Sameiningin - 01.10.1899, Blaðsíða 4

iðrast; en hún gat ekki veriö að ljúga upp á sig syndum; hún
gat ekki fundið.að hún væri neitt sérlega sek. Henni að eins
þótti jyrir því, að geta ekki látið sér þykja fyrir útaf syndum
sínum. En hún hafði engan frið. Hún fór að lesa guðs orð
betur, og svo kom ljósið smátt og smátt. Hún fór að skilja
betur en hún hafði nokkurn tíma áður haft hugmynd um, að
farsæld vor, andleg og eilíf, er ekki innifallin í og ekki bygð á
því sem vér í miklum ófullkomlegleik erum að gjöra, heldur
því sem guð af eilífum kærleik og á fullkominn hátt hefir
gjört fyrir oss. Hún fór líka að sjá, að það er ekki nóg að
trúa játningum kirkjunnar, heldur verður trúin að vera lifandi
og kærleiksríkt samband við guð. ,, Sá, sem ekki elskar guð,
þekkir ekki guð, því guð er kærleikurinn“. Hún fann,að hún
hafði aldrei elskað guð. Nú sá hún alt í nýju Ijósi. Hún
byrjaði nýja stefnu, nýtt líf. Hjartað var orðið snortið af
hinum eilífa kærleika. Hún breytti alls ekki um trúarskoðun.
Hún hélt áfram að vera lútersk. í ræðunni, sem hún hélt í
prestaskólanum í Chicago, lagði hún mikla áherzlu á hinn
lúterska skilning á kvöldmáltíðinni. En það, sem áður var
dauður bókstafur, varð nú að lifandi anda fyrir hana.
Hinu nýja ljósi fylgdi óslökkvandi þrá að sýna trú sína
af verkunum. Hún gjörði sér ekki háar hugmyndir um köll-
un sína, og hugsaði ekki um stórt verksvið. Hana langaði til
að koma á fót sunnudagsskóla fyrir fátæk börn og kannske
draga upp myndir, til þess að gjöra sumt í biblíunni þeim
skiljanlegra. þetta.gjörði hún; en svo leiddist hún frá einu
til annars, þangað til hún var komin norður að Eystrasalti og
farin að starfa meðal fiskimannanna þar. Hið andlega ástand
þeirra var mjög bágt. Guðræknin var lítil eða engin, en
drykkjuskapur og svall mjög alment. Hið efnalega ástand
þeirra var einnig mjög vont. Hún byrjaði með því að gefa
þeim að borða, en sá fljótt að hér þurfti meira en brauð fyrir
líkamann; það þurfti guðs orð fyrir sálina; en hvernig átti hún
að fara að? Hún var kona, og mátti því ekki tala opinber-
lega. Hún tók það þá til bragðs að byggja sér hús; enginn
gat bannað að tala í sínu eigin húsi. I þessu húsi útbýtti hún
fæðu fyrir sál og líkama þessara fiskimanna. þeir fundu það