Sameiningin - 01.01.1889, Qupperneq 14

—182—
GySingalands. Og er hann kom J?angað, leizt honum óráð-
legt, að setja allt í veð með því að leggja til greinilegrar
atlögu gegn þessum fjandmannagrúa, er barðist með svo
œðisgengu hugrekki. Hann fór allt öðruvísi að: tók fyrir
einn eftir annan af hinum víggirtu stöðum, er uppreisnar-
rnenn höfðu lagt undir sig, þangað til þeir neyddust til
að gefast upp, og landið á milli staða þessara gekk hon-
um svo á hönd. Og er hann á þennan hátt hafði náð
góðri fótfestu, lagði hann að Jerúsalem. J)ar varð ógrlegr
bardagi. Er sagt, að Hadrían hafi sjálfr verið með í hern-
um án þess að láta þekkja sig og verið þess vottr, hvílík
undr og skelfing leggja varð í sölurnar til þess að ná
borginni aftr. En er Bar Kokba mátti eigi lengr halda
liöfuðstaðnum, dró hann sig til Bethar, sem var fjallvígi
eitt sterkt rétt utan við landamœri Gyðingalands. Hinar
umfangsmiklu víggirðingar þar höfðu rúm fyrir hundruð
þúsunda af Gyðingum ; og í trausti til aðstoðar guðs vörð-
ust þeir með sömu ógrlegu harðneskju eins og þeir 65 ár-
um áðr höfðu sýnt í bardaganum gegn Títusi, er þeir
voru að reyna að verjast í Jerúsalem. Hernaðaríþrótt
Bómverja vann þó á endanum svig á þeim í þetta skifti
eins og þá. En ekki vannst Bethar fyr en eftir bardaga,
er kvað hafa kostað líf hálfrar milíónar Gyðinga. Allt
til enda hafði Bar Kokba komið fram sem konungr. En
er öll von var úti og öllum var augsýnilegt, að hann
hefði farið með hræðilegt tál, og ekki annað, var hann
veginn af einum sinna manna.
Svona endaði „síðasta Gyðinga-uppreisnin“. Jerúsalem
var gefið nýtt nafn og kölluð Adia Capitolina; hún mátti
eigi lengr halda sínu gamla gyðinglega nafni. Og enginn
Gyðingr fékk leyfi til að setja fót sinn inn fyrir borgar-
múrana eða jafnvel koma nálægt henni. Upp yfir eitt af
horgarhliðunum var sett mynd af svíni, liinu óhreina dýri
Gyðinga. Hvcrja eina hugsan um Jerúsalem í Israels-
manna-skilningi eða um sjálfstœtt gyðinglegt þjóðerni átti
að afmá af jörðinni.
Akíha rabbíni fiafði gjört allt, sem hann gat, til þess
að styðja uppreisn þessa. En skömmu áðr en styrjöldin