Sameiningin - 01.06.1905, Síða 2

5°
Séra Pétr Hjálmsson, missíónar-prestr kirkjufélagsins,
hefir síöan í fyrra mánuöi heimsótt Trínitatis söfnuö í Big
Grass byggðinni út frá Gladstone og dvaliö þar um hríö, en
síöar lagöi hann leið sína til Isiendinga-byggðarinnar ,í Pine
Valley, hér í fylkinu suðaustanveröu. Um betta hvorttveggja
kernr ,,Sam.“ meö skýrslu frá honum sjáífum í næsta blaöi.
Þaö, sem, lang-bezt er til eftir Eggert ólafsson meöal
ljóöa hans, er ,,Viðrkenningar-sálmr“ hans, sem hann orkti
sama áriö sem hann hné í dauöa-djúpiö á Breiöafiröi—- íriö
1768. Kvæöi Eggerts hafa að eins einu sinni veriö gefm út,
1832, og eru því nú í mjög fárra manna höndum. Svo sem
mörgum er enn kunnugt var Eggert frábær vitsmunamaðr og
:skaraði frarn úr öllurn samtíðarmönnum sínum íslenzkum að
lærdómi. Hins vegar var hann þó barn átjándu aldarinnar
og hneigöist lengst af aö skynsemistrúar-skoðunum þeim, er
þá tíökuöust svo mjög. Þó komst hann á endanum út yfir
.allar slíkar efasemdir og aðhylltist hin sáluhjálpiegu sannindi
kristinsdómins af öilu hjarta, eins og svo skýrt og fagrlega
birtist í ,, Viðrkenningar-sálmi“. F}rrir þá sök er sálmr sá öli-
um kristnum Islendingum, sem hann þekkja, svo dýrmæir.
Gg til þess að varna því að þetta ágætasta ritverk hans falli í
gleymsku og dá hjá þeirri kynslóö fólks vors, sern nú er uppi,
kemr ,,Sameiningin“ í þetta sinn með sálminn endrprentað-
an.—Fyrstu stafir versanna í sálminurn mynda nafn höfund-
arins.
Yiðrkenningar-sálmr
Eggerts Ólafssonar.
1. -Eg vesall maðr ekkert finn
í náttúrunnar gœSum,
sem þýði’ og stilli þanka minn;
þess háttar speki-frœðum
eg sleppi fús, því eðli spillt
arf syndar hefir fyrir mér villt;
ónýtt er vit og orka mín;
af því leita eg þín,
guð, sem í trúar gceðum skín.
2. óuð einn og þrennr gjörla veit
geð mitt og lífið auma,
hversu eg hefi farið á leit
fánýtra speki-drauma.
Við lista nám, á lukku stig,
lézt eg fullkomna sjálfan mig,
siða lærdóm og séleg verk,
sem öðrum þóttu merk;
sjálfselskan við það varð o f sterk.