Sameiningin - 01.12.1958, Page 11
Sameiningin
9
Einu sinni enn kemur boðskapur Aðventunnar til okkar,
er jólin nálgast. í bréfi til Rómverja sem lesið er þennan
dag í kirkjunni, flytur Páll söfnuðinum í Róm hinn vekj-
andi boðskap frá Kristi, og þessi sami boðskapur er jafn
þýðingarmikill kirkjunni í dag. Kirkjan er voldug stofun
og býr yfir miklum krafti. En um of er hún oft sofandi á
verðinum, sljó og stöðnuð. Og sjálfsagt hefur aldrei verið
eins brýn þörf á því í þessum heimi ótta og kúgunar, að
kirkjan heyri rödd Krists og boðskap, sem kallar til starfa
og býður hið sanna frelsi. „Liðið er á nóttina, en dagurinn
er í nánd.“ Því er brýn þörf að leggja af verk myrkursins
og klæðast hertygjum ljóssins. „Og gjörið þetta því heldur
sem þér þekkið tímann, að yður er mál að rísa af svefni.“
Séra Valdimar Briem hefur túlkað þetta kall um að vakna
og vinna mjög sterklega:
„Vaknið, raust af himni hljómar,
sem hátíðleg og kröftug ómar
um grafir degi dómsins á.“
Já, koma Krists í þennan heim olli stórkostlegustu
vakningu, sem heimurinn hefur nokkru sinni orðið vitni að.
„Blindir fengu sýn og haltir gengu, líkþráir hreinsuðust og
daufir heyrðu, og dauðir upprisu, og fátækum var boðað
fagnaðarerindið.“ (Mt. 11, 5.)
Hann sem sagði, „Ég er kominn tli að varpa eldi á
jörðina,“ (Lk. 12, 49.), kveikti með mönnum óslökkvandi
eld, svo að dýrð Guðs lýsti inn í innstu myrkur mannlegrar
sálar. Hann varð sá hreinsunareldur, sem máði syndina og
sorann burt úr lífi margra og gjörði þeim fært að halda von-
glaðir og öruggir í sigurátt. Þetta var eldur kærleikans,
sem náði hinum daufustu eyrum og sljóvustu augum, svo
að menn sneru sjónum sínum frá eymd og afbrotum og
fengu frelsi og frið og nýja útsýn og markmið.
Þessi fagnaðarboðskapur var ætlaður hinum fátæku í
anda, hinum hógværu og lítillátu, sem sannarlega munu
erfa jörðina. Þessir urðu þjónar hans og lærisveinar. Og
ljós þeirra skyldi lýsa mönnunum til þess að þeir sæju
góðverk þeirra og vegsami Föðurinn í himnum.
En hversu dauft brennur víða þessi eldur meðal kyn-
slóðar okkar. Fáir hafna að vísu krafti kærleikans á þessum
tímum í hinum frjálsa heimi. Fáir mundu gerast beinlínis
andstæðir kirkju Krists. Það er jafnvel víst að margir,