Sameiningin - 01.01.1892, Síða 12

—188—
tmi. Eins og allir sjá, eni mótbárur þessar gamlar og hrör-
legar orSnar. En einkennilegfc er eitfc. l>eir, sem helzfc
stofnuöu til fundarins, hafa sjeð svo um, að í vissum blöð-
urn hjer í Wintiipeg hafa sfcaðið langar og hróðugar fregn-
greinir um fundinn. þar or allt það, sem talaö var, meira
og minna ranghermfc og vikið af rjefcfcri leið. þar er það
t. d. getiö í skyn, að sagt hafi verið af þeim, sern vörn
lijelt uppi iyrir málinu, að skólinn æfcti að eins að ,verða
guðfræðisskóli, þótt hann og allir þeir, sem um tnálið hafa
talað frá upphafi, hafi ijóslega tekið fram, að allar hinar
nauðsynlegtistu og altnennusfcu fræðigreinir svo sem að sjálf-
sögöu verði á honum kenndar. Hluturinn er, að hugmj'nd-
irnar um menntun standa svo þvers um í höföi þessara
manna, að þeir álíta alit það guðfræðisskóla, þar sem.belg-
ut' nemendanna er ekki troðinn fúllur af guðsneitun og
öörum kreddum vántrúarinnar. þeir eru hróðugir yfir frammi-
stööu sinni á þessum fundi. Og þó hefur aldrei komið
betur í ljós, hve aumlega. þeir eru þess um komnir, að
sannfæra nokkurn hugsandi mann tneð gjálfri sínu.
það hefur komið fram í verkinu, að árangurinn af
fundinum varð það gagnstæða við það, sem til var ætlazt.
því fleiri slíkir fundir, setn haldnir væru af öfundarmönn-
um sóma fólks vors, því betra fyrir skólamálið!
F. J. B.
A L D A M Ó T.
Rifc þetfca, sent getið er um í síðasta nr.i „Sam.“, kom
hingað til Wintiipeg rjetfc fyrir jólin. það er vonandi að
margir verði til að kaup'a það, því töluvert mikil eptir-
spurn var eptir þvt áður en þaö kom. Mönnum hefur víst
aldrei þótt jafn-vænfc um fyrirlestra þá, sem á kirkjuþing-
utn vorum hafa verið haldoir eins og í þefcta skipfci. Fólk
út utn iand, sem ckki hafði þá ánægju að vCra á síðasta
kirkjuþingi voru, hufur láfcið sjer mjög annt um að eignast
þá. N ú er tækifærið kotnið. því nú verður rit þetta til
útsölu hvervetna þar sem Islendingar búa. Efnið í því er