Sameiningin - 01.06.1888, Qupperneq 4

•52—
presbyteríönsku kirkjunnar eða annarra hér lendra ólúterskra
kirkjuflokka, sein kynni að vilja gjöra sama sem Presbyt-
eríanar eru nú aS gjöra, ínætti virSast, aS það væri betra
fyrir Islendinga að sleppa feðratrú sinni og koma yflr
uin til sín. Og vér neitum því auSvitaS ekki, að það er
rnikiS af sönnum kristindómi meðal Presbyteríana og ann-
arra reformeraöra kirkjudeilda, og það væri ólíkt betra fyr-
ir fólk vort í heild sinni að ei«u heima í reformeruðu
O
kirkjunni heldr en standa ólúterskt og kristindómslaust
fyrir utan alla kirkju. En það spursnrál liggr ekki hér
fyrir. Spursrnálið er einmitt um það, hvaS hér yrði urrr
íslendinga í andlegu tilliti, ef Presbyteríönum eða öðrum
hérlendum trúarflokkum tœkist með kristniboði sínu að
sundra þeim svo og þar af leiðanda veikja krafta þeirra
svo, að þeir gæfist upp við að berjast fyrir lífi og fram-
gangi sinnar eigin kirkju. Hvort myndi þá allir eða vel
ílestir Islendingar komast inn í þessa refornreruöu kirkju-
flolcka? Hvort myndi eigi miklu fleiri þá standa algjörlega
utan allrar kirkju en nú? Hvort nryndi ekki lrin kristi-
lega uppfrœösla œskulýðsins þá standa nrargfalt verr en nú?
Hvort myndi eigi allr þorrinn af fólki voru, senr eðlilega
eigi hefir nein not af boðskap kristindómsins á annarri
tuno'u en sinni eigin, brátt lenda hér í hreinum og bein-
unr heiðindónri, ef það ætti í kristindómslegu tilliti að eins
að lifa af molunr þeim, senr hinar innlendu og í sarnan-
burði við íslendinga tiltölulega auðugu kirkjudeildir léti
falla til þess af borðunr sínum? Vér þurfunr ekki að
byggja á tónrunr getgátum, að því er þetta snertir. Vér
lröfunr sögulega sönnun fyrir því, lrvað hinar reformeruðu
kirkjudeildir hér hafa gjört til þess að styðja að kristni
meöal íslendinga meðan þeir sjálfir gátu nærri því ekkert
gjört. það eru 13 ár síðan Islendingar fóru að flytja inn
á þessar stöðvar. Lengi vel gátu þeir fátœktar og fáinenn-
is vegna lítið senr ekkert, sýnilegt framkvæmt til þess að
efla guðs ríki sín á nieðal. ])að gat varla heitið, að neinn
íslenzkr söfnuðr væri Irér í bœ til fyr en fyrir 4 árum,
og það er eiginlega ekki fyr en nreS Iiinni íslenzku kirkju,
er brotizt var í síðast liðið haust að koma hér upp, að