Barnablaðið - 01.04.1950, Page 16

14
BARNABLAÐIÐ
Allt samverkar þeim til góðs sem
Guð elska
„Eg man það eins og það hefði
skeð í gær“, skrifar einn af bóksöl-
um „Kirkjuklukkunnar", hvernig
ég, sem 8 ára drengur kom heim úr
skólanum einn dag, og fann margar
nágrannakonur okkar grátandi í
stofunni.
Ein af þeim kom á móti mér og
sagði: „Kristján, skilur þú hvað það
þýðir, að mamma þín er dáin?“
Eg gekk inn í svefnherbergið og
sá að mín elskaða móðir lá þar köld
og stirðnuð í rúmi sínu.
Hún hafði sagt sitt síðasta kær-
leiksorð við mig og litlu systkinin
mín fjögur, sem öll voru vngri en
ég. Aldrei framar áttum við áð fá að
sjá hennar blíðu augu og heyra
glaða sönginn hennar. En, eins og
Biblían segir, „Allt samverkar þeim
til góðs, sem Guð elska.“ Þannig
var það einnig hér. Eg varð að fara
burtu, og mátti vinna frá morgni til
kvölds, jafnt sunnudaga sem aðra
daga. Á sumrin var það starfi rninn
að gæta fénaðarins í skóginum, og
það var ekki alltaf létt verk í hinum
þétta skógi.
Þar úti í einverunni hafði ég góð-
an tíma til að hugsa um marga hluti.
Á einn og annan hátt hefur Guð
talað til mín fyrir Anda sinn. Eg
man ennþá hvernig mitt barns-
hjarta þráði eitthvað, sem ég þó
ekki þekkti. Eg hugsaði einnig mik-
ið um hvað orðið liefði af minni
kæru móður, þegar hún dó.
Einn dag leitaði ég inn í þétt
kjarr, og í fyrsta skipti í lífi mínu
beygði ég kné og bað mína fyrstu
bæn til Guðs í himninum. Hvað ég
sagði í bæn minni man ég ekki, en
ég grét og var mjög óhamingjusam-
ur. En þegar ég hætti að biðja, var
ég orðinn svo glaður og hamingju-
samur.
Mín fyrsta hugsun var, að gæti
maður orðið svo hamingjusamur við
að biðja til Guðs, þá vildi ég alltaf
biðja til Hans og þjóna Honum.
Á þeim tíma vissi ég ekkert um
Guð, og hafði ekki einu sinni lært
„Faðir vor“ á heimili mínu, svo það
var Heilagi Andinn aleinn sem
leiddi mig til Frelsarans. Eg var
fæddur á ný, án nokkurrar hjálpar
frá mönnum. Af þeirri ástæðu get
ég heldur aldrei efazt uiíi, að það
er almáttugur Guð sem stýrir öHu.
Eftir því sem tíminn leið, fékk
ég að reyna hvernig Guð á marg-
víslegan hátt greip inn í líf mitt og
hjálpaði mér í margskonar kring-
umstæðum. Allt þetta gerði mig
ennþá rótfastari í trúnni á Krist.
Sem barn þekkti ég engan sem átti
lifandi samband við Guð. Af lífi og
framkomu fósturforeldra minna