Sameiningin - 01.12.1903, Síða 6

150
alltaf heyrt sungna á jólunum síðan hann var barn, — þessir
sálmar, sem hafa einhvern veginn allt annan blæ en allir aðrir
sálmar. Þá snertast viðkvæmir strengir í sálu hans. Það eru
endrminningarnar um sakleysi barnsáranna, þegar hann þekkti
ekki hinar margvíslegu freistingar heimsins, — endrminningar
um jólagleðina, sem hann naut í foreidrahúsum, glaðr og á-
hyggjulaus eins og barn. Og hann langar til að verða aftr
saklaus eins og barn.
Og þegar hann svo heyrir þennan gamla og þó sí-unga
boðskap um barnið heilaga, sem fœddist í Betlehem í fylling
tímans, þá fyllist hjarta hans heilagri, ósegjanlegri gleði, sem
hrífr hann og hefr upp yfir áhyggjur og strit hversdagslífsins;
og í innilegri lofgjörð og tilbeiðslu beygir hann höfuð sitt og
hjarta fyrir drottni dýrðarinnar, sem af óendanlegum kærleika
sínum til vor syndugra manna gjörðist fátœkr vor vegna, þótt
hann ríkr væri, svo að vér auðguðumst af hans fátœkt. —
En þessari sælu og þessari tilbeiðslu í helgidómi hjartans fá
engin orð lýst.
Honum, vorum blessaða frelsara og konungi, sé dýrð og
vegsemd um aldir alda. Hann gefi öllum gleðileg jól! Amen.
Skammdegið og jólin.
Eftir séra Björn B.Jónsson.
Fram undir jólin ríkir myrkrið og nóttin. Þá eru stuttir
dagar, en langar nætr á þeim parti jarðarinnar, sem vér búum
á. Þó er skammdegið enn meira á ættjörðu vorri, Islandi.
Vér Islands börn höfum upp alizt í skammdegi — í margs-
konar skilningi.
Skammdegið hefir áhrif á lund mannsins. Margir eru
þunglyndari í skammdeginu en endrarnær. Jónas Hall-
grímsson kvartaði um það, að þunglyndið stríddi sérstaklega
á hann í skammdeginu; þegar daginn fór að lengja, fannst
honum brá af sér.
Það fólk, sem býr við mikið skammdegi, hefir meira af
nóttu en degi, er oft nokkuð þunglynt. Það vantar lífsfjörið