Sameiningin - 01.03.1923, Qupperneq 4

68
sé tilgangslaust. Án upprisu Jesú væri þa'S og svo. En lífiö, —
líf einstaklingsins — heldur áfram aö eilífu. í hendi Guös
veröur hiö mótdræga, sem oss mætir hér, nauösynlegt þroska-
skilyröi fyrir eilífa tilveru. Oig jafnaöarreikninginn er ekki
hægt að fullgera hér, því lífið er ekki á enda, þó vér höfum
hamskifti. “Kristur lifir.” “Eg lifi og þér munuð lifa,” segir
hann. Sú vissa veitir þrek til aö starfa, og gerir oss ánægöa
meö reynslu lífsins.
Margoft finst oss, er vinir hverfa, aö sjálfum oss sé yndi
lífsins alt horfiö sjónum. Þó hefi eg séð þar bitrasta sorg, sem
trúleysið var mest. Hvernig gæti öðruvisi veriö? Þeir einir,
sem eru trúlausir á áframhald persónulegs lifs, svrgja vonlaust
Hinir geta sagt með skáldinu:
“Ó, blessuð stund, er hátt í himinsölum
minn hjartans vin eg aftur fæ aö -sjá,
og við um okkar æfi saman tölum,
sem eins og skuggi þá er liöin hjá.”
“Kristur lifir”. Vegna þess geta ástvinir kvaðst viö “dauö-
ans dyr”, með gleði yfir sigri lífsins í sálum sínum.
Oss finst stundum, að heimurinn sé aö versna, léttúöin aö
sigra, sannarlegt manngildi að þverra.
Og hvers viröi væri þá öll vor marglofaða “menning”, öll
vísindi, alt hjal um hraðfara þroska? Saga mannkynsins sýnir
oss þroska og hnignun á víxl. Sanni hún nokkuð, er þaö hið
helzta, að mannkynið getur ekki sjálfu sér bjargað. En vér
vitum að Kristur lifir. Máttur hans er fær um aö “upplýsa
hvern mann” í heiminum. Það nægir.
Vonleysið sé þá sjálfum oss tákn urn eigin ófullkomleika,
eigin vantrú.
Vér eigum áhugamál. Oss finnast þau fögur, og þau eru
oss kær. Kristur lifir. Þau áhugamál vor, sem eru þess virði
að lifa, verndar hann. Alt gott og göfugt er hans.
Hann bjargar því öllu. En það af áhugamálum vorum, sem
ekki er hans áhugamál, á að deyja, “fHann á að vaxa, eg á að
minka,” sagði hiö fyrsta vitni um Krist.
Við það getum vér unað glaðir Hann, sem reis upp frá
dauðum, verndar það, sem er þess vert að lifa. En öll okkar
sjálfsdýrkun deyr, — og hún á að deyja.
Upprisa Jesú gerir lífiö þess vert að lifa, skýrir gátu tilver-
unnar og veitir kristnum manni styrk til að lifa og deyja.