Sameiningin - 01.10.1932, Blaðsíða 14

250
en nokkru sinni áður. ViðhorfiÖ í mörgum söfnuöum hjá okkur er
mjög bágboriÖ. Andlegu verðmátin virÖast vera aÖ missa gildi í
vondöprum heimi. EÖa er þaÖ aÖ kenna verzlunar- og véla-and-
anum í heiminum? Við megum finna til vonbrigða, en aldrei til
vonleysis. Síðan á námsárum mínum, aö eg var sendur af ykkur
á heimatrúboðs-stöðvarnar, á meðal okkar tvístraða og prestslausa
fólks, þá hefir hjarta mitt þráð, jafnvel blætt af innilegri löngun
til að þjóna því. 1 bæði skiftin, sem eg hefi verið heima í fríi minu,
hefir mér fundist að starf mitt erlendis hafi verið til ón}'rtis, að
minsta kosti hvað mína eigin þjóð snertir, þegar eg á ferðum mín-
um meðal fólks okkar hefi kvnst ástæðunum kirkjulegu, eins og
þær hafa komið mér fyrir sjónir, og séð hve mjög skortir jafnvel
á kirkjulegan félagsanda. Aldrei munuö þið fá að vita, hvað það
hefir kostað mig og kostar nú, að hverfa aftur til Japan. Og
sumir ykkar prestanna gerið það erfiðara fyrir mig í hvert sinn.
Eg hygg að eg nú hafi svarað spurningunni, sem eg lagði fram
fyrir ykkur hér að framan, nægilega skýrt, til þess að skilja efnið
eftir hjá vkkur til frekari umhugsunar og yfirvegunar. Það eru
margar ástæður, sem bæði ritningin gefur og eins kirkjan fyrir
því, að okkur ætti að vera ant um erlent trúboð. En mig langar
aðeins nú í lok máls míns að minna ykkur á ný á svariö, sem eg
með æsku-hugsýn minni, er eg drap á, gaf ykkur áður en eg lagði
fyrir ykkur spurninguna: “Hvi ætti okkur að vera ant um erlent
trúboð?” Og mig langar.til að láta þessa hugsýn mina vera svar
mitt nú þrefalt til ykkar í kvöld upp á spurninguna. Fyrst vegna
þess, að fyrir 22 árum réðumst við sem kirkjufélag í að byrja nýtt
starf i þjónustu Drottins í hlýðni við hans köllun Starf, sem fyrir
löngu hefði átt að vera hafið af fólki, sem um 900 ár haföi unað
því sjálft að njóta blessunar hjálpræðisins, án þess að miðla öðr-
um af henni, með því að taka þátt í heimsstarfi því að útbreiða
þekkinguna á kærleika Guðs lýðum þeim, sem á aðrar tungur mæla
en okkar sígildu íslenzku tungu. í öðru lagi vegna þess, að fyrir
þessa trúboðsþjónustu eina eru nokkrar líkur ti! þess. að kirkju-
félagiö, að öllu samtöldu, nái takmarki sinu, því að láta ljós sitt
lýsa svo mönnunum, að þeir sjái góðverk vor og vegsami föður
vorn, sem er í himnunum (Matt. 5,16), og að fólk okkar gæti fylst
hrifning út af því að hafa eignast sjón á tækifæri, sem lengi hafði
verið vanrækt, og um leið nýjan tilverurétt, og með eldhug nýrra
vona, nýrra langana og nýs metnaðar. Og í þriðja lagi á okkur að
vera ant um trúboðið vegna þess, að við með því að sýna fullnaðar-
hlýðni öílum vilja Guðs öllum heiminum til handa, værum að reisa