Sameiningin - 01.10.1899, Page 3

Hún nefnist greifafrú Adeline Schimmelmann.
Faöir hennar var auöugur danskur greifi, og hún fæddist
í kastala einum í Schleswig-Holstein, sem þá tilheyrði Dan-
mörku, en ólst upp aö miklu leyti í Hamborg á þýzkalandi.
Móöir hennar var pýzk.
pegar hún var ung stúlka varö hún hirömey við keisara-
hirðina í Berlín. ])ar varð hún fljótt mikið uppáhald keisar-
ans og keisara-frúarinnar. Hún hafði líka margt til aö bera,
sem gjörði hana skemtilega og aðlaðandi. Hún var gáfuð,
vel mentuð, glaðlynd, siðprúð og brjóstgóð. þar að auki var
hún forkunnar fögur og lagði mikla alúð við það að klæða sig
sem fegurst. Friðrik keisari, faðir núverandi keisara þýzka-
lands, gjörði hana einu sinni kunnnga öðrum konungi, og
sagði hana vera ,,hina yndislegustu ungfrú á þýzkalandi og
þó lengra væri leitað“. Hún var ein með skrautbúnustu
hirðmeyjum í nokkurri höll í Norðurálfunni.
þó var langt frá því, að hún væri gefin eingöngu fyrir
glys og gjálífi heimsins. Hún var mjög vel að sér í kristnum
fræðum, og þar að auki strang-lútersk. þegar keisara-frúin
bauð henni að vera til altaris með sér—og það var stórkost-
legt vináttumerki og álitinn mikill heiður—neitaði hún boð-
inu, af því það var í kirkju þar sem bæði lúterskir og reform-
eraðir höfðu guðsþjónustur sameiginlega. Hún vildi ekki
undir neinum kringumstæðum ganga til altaris þar sem ekki
var kent rétt um sakramentið eftir lútersku trúarjátningunum.
Svona var hún trú því, sem henni hafði verið kent, og svona
hélt hún vel fram því, sem hún áleit rétt. Allir álitu hina
ungu greifadóttur fyrirmynd að öllu leyti.
þegar árin liðu, fór hún samt að finna til sívaxandi tóm-
leika. Henni fanst trú sín ekki vera fullnægjandi, ekki veita
sér fullkomna hugsvölun. þó hún rækti allar skyldur, sem
kirkjan krafðist af henni hið ytra, var samt hjarta hennar
sár-óánægt. þetta gjörðist um það leyti sem faðir hennar
dó. Hún harmaði hann mjög, og fór út af því að hugsa með
enn meiri alvöru um andlega hluti,en hún hafði nokkurn tíma
gjört áður. Hún reyndi til þess að rækja skyldur sínar enn
betur en áður, en alt kom fyrir ekkert. Hún reyndi til að