Morgunn - 01.06.1948, Side 50

40
MORGUNN
BYRJUNARÁRIN í VESTURHEIMI.
Þegar í byrjun vöktu fyrirbrigði Fox-systranna geysi-
lega eftirtekt, og innan skamms fóru aðrir að koma fram,
sem sálrænum gáfum voru gæddir. Það var eins og stífla
hefði verið tekin frá vatnsmiklu fljóti. Andstaðan var mik-
il, skilningurinn á þessum undrum sáraiítill, en fljótið
varð ekki stöðvað. Auðvitað voru gönuhlaupin mörg og
allskonar fáránleg vitleysa hlóðst utan um málið sumstað-
ar. Annarsvegar var gallhörð afneitunin, sem sagði: Þetta
getur ekki gerzt! Hinsvegar var mikil trúgimi, sem leiddi
marga afvega. Og þó var ilmur af gróanda og vori yfir
hinni ungu hreyfingu.
Fyrsti afburðamaðurinn, sem varð til að sinna málinu,
var hinn mikilsvirti dómari í hæstarétti New-York-borgar
Edmonds. Hann var frábær maður að skarpskyggni, hik-
lausri sannleikshollustu og þolinmæði. Þegar honum bár-
ust fyrstu fregnirnar af hinni nýju hreyfingu til eyrna,
kom honum ekki annað til hugar en að hér væri f jarstæða
ein á ferðinni. En í dómarastarfi sínu hafði hann tamið sér
að fara varlega að málunum og rasa ekki um ráð fram í
ályktunum sínum. Hann tók að kynna sér málið og með
þeim afleiðingum, að hann sannfærðist gersamlega um
sannleiksgildi þess. Þegar á fyrstu árum spíritismans í Vest-
urheimi, ferðaðist hann borg úr borg, þar sem hann hafði
spumir af miðlum, fékk að gera tilraunir með þá, bera
fyrirbrigðin saman, flokka þau niður og draga síðan álykt-
anir af þekkingunni, sem hann aflaði sér. Hann var geyg-
laus í þjónustunni við sannleikann, enda kostaði sú þjón-
usta hann að lokum hið tigna embætti í hæstaréttinum.
En það lét hann ekki aftra sér frá að rannsaka mál, sem
honum var ljóst, að var miklu meira stórmál, en öðrum
virtist ljóst á þeim árum. Nákvæmni hans og samvizku-
semi í rannsóknunum má sjá af þessari frásögn hans um
aðferðimar, sem hann beitti.
„Eftir að ég hafði beitt um hríð eigin skynfærum mín-