Alþýðublaðið - 11.08.1923, Blaðsíða 2
Bylting.
IV.
Niðurstaða undaníarinna hug-
leiðinga er sú, að því ver sern
stjórnad er, því vísari er bylting.
Þess vegaa er það svo, að þeir,
sem ötuilegast berjast tyrirumbót-
um á stjórnarfari og fyrirkomu-
Iagi, vinna bezt á mótí bylting-
um, en hinir, sem harðiegast
spyrna á móti umbótunum og
kosta mest kapps um að við-
haida ríkjanda skipuiagi, undir-
búa bezt byltinguna og meira
að segja gera hana óumflýján-
lega. Kemur á einkennilegan
hátt fram í þessu gíettni Hfsins,
og sýnir hún, hversu mönnum
getur skeikað í listinni að liía,
og hversu fráleiít það er, að
afturhaldið, sem gróðursetur und-
irrót byitinganna, reynir að hræða
menn tii íylgis við sig með grýlu
byltinganna.
En nú fer aíturhaidsalda um
heiminn. Hvarvetoa er eigi að
eins reynt að koma i veg fyrir
meiri umbætur, heldur er og
reynt að feiia niður þær um-
bætur, er þegar hafá verið gsrðar.
Það er reyní að lengja vinnu-
tímann og auka með því at-
vinnuieysið, iækka kaupið, minka
styrki í átvinnuleysi, sjúkdóroum
og slysum. Auðvaldið gerir sám*
tök um þetta um allan heim.
Þetta hlýtur að verða til þess
að magna byltingahuginn, enda
sér þess þegar merki. í Þýzka-
Iandi, þar sem umbóta-kenningar
jafnaðarstefnunnar höfðu bæki-
stöð sfna, er nú kominn upp
magnaður byltingahugur, sem
grípur æ meira um sig, og í
öðrum löndum dregur'æ meira
saman með þeim flokkum jafn-
aðarmanna, sem mest hefir greint
á um aðferðir til þess að fá
kröfum sínum framgengt. Ekki
er ein bára stök. Afturhaldsöld-
unni fylgir byltingaalda, og þótt
hún sé ekki hátt risin yfirleitt
í Vesturlöndum enn, er víst, að
hún magnast mjög, ef stjórnend-
urnir taka sig ekki á og sinna
sjálfsögðum umbótakröfum jafn-
aðarmanna.
Hér á Islandi er óþarfi að tala
mikið um byltingar. Hér er enn
iítlli byltingahugur, og það eru
Htlar líkur til þess, að menn
HafnsSgumannsstaða ¥i Reykjavíkarhöfn
er laus nú þegar. Umsóknir um stöðu þessa
sendist á hafnarskrifstofuna fyrir 18. þ. m.', og
geta menn þar fengið aliar upplýsingar um starfið.
Hafnarstjórinn í Reykjavik.
Þðr. Kristjðnsson.
AiMðnhranðgerOm
selnr hin ó vidjafnanlegu
hveifihrauð,
bökuð úr beztu hveitiíegundinni (Kanada-korni) frá
•stærstu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotlandi,
sem þekt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
taki til harðræða í því efni
fyrr en í tulla hnefana. Til
þess eru menn hér of óvanir
harðvítugum viðskiftum, svo sem
hernaði. En svo má brýna deigt
járn, að bíti um síðir. Það er
því miður unt að stjórna þessu
landi svo ilía, að jafnvel hinir
friðsömu íslendingar neyðist til
að rísa upp og kasta af sér ok-
inu. En hitt er þó víst, að til
þess kemur ekki, ef reynt er að
stjórna sæmilega og gerðar eru
þær umbætur, sem nauðsynlegar
eru til þess, að öllu fólki hér
geti llðið eftir landkostum. Þeir
eru góðir; því á fólkinu lika að
geta Iiðið vel. Að vinna að því
er að vinna móti byltingu; að
vinná gegn því er að vinna að
byítingu. Og nú getur alþýðá
dæmt um, hverjir verði svæsn-
ustu byltingamennirnir hér í
undirbúningi og reynd.
Andlegt líf.
Eftir Sig. Kr. ÍPétursson.
Reykjavík 1923. — Sérprentun.
V.
Sjöundi kafli ritsins fjallar um
spíritisma og gaðspeki. Höfund-
urinn heldur því fram, að nýju
ateínurnar hafi veitt og geti
1
Yið höfum selt þetta eggjaduft
hér í bænum í 3 &r. Sívaxandi
sala sannar gæðin.
Kaopfélagið.
HjálpsrsfSð hjúkrunarfélags-
ins >Líknar« er opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjudaga . . • — 5-6 0. --
Miðvikudaga . • — 3—4 e. —
Föstudaga . . . — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 ©. -
veitt þjónum kirkjuonar nýjan
þrótt og aukið andagift þeirra.
Er þetta hverju orði sannara.
Kíerkar hafa kent það ár eftir
ár og öld eftir öld, að til sé guð,
annar heimur og guðlegar verur.
Þeir hafa einnig sagt söfnuðum
sínum, að þessar verur gætu
birzt jarðarbúum. Hvað hafa nú
þessir andlegu fræðarar lagt til
grundvallar þessum kenningum
sínum? Ritningarnar og sögn
þjóðanna. Þegar nú seinni alda