Sameiningin - 01.07.1894, Side 9

Lnggilding lcirkjufélagsins.
Eftir nokkrar umrœSur var samþykkt, aS 3 manna nefnd
skyldi sett til aS búa málið þannig undir, að á næsta kirkju-
þingi, sem haldið yrði í Manitoba, gæti kirkjufélagið samþykkt
löggildinguna formlega.
í þessa nefnd voru því næst kosnir þeir Yilhelm H. Pálsson,
Jún A. Blöndal 0» Arni Friðriksson.
O
Samþykkt var ennfremr, að önnur nefnd skyldi sett til
þess að undirbúa lögilding fólagsins „hér fyrir sunnan“ (þ. e.:
innan Bandaríkja) á þessu þingi, og voru í þá nefnd kvaddir:
Sigurðr Sigurðsson, Guðm. Davíðsson og Finnbogi Hjálmarsson.
Forseti lasupp bréf frá hr. Gísla Egilssyni, skrifara Lúters-
safnaðar í Assineboia, þar sem frá því er skýrt, að nefndr söfn-
uðr hafi verið leystr upp sökum mannfæðar, sem stafi af burt-
fiutningi fólks þaðan úr byggðinni. En jafnframt er tilkynnt
í bréfiuu, að fulitrúar safnaðarins hafi sainþykkt, að 30 dollarar,
sem söfnuðrinn átti, þá er hann hætti að vera til, skyldi gefnir
til skólasjúös kirkjufélagsins, og skuli þetta te afhent eigi síðar
en í lok næstkomanda Desembermánaðar.
TJm leiö og forseti fiutti bróðurkveðju frá sóra Runólfi
Runólfssyni í Utah inn á þingið, gat hann þess, að sami prestr
gjörði fyrirspurn um það, hvort fáanlegr væri prestr frá kirkju-
fólaginu til safnaðarins í Spanish Fork í stað hans sjálfs, með
]iví hann hefði í hug að skifta um verkahring, ef tœkifœri byð-
ist. Og var þesiu máli vísað til prestsþjónustumálsnefndarinnar.
Minnisvarffamáliff tekið fyrir og rœtt lítið eitt, en síðan
var því frestað þar til síöar á þinginu.
7. fundr, sama dag kl. 9. e. m.
rrests þjón ustumá liff.
Nefndarálit í því máii lagt fram, þannig hljóðanda:
Ilprra forst-ti!
llelzta atriði?, sem npfudin í prestsþjónustumálinu tók til íhugunar,
var ólag |að, sem npp lieflr komið í söfnuðum séra Steingr. Þorlákssonar
í fjarveru lians fetta síðasr. liðna ár. Meðan hann var staddr í Noregi komu
söfnuðir hans sér saman um að kalla séra Björn B. Jóusson fyrir pr“st;
einn söfnuðrinn segir honum upp, þrír hafa enn ekki sagt lionum upp
formlega, en tveir senda erindsreka á kirkjuþing aðallega til að fá þeim
vilja sínum framgengt, að séra Steingr. hætti að vera prestr þeirra, en séra
Björn taki við prestsþjónustu meðal þeirra.