Búnaðarrit - 01.01.1995, Page 210

1978 í 8.797 tonn árið 1994 eða um 43%, tekjusamdráttur er hlutfallslega
meiri.
Þetta hefur valdið því að kjaraleg staða sauðfjárbænda er nú algjörlega
óviðunandi sbr. niðurstöður fjárhagskönnunar 1994 ásamt samanburði við
búreikninga. Til að ráða bót á þessu þarf víðtæka pólitíska lausn á þessunt
alvarlega vanda, enda er hér um afar mikilvægt byggðamál að ræða.
Því felur Búnaðarþing stjórn bændasamtakanna að leita eftir samkomu-
lagi við ríkisvaldið um nýja stefnumörkun.
Fyrstu aðgerðir:
Birgðavandi.
Brýnast er sem fyrsta aðgerð til lausnar á vanda sauðfjárbænda að heim-
ild verði fengin til að flytja út kindakjöt, innan heildargreiðslumarks, á
erlenda markaði þannig að birgðastaða 1. september verði ekki umfram 500
tonn. Jafnframt þarf sérstakar ráðstafanir til að allt sláturfé komi í sláturhús
í haust með því að greiða tiltekna upphæð á allt innvigtað kindakjöt
umfram efri mörk greiðslumarks.
Til að tryggja framgang þessara aðgerða þurfa að koma til sérstakir fjár-
munir frá hinu opinbera.
A tvinnuleysisbœtur.
Tryggður verði réttur bændafólks til atvinnuleysisbóta til samræmis við
yfirlýsingu landbúnaðarráðherra og félagsmálaráðherra frá liðnu hausti.
Jarðasjóður.
Vegna skerðinga á framleiðsluheimildum er ljóst að ekki er rekstrar-
grundvöllur á fjölmörgum sauðfjárbúum. Því er nauðsynlegt að staðið verði
við bókun Búvörusamnings um að Jarðasjóður verði efldur svo hann geti
keypt jarðir bænda þeirra sem hætta vilja búskap eða aðstoða sveitarfélög
við slík kaup.
Næstu aðgerðir:
Á verðlagsárinu 1996/1997 og 1997/1998 verði heildarbeingreiðslur
vegna sauðfjárframleiðslu sem nemur a.m.k. 50% grundvallarverðs 8150
tonna af kindakjöti.
Þingið felur stjórn samtakanna að skoða sérstaklega fyrirkomulag á
stuðningi ríkisins við sauðfjárframleiðsluna m.a. með eftirfarandi að leiðar-
Ijósi:
a) Ná sem flestu fé í sláturhús.
b) Skapa aukinn sveigjanleika í framleiðslu.
c) Skapa möguleika á störfum greiðslumarkshafa að landgræðslu og skóg-
208