Sameiningin - 01.09.1933, Blaðsíða 11

173
unglingum, sem hann þekkir. Þeir eru ekki lengi að ná í
bíl með slíkum hjólum; koma þeir honum inn í eitthvert
skot, taka hjólin af og i'ara. En þá taka smásveinar við og
stela af bílnum öllu, sem hönd lestir á, lúðri, lömpum, verk-
færum, koparvír, gluggahlæjum. Alt hefir það sitt verð og
markaðurinn er við höndina; því að undirheimurinn allur
er drengjum þess eins og opin bók; þótt lögreglan virðist
aldrei geta kannað þau skuggalönd, nema með hvíldum, fálm-
andi.
Frá hnuplinu liggur svo opin leið til stærri athafna.
Unglingur, sem áður var fenginn til að stela, fær hráðum
kost á að beita byssunni, ef hann þykir hæfur til stórræðanna.
Höfðingjar í undirheimum fremja sjaldan morð sin sjálfir.
En hvar fá þeir byssurnar, þessir unglingar? Enginn
hlutur er auðveldari. Þeir geta fengið fullgóða skammhyssu,
líklega stolna, fyrir tvo til fimm dali, eða vélbyssu fyrir hálft
hundrað, og þurfa ekki langt að leita.—
Þetta eru ekki nema örfá sýnishorn af þeim hlutum,
sem hörnin á þessum spillingarsvæðum segja hiklaust frá,
hverjum sem vill hlusta á hetjusögurnar þeirra. Hér er flest
svo hroðalegt, að ókunnugir geta ekki lesið um það, nema
með hryllingi. En ólánsbörnin, þessir útburðir mannfélags-
ins, sem alast upp mitt í þeim ófögnuði öllum, vita ekki
annað en að glæpirnir og spillingin séu sjálfsagðir hlutir; og
meira að segja þau sjá ekki fyrir sér opinn veg til metnaðar
eða gróða í öðrum áttum.
Ef einhverjum lesanda finst nú, að þetta komi sér ekkert
við, af því að hann lifir ekki sjálfur með sín börn í myrkra-
heimum þessum, þá hefir hann mikið að læra. Gjörvöllu
þjóðfélaginu, og kirkjunni með, stendur lífsháski af meininu,
sem hér er um að ræða. Hér er vandamál mikið á ferðum,
bæði fyrir ríki og kirkju, satt er það; en finni ekki kirkjan
ráð til að vinna betur á þessum stöðvum, þá hefir hún ömur-
lega brugðist köllun sinni. Hún hefir þá vilzt af vegum meist-
arans, sem sagðist vera kominn til að leita að hinu týnda og
frelsa það.
G. G.