Sameiningin

Årgang

Sameiningin - 01.03.1887, Side 15

Sameiningin - 01.03.1887, Side 15
—11— luirm stendr frammi fyrir dómstóli Pílatusar, hrópar allr lýðr eins og með einuni munni: „Komi blóð hans yfir oss og börn vor“, og: „Burt með hann, krossfestist hann“. Ekki ein rödd heyrist nú, sem mælir á móti því, að honum sé útskúfað, sem áðr var tilbeðinn af svo mörgum.—Hér höfum vér heimsins hátt á öllum tímum fyrir oss í spegli. Mótlætisins og krossins tíð er komin fyrir einhverjum. Hve oft sofna þá vinirnir út af ! Máttinn vantar til að hjálpa. Meðan þér gengr vel, þá er fullt upp af vinum umhverfis þig, allir fúsir að hjálpa. En óðar en herðir að, upp leysist vinahóprinn. Viljann vantar til að hjálpa. j)að er tekið til að kasta steinum á einhvern, og óð- ar tekr heill hópr manna upp steina og kastar í sömu átt, vit- andi ekkert, hvað hann gjörir, hirðandi ekkert um, hvað hann gjörir, að eins til að fylgja „móönum“. það má með slíku at- ferli skapa manni, sem saklaus eða sekr hefir fallið niðr af því stigi, er hann áðr stóð á, sárt dauöastríð mitt í lífinu. Svo hætti menn þá að kasta steinum á nokkurn mann í blindni. En sá, sem sálarstríð verðr að þola út af slíku andlegu steinkasti, gleymi því ekki, að Jesú er ávallt að hitta í Getsemane, og hann vakir hjá þér og yfir þér, þó að hvert mannsbarn sé út af sofnaö yfir hörmungum þínum. En hvar er sönnunin, spyr líklega einhver, fyrir því að kristindómrinn dugi á hinni vondu tíð, að fyrirheitin kristi- legu sé ekki tómt tál ? Vér vonum að margir geti sagt: „Krist- indómrinn dugar, því eg hefi reynt það. Eg hefi komið í Get- semane, og þegar eg, með sál mína hrygga til dauða, leit til frelsara míns, þá létti á hjarta mínu“. En sumir geta líklega ekki sagt, að þeir hafi rejmt þetta. þig vantar trú, og með Getsemane fyrir framan þig sérðu þó, að það væri gott að trúa kristilega, og að þú ert mjög vansæll án trúar. þú ert nú í anda kominn til Getseinane. þú finnr forboða dauðastríðsins. 0, hvað gjörði Jesús í Getsemane ? Hann bað. þú veizt, livern- ig hann bað. Reyndu að fara að biðja, og vittu, hver niðrstað- an verðr. Biddu hvað eftir annað, heitt, innilega, rit af ang- ist þinni. Svo gjörði Jesús. Og loks slotaði storminum í sálu hans. Himneskr engill kom og styrkti hann. Með dauðastríð sitt í huganum, enn þá fyrir franuxn sig, getr hver maðr lært að biðja. Og í heiini bœnarinnar fæst sönnun fyrir því að kristindómrinn dugi.

x

Sameiningin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.