Samtíðin - 01.09.1962, Side 17

SAMTÍÐIN
13
gerðist, hafði Carlo Ponti keypt kvik-
niyndarliandritið að „Kventígrisdýrinu“.
Upphaflega var ráðgert, að Anna Magn-
ani léki þar móðurina.en Sophia Loren
dóttur hennar. Nú var handritinu „af sér-
stökum ástæðum“ breytt þannig, að Sopli-
la gæti leildð móður telpu á fermingar-
aldri. Vittorio de Sica var ráðinn leik-
stJóri, og árangurinn er kunnur. Þegar
Myndin var sýnd gagnrýnendum á kvik-
lnyndahátíð í Cannes, leið hrifningaralda
lnn salinn, og Sophiu voru dæmd verð-
íaun fyrir leik sinn. Þannig tókst henni
nýlega með tilstyrk öflugra stuðnings-
lnanna að „sigra heiminn“.
I DAG getur Sophia ekki einungis val-
ið um kvikmyndahlutverk eftir vild, held-
Ur einnig um leikstjóra. Og Bandaríkja-
'nenn, sem hentu hálfvegis gaman að
þessari ítölsku fegurðardís, fylla nú kvik-
lnyndahúsin til að njóta dramatískrar
iistar hennar.
Sophia segir, að svo undarlega vilji til,
að „Kventígrisdýrið“ sé með auðveldustu
hlutverkum, sem hún hafi leikið. Hún
kveðst hafa byggt persónusköpunina á
iifsreynslu sinni og ekki verið í neinum
vafa um, hvernig hún ætti að túlka hlut-
'erkið. Vafalaust hafi lífsreynsla sín i
jollywood komið sér hér að góðu haldi.
onbrigðin þar hafi því ekki orðið til
einskis. Hún kvartar undan Hollywood-
lnönnum og segir, að þeir líti yfirleitt á
ei'lendar leikkonur eins og ræningja eða
sníkjudýr. Hún kveðst vilja gleyma for-
uð sinni. Jiegar henni var fyrst og fremst
'etlað að æsa kynhvatir áhorfendanna
'estan liafs. „Framvegis vil ég, að fólk
taki leiktúlkun mína fram yfir vaxtarlag
Ulitt>“ segir hún.
ÁOKKUR ORÐ um fortíðSophiu Loren:
Arið 1933 sigraði ítölsk stúlka, Romilda
úlani að nafni, í fegurðarsamkeppni.
Verðlaunin voru ferð til Hollywood og
möguleikar til að koma þar fram í kvik-
mynd — ef til vill sem tvífari Grétu Gar-
bo! — En Romilda fór aldrei vestur um
haf, því að maður að nafni Ricardo sagði:
„Nei!“ Hann bauð henni að velja milli
kvikmyndanna og sín, og hún valdi hann,
eins og vænta mátti. Ári síðar eignuðust
þau Sophiu.
Romildu hafði ekki auðnazt að verða
kvikmyndadís, en þegar Sophia óx upp,
tók móðurina að dreyma um kvikmynda-
hlutverk henni til handa, ekki sizt þar sem
telpan gerðist brátt frið og fönguíeg. 14
ára hlut hún 2. verðlaun í fegurðarsam-
keppni í Napoli. En foreldrar hennar urðu
fyrir vonbrigðum, er ekkert kvikmynda-
hlutverk bauðst við það tækifæri. Móðir-
in ákvað því að senda dótturina til Róm-
ar, þar sem mörg kvikmyndafélög höfðu
verið stofnuð að stríðinu loknu og eftir-
spurn var mikil eftir óþekktum andlit-
um til að túlka raunsæi mannlífsins eftir
hörmungar stríðsins.
Sophiu bauðst þegar statista-hlutverk í
öftustu röð. En árið 1951 tók hagur henn-
ar að vænkast. Þá fékk hún hlutverk sem
sunddís — átti að leika ítalska Esther
Williams! Er hún undirritaði leiksamn-
inginn, þagði hún vendilega um, að hún
var með öllu ósynd, en hóf auðvitað taf-
arlaust sundnám af miklum móði.
Hún hlaut skjóta frægð í þessari mynd,
ekki einungis um geiwalla Italíu, heklur
og víða um Evrópu. Aður en varði, var
hún orðin skæður keppinautur Ginu
Lollobrigidu, dáðrar ítalskrar stjömu,
sem var tveim árum eldri en hún. Þær
gerðust nú keppinautar, og áköf afbrýði-
semi hófst milli þeirra. Jókst sú óvild
um allan helming, er Sophia fékk aðal-
hlutverk i kvikmyndaflokkinum: „Brauð,
ást og ...“, sem Gina hafði meðal ann-
arra átt þátt í, að tekinn yrði.
Gina leit stórt á sig og gerði um þess-