Vesturland - 04.11.1939, Qupperneq 4

174
VESTURLAND
Einar Kristjánsson
frá Leysingjaslöðum í Dala-
sýslu ferðast nú hér um Vest-
firði á vegum ungmennasambands
Vestfjarða. Einar hefir 3 siðastl.
ár haft talsverða kornrækt á
Leysingjastöðum og lánast hún
vel. I sumar fékk Einar svo vei
þroskaðan rúg, að hann hefir
fengið sér handkvörn til þess að
mala rúgurinn og ætlar að nota
hann til brauðgerðar í vetur.
Býzt Einar við að þurfa ekki að
fá aðkeypt rúgmjöl fyrir heimilið.
Kornræktin er nú komin á það
stig hér á landi, að í meðalárum
eða betri getur hún verið bænd-
um ágætur búbætir.
Iðnráðskosningar
eiga að fara fram fyrir lok þessa
mánaðar. Hver iðngrein hefir
rétt til að kjósa fulltrúa til iðn-
ráðs, aðalmann og varamann. í
þeim iðngreinum, sem enganfé-
lagsskap hafa, skal kosning fara
fram undir eftirliti Iðnaðarmanna-
félagsins.
Reglugerð um kosningu og
starfssvið iðnráða hefir verið
breytt nokkuð af rfkisstjórninni
14. f. m. Geta iðnfélög hér f
bænum fengið reglugerðina, með
áorðnum breytingum, hjá for-
manni iðnráðsins.
Útvarpið
flutti fyrir skömmu fregnir
héðan um góðan afla I Inn-
Djúpinu. Menn hér hafa ekki
orðið varir við þessa aflagengd.
Hefir fiskafli verið hér tregur
síðustu vikurnar, en þó fengist
nokkrir hlutir, þar sem verðið
má teljast viðunanlegt, meðan
togarar kaupa fiskinn. Hlutir eru
hæztir hjá Bolvíkingum, enda
byrjuðu þeir fyrstir róðra. Munu
hæztu hlutir þar hafa numið um
400 kr. um síðastl. mánaðamót.
Prentstofan Isrún.
Ihésto^u gIIci ti! morquns [tvtscmftarf
g]ora i aaq'
YKJaW
U Luinn a^ va
tryqq]alausafe[jitt?
Eq ccttatUi acl q]ora þa^ a morqun
J^larcjur ver<5ureinum deqi of semn'
Ver qetum vatrvqqt
lausole yWme^ pezt
umfaanlequm lcjorum
IPlNAtóurtLAG ÍSUND5
REYKJAVÍK
ísafjarðarumboð:
Einar O. Kristjánsson.
Bíó Alþýðuhússins
sýnir:
Laugardag og sunnudag kl. 9:
Þrælaskipið.
Afar spennandi og stór-
fengleg mynd með Warner
Baxter, Wallace Beery og
Elizabeth Allan f aðalhlut-
verkunum.
Bönnuð börnum.
Sunnudag kl. 5:
Harðjaxl.
Lækkað verð.
Saltfiskverzlunin
gengur greiðlega. Er útlit fyrir
að ársaflinn verði að mestu
seldur fyrir áramót. Eftir þvl
sem Vesturland hefir fregnað er
nú I athugun talsverð fisksala
til Spánar. Þykja meiri likur til
en áður, að salan geti nú tekist.
Gærur, garnir,
húðir, skinn, rjúpur
og hr einar u llartuskur
kaupi eg hæzta veröi.
Peningaborgun strax.
Jóh. Eyflrðingur.
Aðalfundur
í félaginu Muninn h. f. fyrir árið 1938, verður
haldinn í húsi Hjálpræðishersins á ísafirði, mánudaginn
6. nóv. n. k. kl. 17.
Dagskrá samkvæmt félagslögunum.
ísafirði, 21. okt. 1939.
S t j ó f n i n •
Kol og salt
ávallt fyrirliggjandi með sanngjörnu verði.
Verzlun J. S. Edwald. Sími 245.
Spyrjið um verðið
áður en þér kaupið
trúlofunarhringa
annarstaðar en hjá mér.
Þór. Á. Þorsteinsson
gullsmiður.
Hestasveinninn.
Sr. R. M. Jónsson þýddi.
7)
hentugast að snauta burt, og eg sá hann
hypja sig héöan og mér sýndist hann vera
all tindilfættur, eins og hann langacii ekk-
ert til aS vera hór lengur“.
ÞalS var sem steini væri létt af ung-
frúnni. Svo fór hún inn, en au’Ssjáanlega
í Jjungum Jjönkum. —
Hún skildi ekkert í þessari skjótu burt-
för sendilsins, og ])acS var sem hún hef^Si
eitthvert óljóst hugboS, einhvern grun
um a'S hér væri eigi alt meS feldu. 1’a‘S
gat J>ó víst ekki veri'S, a<5 hestasveinninn
hennar nýi ætti einhvern J)átt í J>essari
skjótu burtför sendilsins? Hún gat eigi
neitaS J)ví, aS lienni fanst margt J)aS í
framkomu og fasi hins háttprúSa og
kurteisa hestasveins, er bent gæti á, aS
hann væri af góSu bergi brotinn og til
æSri starfa borinn, en aS vera róttur og
sléttur hestasveinn meS sultar launum.
Já, hún gat eigi annaS en dáSst aS hon-
um á marga lund og boriS meiri virSingu
fyrir honum en títt er um menn í hans
stöSu. Hana vantaSi lítiS á, aS trúahon-
um í einlægni fyrir fjárhagsvandræSum
sínum, og leita hans hjálpar og ásjár. En
hinsvegar var hún of stórlát til aS geta
fengi<5 sig til aS leita hjálpar hjá undir-
manni sínum. Nei, J)á var betra a‘S reyna aS
brjótast ein og óstudd fram úr öllum erf-
fSleikum. —
Gorridge sofnaSi svo sem ekkert næstu
nótt. Umhugsunin uin Díönu og liinar
au<5sæju fjárhagskröggur hennar héldu
fyrir honum vöku. Ást sú, er liann hafSi
boriS til hennar fyrir 12 árum síSan,
blossaSi nú upp á ný; Svo a^ hann fékk
eigi vi'S ráSiN og hann átti enga óslc
heitari, en J)á, a^ fá tækifæri jbil aS verSa
henni til hjálpar qg a'SstoSar svo a<5 urn
munaSi. Og tækifæriS kom Jtegar daginn
eftir. —
Snemma um morguninn liaí'Si Díana
brugSiS sór til Wantham í einhverjum
erindagerSum, og Gorridge lót sór ant
um störf sín, eins og vant var, og vildi
lielzt íá Jæim loki<5 J)ann daginn áSuj' en
ungfrúin kæmi heim. Alt í einu bar Arn-
old Baxter J)ar aS garSi. Gorridge J)ekti
J>egar manninn, J)ví hann hafSi sé‘S hann
einu sinni áSur, og fanst honum hann
hafa eitthvert óljóst hughoS um erindi
J)essa mikilláta uppskafnings, sem prúS-
búinn og drembilátur rigsaSi til og frá,
kunnuglega, eins og hann ætti hér húsum
aS ráSa. Þegar hann af tilviljun rakst á
Gorridge, lieilsaSi hann honum lítillát.lega
og spurSi hann hvort ungfrú Díana mundi
vera heima?
„Nei“, svaraSi Gorridge, „hún skrapp
til Wantham í morgun“.
Baxter virti manninn yfirlætislega fyrir
sér.