Sameiningin - 01.12.1893, Síða 2

•146—
AufrlogS er hann sér hjá suraum,
snauftum sem er komin frá,
lítilsighlum, sjúkum, hrumum,
sannurlega’ hann gengr hjá.
Deila’ ei má i dag né ];rátta,
drottni það ei líka mun;
gaf hann oss sinn son til sátta,
sína náð og velþóknun.
Engill þessa fregn oss fœrir,
frið, en ekki syndagjöld.
0, að hver, er sj'ndiu særir,
sanna huggun fengi í kvöld!
Ó, aö vér með ánœgt hjarta,
auðmýkt, kærleik, von og trú
litum engils ásýnd bjarta,
er hann kemr til vor nú!
þótt hann hjá oss fátœkt finni,
flýr hann ekki slíkan stað,
og þótt búi sorg í sinni,
sízt hann hopar fyrir það.
Fögnuð þar og frið hann boðar,
fag’ri lýsir birtu, sem
nú í austri’ af röðli’ er roðar;
rann upp stjarna’ í Betlehem.
Blessuð sé hin bjarta stjarna;
ber húndjós um allan heim.
Hún er. gleði góðra barna,
gefr himnaríki þeim.
Barnið Jesús býr oss öllum
blessum, huggun, glaða von.
Jesú Krists á fótskör fíillum,
föðmum guðs og mannsins son.
O O