Íslendingur - 15.05.1925, Blaðsíða 3

ISLENDINGUR
3
Nú hafa Svíar kvikmyndað þessa ágætu
sögu, og er skemst frá að segja, að mynd-
in er samboðin sögunni. Hafa Svíar
margar ágætar kvikmyndir gert, en þó
varla nokkra, sem hér hefir sézt, sem mun
taka henni fram, þegar á ait er litið.
Þarna fer saman ágætur leikur og stór-
fengleg atriði. Er sagan líka frábærlega
vel fallin til kvikmyndunar. —
Ýms atriði í þessari mynd munu verða
mörgum ógleymanleg, eins og t. d. brun-
inn á Ekeby, aksturinn á ísnum, þegar
hungraðir úlfarnir elta sleðann og m. fl.
Lars Hanson leikur Oösta Berling og
er þvílíkt sem skapaður í það hlutverk. —
Hann er ungur, glæsilegur, og yfir honum
svipaður blær og Selma Lagerlöf lætur
leika um aðalpersónur sínar í sögunni. —
Pegar maður sér leik Hansons, er maður
ekki í nokkrum vafa um, að svona hafi
skáldkonan hugsað sér prestinn, óútreikn-
anlegan, djarfan, en altaf góðan.
Jesta Lundeqvist leikur majórsfrúna af
snild, en þó einkum í síðari hluta mynd-
arinnar. Og um allar aðalpersónurnar má
segja svipað. í allri myndinni er svo ó-
rjúfandi samleikur, að þess eru ekki dæmi í
myndum, og er ekki hægt að líkja henni
við neina mynd, sem hér hefir sézt áður
— hún tekur þeim svo langt fram. —
„Ville d’ Ys“ franska herskipið kom í gær-
morgun og fór aftur um kvöldið.
Fádœmafiskajli er nú sagður við Grímsey.
Bókasajnið. Bókavörður æskir þess, að
þeir, sem enn hafa bækur úr safninu, séu
ámintir um að hafa skilað þeim í síðasta
lagi 20. þ. m. Bókum verður veitt mót-
taka 15., 18. og 20. þ. m. k. 5—7 síðdegis.
Ljósmyndasýningu fyrir amatöra hefir
Pappírsverzlun Jóns Sigurðssonar ákveðið
að stofna til fyrir alt Norðurland 3. október i
haust. Fyrir bezt teknar myndir og vel
gerðar verða veitt þessi verðlaun:
1. verðlaun kr. 40,00
2. — — 20,00
3. — — 10,00
Dómnefnd skipa ljósmyndasmiðirnir:
Hallgrímur Einarsson, Jón Sigurðsson og
Vigfús Sigurgeirsson. Allir amatörar á
Norðurlandi hafa rétt til að senda myndir
á sýninguna, en þó með því skilyrði, að
greiða 2 kr. þátttökugjald og að hafa
sjálfir tekið og fullgert þær myndir, sem
þeir senda.
Bróðir Ingimar.
Ingimar' kennari Jónatansson —
sem kallar sig Eydal — hefir í Degi
ritað alllanga grein um ritgerð mína
í íslendingi, þá, sem fjallar mestmegnis
um Skólaijóðin nýju. Af því að við
erum skólabræður að fornu fari og
svo áfram, frá mínu sjónarmiði, góð-
kunningjar, ætla eg að yfirfara rit'gerð
hans, eyða til þess tíma og pappír, þó
að þessi greiM Ingimars sé í sjálfu sér
ekki á marga fiska.
Bróðir Ingimar byrjar svo að segja
pistil sinn með því, að ásaka mig fyrir
heimsku. »Hann kann að særa, hann
Ingimar*, sagði sálusorgari hans, sr.
Geir, um árið, þegar þeim varð orða-
synningur í blöðunum. Mér deltur nú
þetta í hug, af því að það er flestum
viðkvæmt, að gert sé lítið úr vitsmun-
um þeirra. Svo segir Árni stiftprófastur
í postillu sinni, að »það sé flestum
brugðið um það, að þeir séu fétækir
í anda«. Mér fellur þetta því ver,
sem Ingimar er viðurkendnr vitsmuna-
maður eða bölvans gáfaður. Og ef
eg mætti líta upp á leiðtoga þenna,
mundi eg mælast til, að hann sliti
ekki gáfum sínum á því, að tala opin-
berlega um heimsku manna, sem minna
hafa þegið en hann, þegar forsjónin
skifti mannviti í misjöfnum mæli milli
barna sinna, eftir sínu höfði. Ekki
svo meira um það.
Bróðir Ingimar virðist furða sig á
þvi, að eg tali lítiö um aðrar bækur
en Skólaljóðin, þær sem út hafa kom-
ið á Akureyri n. I. ár. Orsökin er sú,
að um þær hefir verið skrifað heldur
vel. Eg sá ekki ástæðu til að endur-
taka lofsyrði, sem eg var að meslu
leyti samþykkur.
Pá þykist þessi andmælandi minn
ná sér riiðri á mér heldur en ekki,
þar sem hann veifar vfsu eftir mig,
sem er þannig gerð, að í henni er
eitt orð enduitekið nokkuð o.t. Það
má lesa milli línanna, að hann telur
mig heppilega hirtan, þar eg er sjálf-
ur keyrið — eftir hans skoðun. Eg
fann að vísu, eftir Einar Hjörleifsson,
með því móti, að í henni væru all-
miklar endurtekningar. En Ingimar
hleypur yfir það, að eg gat þess, að
endurtekningarnar í kvæðum væru rétt-
mætar, þegar þœr vœru hafðar til á-
herzlu. Svo er nú háttað um mína
vísu, þá sem íngimar tekur til dæmis.
Það er endurtekning í áherzlu skyni.
Eg á auðvitað nokkuð örðugt með að
rita um mína Ijóðagerð, af þeirri á-
stæðu, sem er auðskilin. En í þessu
dæmi, sem Ingimar tekur, stend eg
svo vel að vígi, að eg get borið fyrir
mig skjöld, sem þolir sverð Ingimars.
Sá skjöldur er þannig gerður, að Árni
Pálsson, ritstjóri Skírnis, hefir tekið
þessa vísu mína í úrval ástaljóða, það
hið litla kver, sem nær yfir S —10
aldir. Allir þekkja gáfur Árna og
dómgreind um skáldskap, sem lesið
hafa orð hans. Og um hann hefir
Einar Benediktsson sagt, sem af gild-
um ástæðum lætur ógert að lofa marga
menn fyrir gáfur, »að hann sé stálgáf-
aður maður«. Nú, þó að Ingimar
sé vel gefinn að vitsmunum, óttast eg
ekki það, að hann verði nokkurntíma
talinn jafnoki Árna að viti. Eg er
þessvegna óskelfdur, þó að bróðir
Ingimar tutli sundur vísu fyrir mér,
sem Arni Pálsson hefir tekið í úrval
Ijóða. Sumt í grein Ingimars er svo
hjákátlegt, að varla er orðum eyðandi
að því. Til dæmis fettir hann fingur
út í það, að eg hefi fyrir löngu tekið
svo til orða í kvæði, að eg býst við
að dáið barn sé komið í »álfuna aust-
an við sól og vestan við mána«.
Bróðir Ingimar skopast að því, að eg
tala um áttir í þessari álfu! Ingimar
fer kynlega með gáfur sínar í þessu
efni. Hann veit þó, að þetta orðatil-
tæki og hugmyndin, sem orðaleikurinn
fjallar um, er gamal-knnnugt æfintýra-
bergmál. Stefhán G., sem þó er laus
við æfintýragerð, yrkir um »allsnægta
landið austan við sóU og »áttina vest-
ur af mána«. Hvorugur okkar a þessa
hugmynd; en hún er reyndar eign ó-
tal manna og ótal þjóða, og mun hafa
verið til á ótal öldum. Hún á svo
mörg ítök í öllum áttum veraldar.
Bróðir Ingimar leggur til mín breiðu
spjóti fyrir ummæli mín um »börnin í
Hvammkoti*, kvæði Matthíasar. Hann
segir tvisvar í þessum kafla, að eg
telji lækinn gerðan af d-hreinum upp-
sprettum.
í íslendingi stendur, því eintaki sem
eg hefi — þar stendur hreinum upp-
sprettum. Eg væni ekki Ingimar þess,
að hann geri þetta viljandi, það væri
hans viti ósamboðið að ætla sér að
ganga á móti prentuðu máli. Hann
hefir hent þarna það slys, að mislesa,
eða hyggja á ininni, sem hefir geymt
skakka mynd. Eg sleppi að svara máli,
sem er bygt á því, sem eg ekki sagði.
Enda er þessi yfirsjón samskonar, sem
mig hefir hent, þegar eg segi, að Páli
Olafssyni sé slept úr Skólaljóðunum —
hvort sem þannig hefir á staðið, sem
Ingimar tilgetur, að opna hafi verið
límd saman, eða eintakið skaddað, sem
oft getur hent á barnmörgu heimili.
Ekki skal standa á mér að játa yfir-
...............................'Illll.....................'llllii................IIIII.................................... ""Illlín"^
f

Brunabótafélagið
THE EAGLE STAR & BRITISH DOMINIÖNSINSURANCE Co. Ldt.
London.
er eitt af allra ábyggilegustu brunabótafélögum, sem starfa
hér á landi. Tryggið eigur yðar þar, áður en það er um seinan.
Páll Skúlason,
(umboðsm. fyrir Norðurl.). i ’
sjón, þótt í ritdeilu sé, ef mér er bent
á hana með rökum. En í þessu máli
Iugim rs hefir eigi tekist að benda
mér á aðrar yfirsjónir en þessa að eg
gleymdi Páli. — Ingimar skorar á
mig að færa rök fyrir því að móða
dauðans sé dhrein. Pað tel eg mér
óskylt að gera, af því að eg hefi
ekkert talað um hana f ísl. greininni.
Hún liggur enn handan við takmörk
þrætu okkar. (Prh.)
Guðm. Fricj/ónsson.
U ndirritaður tekur að sér að
gera við listigarða fyrir fólk. Sömu-
leiðis »planlegg« eg nýja garða og
leiðbeini með plöntuval og fleira.
Til viðtals hjá Kristjáni Sigurðssyni
kaupmanni 4 — 6 síðdegis næs’tu viku.
Jón Rögnvaldsson.
Svu ntu r
kvenna og barna.
Stórt úrval.
Brauns Verzlun.
Dugleg stúlka
óskast í sumarvist á gott heimili í
Pingeyjarsýslu. R. v. á.
rerminprgjafií.
Myndavélar, lindarpennar, eversharp-
silfurblýantar, dömutöskur, veski album
o. m. fl, er ódýrast og bezt í
Pappírsverzlun Jóns Sigurðssonar,
Strandgötu 1 og
Bókaverzlun Þorst, M, Jónssonar,
Hafnarstræti 37.
Telpa
um fermingu óskast í sumarvist nú
þegar eða frá næstu mánaðarmótum.
Jón Steingrímsson,
bæjarfógetafulltrúi.
Lítið herbergi
til leigu á Æsistöðum.
Fiskimenn.
Nokka góða menn, sem vanir eru
línuveiðum, vantar nú þegar á m.k.
»Grettir«. Upplýsingar í
Verzl. Hamborg.
Dtgerðar-
menn.
Alt, sem sjávarútveg tilheyrir er
bezt og ódýrast í
Verzl. „ P A R I S“.
Fyrirliggjandi:
Matvörur
Gúmmískófatnaður allsk.
Gólfdúkar (Linoleum).
Verðið lægra en annarsstaðar.
Páll Skúlason.
„Garantol“
þéttiefni til að bera í fiskábreiður,
tföld og þ. h., og sem gerir þær
algerlega vatnsheldar. Afarnauðsyn-
legt fyrir alla, sem eiga við fisk-
verkun, að nota þetta efni, til að
halda ábreiðum þéttum. Pað erfengin
reynsla fyrir, að þetta er bezta þétti-
efnið, sem hægt er að fá til þessa
brúks.
Reynið »Garantol«; það marg-
ar sig.
Nokkrar dósir fyrirliggjandi.
Páll Skúlason.
óskar eftir atvinnu nú þegar, helzt
skrifstofustörf. R. v. á.
Grahamsbrauð
fást í
Brauðsölu Kr. Jónssonar,
2 herbergi
til leigu á bezta stað í bænum.
R. v. á.