Sameiningin - 01.06.1920, Blaðsíða 28

188
guðræknisiðkanir á :keimili s'ínu. Guðjón sál. g-jörðíst kaup-
andi Sameiningarinnar skömmu eftir að hann fluttist hingað
vestur og þótti vænt um það 'blað. F. H.
Sunnudagsskóla-lexíur.
II. LEXÍA. — 11. JÚLÍ
Jónatan hjálpar Davíð—1. Sam. 20, 32-42.
Minnistexti: Yinur elskar ætíð, og í nauðum fæðist hann
sem bróðir.—Orðskv. 17, 17.
1. Hve langt gekk Sál í óvingan sinni við Davíð? DavSð
mátti flýja frá konungshirðinni, af því að Sál sat um líf hans.
2. Hvernig kom þeim saman, Davíð og Jónatan? peir voru
beztu vinir. Jónatan unni DaVíð “sem lífi sínu” (1. Sam. 18,
3). 3. Hvernig hjálpaði Jónatan Davíð? Hann tók svari Da-
víðs við föður sinn, og gaf honum bending um að flýja, þegar
það var víst, að Sál var fastráðinn í að drepa hann. 4. Hvernig
var bendingin, sem hann gaf Davíð?. Davíð var í felum skamt
frá 'höll Sáls. Jónatan fór að æfa sig í að skjóta af boga nálægt
fylgsni hans. Bendingin var fólgin í tali Jónatans við svein-
inn, sem sókti örina. 5. Hvað gjörði Davíð þá? Hann flýði
út í Óbygðir Júda-héraðs.. 6. Hvaða lærdóma geymir lexían?
a. Jónatan var ríkiserfinginn í Israe‘1 eftir lögum manna; Da-
víð var konungsefnið, valið af Guði. pó voru þeir fóstbræður
og trygðaviinir. Drottinn leggur ætíð blessan sána yfir trygga,
ósérplægna vináttu. b. Hatur SáHs lagði Davíð í einelti, og fór
hverja hrakförina eftir aðra. Svo fer hverri hreyfing eða
starfsemi, sem knúð er áfram af hatri og óvild. Við eigum að
láta kærleikann ráða gjörðum okkar, en ibæla niður alla óvild
og beiskju, með Drottins hjálp. Annars fer illa. c. Tökum
eftir rangsleitni Sáls. Hann "hafði fallið frá hlýðni við Guð;
fyrir þá sök hafði Guð hafnað honum og valið Davíð. Út af
gæfu Davíðs fyltist Sál isvo öfund og ihatri og situr um líf hans.
Syndarinn bætir gráu ofan á svart, þegar Ihann lætur beiskju
og hatur út af sínum eigin syndum bitna á saklausum mönnum.
d. DaVíð átti ekki annars úrkosta, en að forða lífi sínu. Hann
var í bráðri hættu. “Áfram, flýttu þér, istattu ekki kyr,” eru
orð, sem við eigum að hafa hugföst, þegar freistingar ásækja
okkur. Sumar eru svo hættulegar, að vér eigum ekki að berj-
ast á móti þeim, iheldur flýja (2. Tím. 2, 22), og þá er ekki til
setu boðið, því sálin er þá í dauðahættu. e. Jónatan og Davíð
bundust eilífum trygðaböndum. iNiðji DaVíðs hefir gjört sátt-
mála við okkur og thans trygð getur aldrei brugðist að eilífu.