Íslendingur - 06.10.1916, Blaðsíða 2

162
ISLENDIKOUR
41. tbl.
matvöru, sem landssjóður átti. Sýslu-
maður sá auðvitað um sölu varanna.
Með röggsemd og dugnaði var hon-
um í lófa lagið að sjá um að sveit-
arfjelögin fengju vöruna til útbýtingar
milliliðalaust, jafnvel þó sveiiarstjórn-
irnar hefóu ekki farið fram á það að
fyrra bragði. Með aðstoð tilheyrandi
stjórnarvalda (sýslumanns og stjórnar-
ráðs) fengu svo kaupmenn vöruna og
græddu þeir drjúgan skilding á að
afhenda hana bændum, sem voru
neyddir til að kaupa mat hvað sem
hann kostaði til að bjarga skepnum
sínum frá horfelli. — Altalað var hjer
einnig, að sýslumaður hafi neitað for-
manni kaupfjelagsins um áðstoð sína
til að ná kaupum á vörunni handa
fjelaginu. Engum stóð nær en sýslu-
manni að sjá um að bjeraðsbúar fengju
að njóta hagnaðarins af þessum vöru-
kaupum, þegar mest lá við. Það van-
rækti hann og á skilið ámæli fyrir;
og þó hann með því hafi ekki van-
rækt skyldu sína sem embættismaður,
— það gelur þó orkað tvímælis —,
þá finst mjer því varlega treystandi
að hann reynist hjeraðinu atorkumik-
ill og duglegur þingmaður.
Um flokksafstöðu sýslumanns er ekki
fullkunnugt. Hann hefir verið talinn
Heimastjórnarmaður og fylgjandi nú-
verandi stjórn, sjálfur mun hann telja
sig utan flokka, en helst fær hann
stuðning hjá gömlum Heimastjórnar-
mönnum.
Þvf hefir oft verið haldið fram, að
affarasælast fyrir bændur væri að kjósa
stjettarbræður sína á þing. Fyrsta
vetrardag eiga Skagfirðingar að skera
úr, hvorum þeir treysta betur að vinna
að framgangi áhugamála sinna, bænd-
um eða embættismönnum. >
A næstu þingum verða rædd og
ráðin til lykta ýms stórmæli, sem
beinlínis snerta atvinnu og annan hag
i
102
• •••••••••••• •• ••••••••••• •••••-'
Erlendar símfrjeftir
Einkaskeyti til Morgunblaðsins.
Khöfn 26. sept.
Stjórnarbylting í Grikklandi. Konungurinn er í Tatoi-höll og
lætur víggirða hana.
Franskir flugmenn hafa varpað sprengikúlum á verksmiðjur
Krupps.
Austurríkismenn hafa rekið ítali frá Monte Cimone.
Kliöfn 2. okt.
»Bremen« er ekki komin fram ennþá. Hefir sennilega farist.
Miðríkjaherinn hefir unnið sigur á Rúmenum hjá Hermannstad.
I. C. Christensen, Rottböll og Stauning hafa tekið sæti í
dönsku stjórninni og sitja á öllum fundum hennar. Nefnd hefir
verið sett til þess að íhuga sölu Vesturheimseyjanna. Neergaard
er formaður nefndarinnar.
Khöjn 3. okt.
Hin ákafa sókn bandamanna hjá Somme heldur áfram.
Bretar og Serbar hafa tekið Hajmakcalan og sækja fram til
Struma.
Ríkisþingið danska var sett í gær.
(Eftir »Morgunblaðinu« i Reykjavík.)
SÍÐUSTU FRjETT/R.
Bandamenn skutu 2 loftför niður síðastliðinn mikvikudag á
vesturvígstöðvunum.
Síðustu 14 daga hafa Frakkar handtekið 10,000 Þjóðverja.
Pjóðverjar gerðu áhlaup á stöðvar Rússa fyrir vestan Riga,
en það mishepnaðist algerlega.
Nýlega fanst skipsbátur rekinn við Portland, Maine. Á bátn-
um stóð nafnið »Bremen« Wilhelmshafen. Hann er mjög ný-
legur og getur ekki hafa verið mjög lengi í sjó. Líklega er
bátur þessi frá kafkaupfarinu »Bremen«.
allra framleiðenda í landinu. ( Hvorum
treystið þjer betur til að fjalla um
þau. mál, sýslumanni og presti eða
bændum ?
A næsta þingi verður launamál-
in U ráðið til lykta, ef að líkindum
lætur. Hvorum treystið þjer betur til
þess, embættismönnunum Arnóri Arna-
syni og Magnúsi Guðmundssyni eða
bændunum Jósep Björnssyni og Ólafi
Briem ? " •
Því eigið þjer að svara 21. októ-
ber og vonandi verður svarið ein-
dregið.
Skagfirðingur.
Svartir kettir.
Frá því segir í Vatnsdæla sögu,
að Þóróllur sleggja átti tuttugu ketti
svarta, er hann vænti sjer trausts aí
og tryldi og magnaði gegn óvinum
sínum. Voru kettir þessir illir viður-
eignar, svo að mönnum stóð stuggur
af. Þó báru Ingimundarsynir gæfu til
að yfirstfga Þórólf, án þess að kett-
irnir næðu að gera þeim mein.
Einar á Stokkahlöðum hefir nú
magnað svarta Heimastjórnarketti og
otar þeim fram í síðasta tbl. »NI.«
Eru þeir »stórum illilegir með emj-
um ok augnaskotum« eins og sagt
er um ketti Þórólfs sleggju. Beinir
Einar köttum sínum að Kaupfjelagi
Eyfirðinga, en þó einkum að nafna
sfnum á Eyrarlandi, sem nú er einn
af þingframbjóðendum hjer í Eyja-
firði. Er auðsjáanlega til þess ætlast
að kettir þessir endist Einari á Eyr-
arlandi til bana sem þingmannsefni
við næstu kosningar. Ættu nú ey-
firskir kjósendur að minnast ráða Þor-
steins Ingimundarsonar, er hann var-
aði menn sína við köttum Þórólfs
sleggju á þessa leið: »Varist þjer
köttuna, að þeir hremsi yður eigi.«
Kinnarhvolssystur
voru leiknar f sjöunda og sfðasta
skifti í gærkvöldi fyrir troðfullu húsi.
Gullbrúðkaup.
I gær var gullbrúðkaupsdagur heið-
urshjónanna Henriks og Önnu Schiöth.
Hafa þau hjón búið hjer f bæ nærfelt
öll þessi 50 hjúskaparár sín og aflað
sjer virðingar og óvanalegra vinsælda,
enda var þeim og á margan hátt sýnd
samhygð á þessum merkisdegi sínum.
103
Hann rendi augunum frá einni myndinni til annarar,
eins og hann byggist við svari frá þeim.
»Hann hefir varla drýgt glæp sjálfur, til þess er
svipur hans altof heiðarlegur.*
»Svipurinn er enginn lykill að eðlisfari mannsins, sem
megi reiða sig á í hvívetna. Og presturinn Ijet taka
málverkið niður jafnskjótt og hann heyrði játningu
gamla mannsins. Hvað heldurðu að það eigi að þýða,
Frank?«
»0, það er ofboð auðskilið,« svaraði jeg. »Prestur-
inn hefir sjeð Daphne og þykir svo vanheigun að því,
að láta málverkið hanga uppi.«
»Getur verið, getur verið,« sagði frændi minn í
þungum hugsunum. »En heyrðu, Frank, varaðu þig á
að láta Daphne vita nokkuð um þetta. Hún gæti farið
að hugsa aftur um George.«
»Pú mátt reiða þig á mig,« svaraði jeg. »En reyndu
sjálfur að koma ekki upp um þig með þessum þung-
lyndissvip, sem á þig er kominn.«
»Já, svipur minn er ætíð sem tilfinningar mínar. En
hvað á jeg að gera? Daphne hefir altaf horft á okkur
og jeg er viss um að hún spyr mig um þetta.«
»Jeg hefi sagt henni,* svaraði jeg, »að þú hefðir
sjeð gamlan kunningja þinn fara inn í skrúðhúsið. Haltu
svo lygasögunni áfram.«
»Nú, pabbi,« varð Daphne fyrst til orða. »Hvers-
vegna hefirðu altaf staðið þarna við skrúðhúsdyrnar?*.
»Hm, jeg þóttist sjá fornkunningja minn fara inn í
skrúðhúsið með prestinum, — prófessor Dulasambee — f
en mjer skjátlaðist. Jeg gaf kirkjuþjóninum nokkra aura
til þess að komast betur að þessu og beið á meðan.
Mjer var mátuleg biðin, því að jeg mundi ekki eftir
að prófessorinn gengur altaf með blá gleraugu, en
þessi var gleraugnalaus. En heyrðu, madonna mín
góð,« bætti hann við og tók undir hökuna á dóttur
sinni. »Eigum við nú ekki að fara að yfirgefa þetta
heilaga hús?«
Par eð enginn hafði neitt á móti þessu lögðutn við
af stað út.
Á neðstu tröppunni stansaði Angeló og mælti: »Jeg
sje yður víst ekki aftur í dag, ungfrú Leslie. Jeg hefi
önnum að^gegna í kvöld og kveð yður því. En á
morgun er stórhátíð hjá okkur hjer í Rívólí. Má jeg
vonast eftir að sjá yður við fyrstu tnessu á morgun?
Pjer elskið söng og hljóðfæraslátt og það megið þjer
reiða yður á að söngurinn er afbragð, tólfti messu-
söngur Mozarts.*
Daphne brosti, og Iofaði að koraa ef veður leyfði.
Þannig endaði fyrsta heimsóknin til kirkjunnar í
Rívólí.
f Vigfús Sigfússon
gestgjafi, eigandi «Hótel Akureyri"
hjer í bæ, andaðist að heimili sínu
síðastl. ,piánudagsnótt,
Pessa merka manns verður nánar
getið síðar.
^ ; j? ■ f s i 5 * . j
Þingmannaefnin.
Nokkrar breytingar hafa orðið á fram-
bjóðendalistanum, sem birtur var í
slðasta tbl. »ísl «
í Árnessýslu hefir Böðvar Magnús-
son á Laugarvatni dregið sig til baka
og framboð Jóns Jónatanssonar í sömu
sýslu dæmist ógilt; hafði hann aðeins
haft 12 meðtnælendur, en einn þeirra
stóð ekki á kjörskrá. Lögin mæla
svo fyrir, að meðmælendur sjeu að
minsta kosti 12.
í Vestur-fsafjarðarsýslu hefir Hall-
dór Stefánsson hjeraðslæknir á Flat-
eyri boðið sig fram á síðustu stundu.
í Vestur- Skaj/afellssýslu er talið
vfst, að Magnús Bjarnarson prófastur
muni draga sig til baka til þess að
tryggja kosningu Lárusar Heigasonar
í Kirkjubæjarklaustri, enda báðirsam-
flokksmenn.