höf.
* *
*
Yfir sarnbúð allri var sæla hljóð,
tneð sálarhlýju fram á kveld,
lesnar, sungin, sögur, ljóð —
við sannleiksorða helgan eld
var kynt í hjörtum kærleiksglóð
og kraftur aukinn friðardags;
því varð hún bæði barni og þjóð
hið bjarta ljós til sólarlags.
Og aldrei hennar æfi dvín
í endurrninning þeirra, er sjá,
af hennar góðleik gleðin skin
og gæfa’ er hana minnumst á.
Hún enn er smáutn vernd og vörn
og viska þeitn, er mætir raun,
og elskan söm við öll sín bötn,
þau erfa hennar sigurlaun.
Og enn er undir sól að sjá
er svífur hún á drottins veg
svo glöð í hjarta, björt á brá
cg blíð og sæl og elskuleg
með barna sinna beztu gjöf
við brjóst sér, þar setn lífið grær
elsku, sem nær yfir gröf
og eilifðin ein skilið fær. —
J. H.
DÝRAVERNDARINN,
XV. árg. 1,—2. tbl.
Efni: Kápur, forustusauður, eftir
Guðm. F. Guðmundsson. Skips-
hunduritin, þýtt. Útigangshross,
Daníel Daníelsson. Kisa mín í
sorgum, Ingun Pálsdóttir frá Akri.
Vandað orgel til sölu.
A. v. á.
Undirritaður vill selja
3ja lampa Radíótæki.
Matthías Ásgeirsson
Fjarðarstræti 39.
Stubbur, Snjólfur Jónsson. Um
hesta, háttu þeirra og vit, Daníel
Daníelsson. Kýr tárfellir, Ingun
Pálsdóttir frá Akri, o. m. fl.
STRAUMAR,
mánaðarrit um kristindóm og trú-
tnál, 4. árg. Fjölbreytt rit og
skemtilega skrifað.
Frá ísafirdi.
„Nova“
var hér þann 10. þ. m. á norð-
ur og útleið.
„Island*
kom að sunnan 11. þ. m. á
norðurleið, kemur aftur að norð-
an laugardaginn 14. þ. m. Far-
þegar hingað frá Reykjavik: Þor-
valdur Benjaminsson, Aðalsteinn
Friðfinnsson umboðssali, Loptur
Gunnaráson kaupmaður, Kristinn
Guðlaugsson bóndi á Núpi o. fl.
„Lagarfoss"
kom að norðan 12. þ. m. á
suðurleið. Farþegar hingað frá
Hólmavík: Jóhann Þorsteinsson
kaupmaður og frú Berit Sigurðs-
son.
„Dettifoss“
kom hingað í dag frá Reykja-
vík. Fer héðan beint til Siglu-
fjarðar og Akureyrar.
Hríðarveður
tneð frosti var hér i gær og er
í dag. Djúpbáturinn frestaði áætl-
unarferð í Djúpið vegna veikinda
fyrsta stýrimanns og vélstjóra,
liggja þeir i inflúensunni. Enda
ófært veður.