Sameiningin - 01.06.1900, Síða 13

61
aðallega leiðbeiningar og bendingar um það, í hvaða átt sam-
rœðurnar eiga að stefna.
,,Takið til íhugunar eftirfylgjandi bendingar, sem byggð-
ar eru á kaflanum, er valinn er oss til hugleiðingar (Jóh. 20,
11 —18).
1. María grét, þegar hiui hcfði átt aff fagna. Jlannig
er það fyrir oss. Ef hún hefði skilið, hvað J>að þýddi, að
gráta J>á, myndi hún ekki hafa grátið. Ekki heldr myndum
vér gráta, ef vér sæjum sorgir vorar f J>ví ljósi, sem guð sér
þær. Hún var syrgjandi vegna J>ess, að andvana líkami meist-
arans var horfinn. En sá líkami varð lifandi aftr ; meistarinn
hennar var ekki fjær henni, heldr miklu nær. Harmr vor út af
hinum horfnu líkömum ástvina vorra myndi ekki vera eins ótta-
legr og hann einatt er, ef vér gætum séð J>á í hinni dýrðlegu
návist drottins. Jiað leið ekki á löngu, að hún lærði J>ann
dýrmæta sannleika, að drottinn hennar var henni nálægr.
Og J>að mun ekki heldr langt um líða J>angað til vér einnig
lærum að J>ekkja leyndardóma annars lífs og öðlumst réttan
skilning á öllu J>ví, sem kom fram við oss í J>essu lífi. En á
meðan það er ekki enn orðið skulum vér treysta hinum upp-
risna drottni, sem lét harm Maríu snúast í fögnuð.
2. María sá engla í gröfinni. Hvílík breyting á gröf-
inni ! I J>ví fyrrveranda heimkynni hins látna líkama birtust
nú ódauðlegar verur úr eilífðinni. Manni finnst, að J>essi sjón
hefði átt að vera henni bending um atburð J>ann hinn mikla,
er orðinn var. En J>ó reyndist J>að ekki svo. I sorgum vor-
um erum vér einatt blindir fyrir öllu J>ví, sem gæti huggað.
Tárin fylla augun, svo J>au sjá ekki englana, sem guð sendir
til J>ess að hugga oss; og J>ótt J>eir sé oss nálægir, getum vér
ekki skilið J>á nálægð. En hvað mikið var af hinu óvænta
þennan páskadagsmorgun ! Allt óvæntr fögnuðr ! Hverjuin
getr í hug komið hið óvænta, sem opnast fyrir oss hinn
mikla páskamorgun framtíðarinnar, þegar allar grafirnar
skila aftur hinum dauðu, sem í þeim eru ? Kom þú skjótt,
drottinn Jesús.
3. María lá ekki á fagnaffartíffindunum, sem hún hafffi
fengiff. Hún var fyrst allra til að sjá drottin upprisinn, og