Sameiningin - 01.12.1926, Síða 6

356
kuMalega í garc5 þeirra, er öÖruvísi hugsa og ööruvisi trúa en vér.
Aftur á móti er oss heimilt aö kenna i brjósti um þá menn, sem
svo er sorglega ástatt fyrir, því aS frá voru sjónarmiði verður
aldrei litið á það öðruvísi en sem óhamingju og böl að hafa orðið
viðskila við drottin sinn og skapara og komist út úr kærleiks-
samfélaginu vi'S hann. Því hversu er það þungbært aS einblína út i
geiminn ómælilega og skyma eftir auga, sem eldur guðs kærleika
brenni í, og geta hvergi komið auga á neitt slíkt, — eða að hrópa
út i endalausan geiminn, ef ske mætti, að vér hlytum svar frá
þeim guði, sem hjarta vort þráir heitast inst inni — og fá svo
ekki að heyra neitt annað en bergmál sinnar eigin raddar! Þeir
eru vafalaust fleiri en oss grunar, einmitt nú á tímum, sem svo er
ástatt fyrir. Minnumst þess þá einmitt nú á jólunum, er vér
fögnum fæðingu mannkynsfrelsarans svo sem opinberun guðs
kærleika, hve óendanlega auðugir vér erum í samanburSi við
þessa rnörgu, sem, ef til vill þrátt fyrir mikla leit, hafa enn ekki
fundiö og eru því enn staddir á sólarlausum vegum vonarleysisins.
En hvi hafa þessir menn ekki fundið, en leit þeirra orðiö
árangurslaus ? VafalítiS af þvi, að þeir leituðu ekki á réttum
stað. En rétti staðurinn er að sjálfsögðu þar sem sjálfur guð, eins
og hann er í sínu insta eðli, kemur áþreifanlegast á móti oss. En
'það gerir guS áreiðanlega i Jesú Kristi. Þegar vér með opnum
augum sálar vorrar stöndum gagnvart Jesú Kristi eins og hann
verSur fyrir oss í orði sínu og innsetningum, þá fáum vér hiS
þráSa svar við lífsins miklu spurningu um hvað bærist bak viS
tilveruna. Því aS hvergi birtist föðurlegt hjartaþel guSs eins og
hér. Lífsferill eins og sá, sem hófst meS fæSingu Jesú, svo fagur
sem hann var, svo fullkominn og svo dás’amlegur, hefir aldrei átt
neitt sér líkt hér á jörðu, hvorki fyr né síðar. AS sönnu vitum
vér, að sérhvert mannslíf er gjöf frá guSi. En hér er þó sá mun-
ur á, að þar sem lífsferill Jesú er, sjáum vér mannlegan lífsferil í
hinni dýrSlegustu mynd. Vér getum blátt áfram elcki hugsaS
neinn lífsferil fegurri, fullkomnari og dásamlegri en lífsferil Jesú
frá jötunni aS krossinum. Að eins eitt nafn getur hér átt við.
ÞaS er nafnið guðs sonur. Fyrir því verSur það svo dásamlega
satt, þegar hin postullega stórhetja andans segir: <(í því birtist
kærleiki guðs á meSal vor, að guS hefir sent sinn eingetinn son
i iheiminn, til þess' að vér skyldum lifa fyrir hann.”
Sinn eingetinn son! Mundi vera völ á betra nafni og heppi-
legra en þessu, sem postulinn viðhefur hér, til þess aS setja oss
fyrir sjón, hve dýrSleg jólagjöf sé oss gefin í Jesú Kristi? Menn