Brautin - 19.10.1928, Blaðsíða 2

2
BRAUTIN
SKOÐIÐf
Vetrarkápur, Rykfrakkar,
Regnkápur úr silki og gúmí.
Dömukjólar, Regnhlífar,
Nærfatnaður úr bómull,
ull, tricotin og silki.
Sokkar fjölda tegundir.
Alklæði og alt til peysufata.
Sjöl, Slifsi, Svuntusilki.
Kjólatau, Gardínutau og
Álnavöru alskonar til
heimiltsþarfa. Borðdúka.j
Rúmteppi, Dívanteppi
og aðrar vefnaðarvörur.
Mikið og gott úrval.
Reykjavíkur lægsta verð.
S. Jóhannesdóttir,
Austurstræti 14.
(Inngangur beint á móti Landsbankanum.)
........ *
næstunni. Hún sýnir öllum
landsmönnum trú Sunnlendinga
á járnbrautarmálinu og fórnfýsi
þeirra.
En það er einmitt það, sem
stjórnin telur sig þarfnast hvaö
mest, til að fá stuðningsmenn
sina til að samþykkja lagningu
brautarinnar. Það virðist því alt
mæla með að tillagan geti komið
málinu f gott horf, og er þá vel
farið.
Samábyrgð þessi er smámunir
einir fyrir allan Sunnlendinga-
fjórðunginn. Upphæðin svarar
til þess sem spara má með
þarft mannahald við árlegan
bílarekstur núna í eitt eða tvö
ár. Og ætti enginn maður að
horfa í, þótt sú óþarfa eyðsla
hyrfl.
Það sem fyrst og fremst vakir
fyrir járnbrautar-vinum er að
befja sveitirnar frjósömu austan
fjalls upp úr því eymdar- og
vesæidar ástandi, sem þær nú
eru í. Hefja þær á nýlt fram-
fara- og þróunarstig. Það er trú
járnbrautar-vina, að landbún-
aöurinn íslenski sé hollur og
nauðsynlegur fyrir framtið is-
lensku þjóðarinnar. Pess vegna
verður að vinna að því, að
skapa honum sem fyrst lífvæn-
leg skilyrði. Og einn þátturinn
í því Grettistaki er að draga alt
Suðurlandsundirlendið að bestu
höfn landsins, með þeirri sam-
göngubót sem tryggust er og
öruggust.
Ingvar Sigurðsson.
tJCarpan mín.
Nú hreyfi ég strenginn þinn gígjan mín góða,
til gleði mér einum ég bið pig að Ijóða.
Við annriki dagsins, í húminu hljóða
er liuganum kœrastur söngurinn þinn.
Pó veill sé þinn strengur og viðkvœmur hljómur,
samt verður í eyrum mér fagur þinn ómur.
Og hiklaust það verður því hjarta míns dómur
að harpan sé dýrasti gripurinn minn.
Ó! syngdu nú góða um geislanna veldi,
er gróandans móðir um löndin fer eldi.
Og búin er fjallkonan blómanna feldi
og bjarlur skín röðullinn tindunum ú.
Og syngdu um œskunnar ústir og gleði,
um alt það er heimurinn dýrasi oss léði.
Til Ijósari draumsjóna lyft mínu geði,
langdegisrökkrinu þögula frú.
En harpa mín kveddu’ ekki um klakann og snjúinn,
kulnaðar vonir og vorblómin dúin.
Hug mínum söktu, ekki í harmanna sjóinn
hlútra og gleði mér vektu ú brá.
Svœfðu það alt sem er sárast að geyma,
sál mina framar ei lát um það dreyma.
Syngdu í anda minn aðeins þá lireima
er yljað fá hjarla míns göfgustu þrá. —
Knútr Porsteinsson,
frá Úlfsstöðum, ÍS ára.
Til ritstjóra Tímans.
Vér víttum yður maklega í
siðasta blaði Brautarinnar, íyrir
að þér hefðuð farið með ósatt
fleipur, sem enginn minsti flugu-
fótur er fyrir, sem sé: að íhalds-
flokkurinn gefi út Brautina og
kosti hana og að hr. Jón Þor-
láksson bafi ráðið ritstýrur
blaðsins.
Þar sem vér vorum búnar að
segja yður fullan og hreinan
sannleikann um þetta mál, hetð-
uð þér, ef þér eruð sannleiks-
elskandi maður og drengur góð-
ur, átt að leiðrétta þetta þegar
i stað í næsta blaði Tímans, og
reyna þannig að bæta fyrir þau
ósannindi, sem þér böfðuð flutt
um konur, sem aldrei höfðu
sýnt yður neina ókurteisi eða
áreitni, og þér því höfðuð enga
minstu átyllu til aö skrökva
upp á. t stað þess eruð þér það
litilmenni að þora ekki að leið-
rétta ósannindi yðar og sá ó-
drengur að ætla að fara að
reyna að draga athyggli manna
frá lftt sæmilegu framferði yðar,
með þvi að þykjast bera írain
fyrirspurn í kjördæmaskipunar-
málinu svo fávíslega orðaða og
barnalega að undrun sætir.
Fyrirspurnin er á þessa leið:
Ef landinu er skift í jafnfjöl-
menn tvímenningskjördæmi og
annar þingmaður hvers kjör-
dæmis skal jafnan vera kona,
þá spyrjið þér, hvernig þetta
megi ske, án þess að rikið yrði
klofið í tvent og aðeins konur
kysu konur en karlmenn, karl-
menn eða öfugt?
Hafa menn nokkurn tíma
heyrt fullorðinn karlmann koma
með aðra eins fyrirspurn? Getur
stjórnin haft slíkan regiriglóp
fyrir ritstjóra við blað sitt? Vér
skiljum það ekki.
Vér skiljum ekki að það þurfii
neinn ríkisklofning þó Framsókn
léti t. d. í tvímenningskjördæmi
Framsóknar-karlmann og Fram-
sóknar-konu vera í kjöri, alveg
eins og hún getur haft 2 Fram-
sóknarkarlmenn i kjöri. Og vér
getum ekki séð annað en hver
Framsóknarmaður kjördæmisins
gæti merkt krossinn framan við
nafn kvenþingfulltrúaefnisins,
sem karlfulltrúans. Vér sjáum
ekki hvaða rikisktofningur gæti
af þessu blotist. Vér getum ekki
séð að neinn klofningur geti yfir-
leitt af þessu hlotist, nema ef vera
kynni að heilabú vesalings
Tímaritstjórans sé svo veiklað
og úr sér gengið, að það þyldi
ekki að melta slíkt fyrirbrigði,
og klofnaði í tvent af áreynsl-
unni.
En vér búumst reyndar við að
það yrði ekki talinn mikill skaði.
Nei svona einfeldnislegar fyrir-
spurnir eru gagnslausar. Enginn
lætur villast af sliku, en eru að-
eins þeim til minkunar, sem
lætur hafa sig til að flytja þær.
Ritstjóri Tímans hefir gerst
ópinher ósannindamaður i þeim
tilgangi að reyna að spilla fyrir
blaði okkar kvenna.
Má bann því velja um tvo
kosti. Annan aö við hann fest-
ist þessi fyrnefndi heiðurstitill.
Hinn er sá, að hann taki þegar
aftur ósannindi sín og reyni
þannig að bæta fyrir sitt ó-
oooooooooooooooooooooooo
o °
§ °
g Vinnutaliiaöur. I
Nankinsföt.
Khakiföt.
Khakiskyrtur.
Vinnusloppar.
Peysur, bláar.
Fær. Peysur.
Nærfatnað, marg. (eg.
Vattteppi.
Ullarteppí.
Baðmullarteppi.
Ullarsokkar, marg. gerðir.
Slitbuxur, marg. teg.
Hvítir jakkar.
Strigaskyrtur.
Vasaklútar.
Axlabönd.
Olíufatnaður,
gulur og svartur.
Klossar, margar tegundir.
Gúmmískór,
Gúmmístígvél.
O
g
8
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
8
o
o
8
o
8
o
o
o
o
o
o
o
| Teiðaríæraversluaiii |
„GEYSIR"
o
o
o
o
o o
OOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOO
fflt
i
»
mt
Barnafatnað
Kven-nærfatnað.
— sokka.
— skyrtur.
— náttkjóla
er besf að kaupa á
Laugaveg 5.
drengilega framferði
íslenskum konum.
gagnvart
r
FeröamiDBiDQarírá Islaoái.
Peir munu fremur aukast ár-
lega ferðamannahóparnir, sem
koma til tslands á sumrin. —
Langfleslir ferðamennirnir hafa
hér þó að eins örskamma dvöl,
1 eða 2 daga. Fara með bílum
til Ringvalla eða austur yfir
Hellisheiði, að Grýlu, standa þar
við i nokkra klukkutíma, koma
aftur til Reykjavíkur, ganga um
göturnar fram og aftur eða eyða
timanum, sem eftir er af við-
dvölinni með því, að keyra inn
að laugum eða suður I Hafnar-
fjörð. Regar svo sumir af þess-
um ferðamönnum koma heim
til sín aftur, skrifa þeir ferða-
pistla frá íslandi, og — kveða
upp ákveðna dóma um land og
þjóð. Eru þessir dómar, sem
vænta má, harla misjafnir, og
fara að mestu eða alveg eftir
því hvort ferðamennimir hafa
hitt á gott veður. og er það að
vonum, því aðra viðkynningu