Sameiningin - 01.12.1899, Síða 9
153
finnst mér, fulltrúi fyrir svo margt meöal vor íslendinganna
enn í dag. —
Missíónarferð um líýja-island.
Eftir séra Rúnólf Marteinsson.
Miövikudaginn 25. Okt. lagöi eg á stað frá Winnipeg á-
leiöis til Selkirk. ])aöan fór eg daginn eftir meö gufubátnum
,,Rocket“ áleiðis til Hnausa í Breiðuvík í Nýja íslandi, og
kom eg þangaö daginn eftir (föstud.) laust fyrir hádegi. Fór
eg þegar heim til Björns Skaftasonar, sem býr þar skammt
frá verzlunarbúð Sigurðssona við Hnausapósthús. Að skömm-
um tíma liðnum fylgdi hann mér heim til foreldra minna,
sem búa þar nálægt tveim mílum fyrir noiðan. Sunnudaginn
næsta gat eg hvergi haft guðsþjónustu; en undir eins upp úr
þeirri helgi fór eg norðr í ísafoldarbyggð, sem liggr norðr
með Winnipeg-vatni frá Islendingafljóti. Bjarni Marteinsson,
bróðir minn, fylgdi mér á báti þangað norðr frá Lundi við ís-
lendingafljót. Komum við fyrst til Pétrs Bjarnasonar, sem
er póstafgreiðslumaður á ísafoldarpósthúsi; þaðan fórum við
norðr til Jóns Jónssonar, er býr nyrzt af Islendingum á því
svæði. Guðsþjónustu hafði eg í þessari byggð hjá Birni
Bjarnarsyni í Bjarnarstaðahlíð, miðvikudaginn í sömu vik-
unni. því miðr gátu fáir sótt þessa guðsþjónustu, en þar var
ástœða fyrir. Rétt áðr kom vatnsflóð mikið í byggðinni, og
nóttina áðr kom talsvert frost, svo illt var að komast á báti
og nær ómögulegt að komast landveg sumsstaðar vegna flóð-
anna. í nafni þeirra, sem sóttu guðsþjónustuna, bar Pétr
Bjarnason fram þakklæti til kirkjufélagsins fyrir þá velvild,
sem það sýndi með því að senda þeim mann í slíkum tilgangi.
])að, sem eftir var vikunnar, var eg að heimsœkja þá,
sem eg gat, af bœndum í Breiðuvíkinni. A laugardaginn
jarðsetti eg í grafreit Breiðuvíkr konu Jóns Frímanns Kristj-
ánssonar á Akravöllum. Hún hafði lengi þjázt af tæring og
skildi nú eftir sig mann og mörg börn, er hörmuðu sárt við
þenna mikla missi sinn,