Íslendingur - 31.07.1925, Qupperneq 2

2
ÍSLENDINOUR
)) MswœiM I OlsenI
Fyrirliggjandi fyrir útgerðarmenn:
Libby’s Mjólk
Kakao í dúnlcum
Kaffi brent
Skipskex fleiri teg.
Hessian 8 oz.
Olíufatnaður allskonar.
Önglar Mustads
No. 7& 8 e. e. 1.
Línutaumar.
Bindigarn
Seglgarn
Fiskburstar og hnífar
Smurningsoliur.
koma fyrir. Er því aðeins um tvent
að ræða: að banna algerlega útflutn-
ing á rjúpum, eða að fara þannig
með þær, að þær séu seljanlegar á
erlendum mörkuðum.
Pað þarf að koma í veg fyrir það,
að rjúpurnar blóðgist, blotni eða
óhreinkist. Meðan þær bíða útflutn-
ings, þurfa þær að lianga á köldum
stað (helzt í íshúsi), þannig, að þær
blóðgi ekki hver aðra. Til útflutn-
ings ætti aðeins að velja ferskar
og fallegar rjúpur og leggja þær
vandvirknislega í kassa þannig:
Hver rjúpa skal vafin innan í þétt-
an pappír (»pergamentpappír«), eða
sett í pappírspoka, sem til þess eru
gerðir. Ekki má stinga hausnum
undir vænginn, því ott rennur blóð
úr honum, sem úldnar við geymslu;
ætti hann því að hanga út úr papp-
írsumbúðunum og lenda við úthlið-
ar í kössunum. Einnig ætti að forð-
ast að salta rjúpurnar, því við það
blotna þær og Ijókka að útliti. Kass-
arnir, sem þær eru lagðar í, ættu
helzt að vera gerðir af þéttum riml-
um eða með bili á milli fjala (þó
ekki svo stóru, áð rjúpunum verði
náð út um það), og ættu þeir ekki
að vera stærri en svo, að í þeim
rúmist 40 til 50 rjúpur. Þeir séu
þaktir að innan með sterkum papp-
ír, og á milli laganna þarf að vera
vel þéttur pappír eða helzt pappa-
spjöld, bæði til þess að varna því,
að rjúpurnar blóðgist hver af ann-
ari, og að þær falli þétt saman.
Vegna þess, að rjúpurnar eru venju-
lega geymdar í frystihúsum meðan
þær bíða flutnings eða sölu, hefir
það mikla þýðingu, að þær séu
þannig umbúnar, svo að loft og
kuldi nái til þeirra.
Kindagarnir.
Kindagarnir er verðmæt vara, ef
þær eru rétt og hreinlega handleikn-
ar frá því þær eru teknar úr skepn-
unum, en á það hefir oft skort, og
þar af leiðandi hafa margar skemst
eða eyðilagst.
Ef garnirnar eru eigi vandlega
hirtar, verða þær meirar og þola
eigi hreinsunina; koma þá oft göt
á þær eða þær slitna. Þær eru að
mestu notaðar við bjúgnagerð og
þurfa að vera sterkar, til þess að
þola, að kjöti sé troðið í þær.
í allri meðferð á görnum þarf
vandlega að varast að slíta jáær.
Bezt mun verá að taka þær innan
úr meðan skrokkurinn hangir í gálga,
og rekja þær niður í grunnan kassa.
Úr kassanum eru þær lagðar niður
í stamp með ilvolgu vatni (15—18°
Celsius), þannig, að mjógarnirnar
leggjast yfir barminn. Eftir að þær
hafa legið nokkra stund (jafnvel
dægur) í vatninu og hitinn er far-
inn úr þeim, eru þær stroknar upp
úr vatninu þannig, að gorið verður
eftir í stampinum. Viðvaningar
strjúka aðeins eina görn í senn, en
þeir, sem orðnir eru æfðir, geta
Hreinar flöskur kaupir
Áfengisútsalan, Akureyri.
strokið úr alt að 5 görnum í einu.
Um leið og strokið er úr þeim, falla
þær niður í annan minni stamp eða
kassa, en varast skal að láta þær
falla á gólf, þar sem þær óhreink-
ast eða blóðgast. Þá eru þær gerð-
ar upp í hönk og lagðar á borð,
svo að vatnið sígi af þeim. Eítir
nokkra stund eru þær lagðar niður
í lagarhelda tunnu og saltaðar með
hreinu nýju salti, meðalgrófu (mat-
arsalti). Síðan eru tunnurnar »pækl-
aðar« eftir þörfum (tvisvar eða þris-
var) og sendar til hreinsunar.
Eftir því sem garnirnar eru víð-
ari og lengri, eru þær verðmætari.
Garnir úr fullorðnu fé eru því betri
og verðmætari en lainba- eða dilka-
garnir, sem gjarnan ættu að saltast
út af fyrir sig. Smá garnaslitur undir
þremur metrum eru verðlaus, en
lengri garnaparta skal leggja saman
þannig, að full lengd verði í hönk
(um 25 metrar). Ef í hönkinni eru
aðeins 2 garnapartar af líkri lengd,
getur hún venjulegast selst fullu
verði, en séu fleiii styttri partar í
hönkinni, þarf að halda þeim að-
skildum í tilliti til verðmismunar.
Símskeyti.
(Frá Fréttastofu íslands.)
Rvík 30. júlí,
Utlend:
Frá New York er símað, að stjórn-
málamaðurinn nafnkunni William
Jennings Bryan sé látinn.
Frá London er símað, að Bald-
win stjórnarformaður hafi tekið
sáttatilraunir í kolanámadeilunum í
sínar hendur, en vonlftið talið, að
honum takist að aftra verkfalli, sem
námaverkamenn höfðu boðað 31. júlí.
Mikill jafnaðarmannafundur stend-
ur yfir í London. Sækja hann full-
trúar frá öilum enskumælandi lönd-
um. Fundarstjóri er Macdonald,
fyrv. stjórnarformaður. Fundurinn
ræðir aðallega alþjóðaverkamála-
löggjöf.
Frá París er símað, að Frökkum
sé farið að ganga betur í Marokkó
og að uppreistarmenn hafi orðið að
lúta í lægra haldi í síðustu vopna-
viðskiftum.
Frá Khöfn er símað, að afskapa-
hitar gangi yfir Mið-Evrópu og suð-
urhluta Skandinavíu. Hafa yfir 100
manns dáið úr hita í Berlín.
Frá Stokkhólmi er símað: Ríkis-
bankinn sænski hefir lækkað forvexti
ofan í 5°/o.
Frá Shanghai er símað, að verzl-
unarráðið vilji verzlunarbann á ensk-
ar og japanskar vörur.
/nn/end:
Þurkviðri 3 síðustu dagana. Gat
þó vart þurkur kallast í gær, nema
fram eftir deginum. Kom skúr
skyndilega úr lofti og fór illa með
fisk, er breiddur hafði verið um
morguninn, sérstaklega í Hafnar-
firði. — Margir hafa þó alhirt töðu.
Bjarni Jónsson frá Vogi er orð-
inn svo frískur, að hann gat tekið
sér far með »ísland« á lögjafnaðar-
nefndarfundinn í Kaupniannahöfn.
Halldóri Hermannssyni bókaverði
er veittur forstöðustarfinn við Árna
Magnússonar safnið í Khöfn.
Mynd Nínu Sæmundsen, »Móð-
urást«, afhent Listavinafélaginu í
dag í viðurvist landsstjórnarinnar.
Blaðið »Tíminn« segir, að lrneyksl-
ismál út af gæzlu bannlaganna hér
í bænum sé á uppsiglingu. Hermir
nánar frá í næsta blaði.
Bogi Þórðarson, Lágafelli, hefir
stofnsett nýja ullarverksmiðju hér í
Reykjavík. Ætlar að kemba lopa
aðeins fyrsta sprettinn.
Heilsufar gott í Rvík fyrri hluta
júlí. Þó nokkuð um hálsbólgu og
allmargt ungt fólk fengið væga hita-
sótt og útbrot, er líkist »rauðu
hundunum« hjá sumum, en hjá
öðrum sjúkdómi, er á læknamáli
kallast »Erythema infectiosum«. Út-
brotin hjaðna eftir fáa daga. Lækn-
ar vita um 15—20 tilfelli.
Nýtt fiskveiðahlutafélag kaupir
togarann »Belgaum«, en hlutafélagið
»Belgaum« lætur smíða nýjan og
stærri togara í Englandi.
Uppog niður.
Ekki í heilbrigðisnefnd.
Erlingur Friðjónsson segist ekki
vera í heilbrigðisnefnd; raunar hafi
hann verið endurkosinn í liana, er
nefndarkosningar fóru fram, en
liann liafi þá lýst því yfir, að hann
neiiaði að starfa í nefndinni og
þess vegna sé liann ekki í henni,
Rétí er það, að Erl. lýsti því yfir,
að kosningum afstöðnum, að hann
vildi ekki starfa í þessari nefnd, en
bæjarstjórnin tók ekki neitun lians
til greina og situr hann því í nefnd-
inni þar til 1927, livort sem honum
líkar betur eða ver. Og ef Erl. er
ókunnugur 2. gr. bæjarstjórnarlag-
anna, þá er einn liður hennar á
þessa leið:
»Allir bœjarfulitrúar eru skyldir
að taka að taka að sér þau sér-
stöku bœjarstörf sem þeim erufalin
á hendur.«
Og í 11. gr. sömu laga er bæjar-
stjórninni heimilað að gera þá full-
trúa ræka úr bæjarstjórninni, sem
vanrækja eða neita að uppfylla þau
verk, sem bæjarstjórnin hefir kosið
þá til að inna af hendi.
Þetta hvorutveggja ætti hr. Erl.
Friðjónsson að hugleiða.
Verksvið heilbrigðisnefndar.
Erlingur segir, að aðeins heilsu-
spillandi óþrifnaður heyri undir
verksvið heilbrigðisnefndarinnar. Sá,
sem ekki sé heilsuspillandi, heyri
undir bæjarstjóra. Spaklega mælt.(!)
En án þess að fara frekar út í þá
sálma, vill fsl. aðeins benda á, að
samkv. 10. gr. heilbrigðissamþyktar-
innar á heilbrigðisnefndin að sjá um
götuhreinsun í bænum, en ekki bæj-
arstjóri, og það var óþrifnaðurinn á
götunum, sem Erl. gerði að um-
ræðuefni.
Ekkert vit á heilbrigðismálum.
Erlingur segist ekkert vit hafa á
heilbrigðismálum. — Því er hann þá
að burðast við að skrifa um þau?
Meiri hlutinn réði.
Vegna þess að meiri hluti bœjar-
stjórnarinnar réði úrslitum viðnefnd-
arkosningar, segist Erlingur hafa
neitað að taka á móti kosningu
í heilbrigðisnefndina. Hvenær ræð-
ur rninni hluti úrslitum við atkvæða-
greiðslur, hr. bæjarfulltrúi ?
Kjarna-nýræktin.
Vni. segir, að ísl. hafi barist á
móti Kjarna-nýræktinni og spilt af
mætti fyrir því góða fyrirtæki. Með
því að ísl. er þetta með öllu ókunn-
ugt, vonast hann eftir því, að ritstj.
Vm. bendi á, hvenær að þetta hefir
verið, því að öðrum kosti neyðist
ísl. til þess að lýsa hann ósanninda-
mann þessara ummæla.
Hugsjónamennirnir.
Dagur í gær segir, að ritstjórar
Framsóknarflokksblaðanna séu langt
um meiri hugsjónamenn en ritstj.
íhaldsblaðanna, og af því komi, að
þeir (Dags- og Tímaritstjórarnir)
verði oftar fyrir barðinu á refsivendi
laganna en hinir. Því þegar hug-
sjónirnar brjótist út, verði enginn
hemill hafður á meiðyrðum og ó-
frægingum, — en af þeim hugsjón-
um eru þeir sýnilega ríkastir.
cc
Kolanámuverkfallið
á
Englandi.
í dag — eltir því sern símfregnir
herma — hefst kolanánsámuverkfall á
Englandi. Hafa deilur, svo sem kunn-
ugt er, staðið yfir nú í meir en mán-
uð milli námuveikamanna og námu-
eigenda og ekki tekist að miðla málum.
Tiidrögin til veikfallsins eru, eftir því
sem Dagblaðið hermir, þesli:
í fyrra voru samþykt lög um það í
brtzka þiri'ginu, að vinnutími f kola-
námuin skyldi vera 7 stundir á dag.
Seint í júnímánuði t Ikyntu námueig-
endur sambandsstjórn kolanámumanna,
að þeir mundu segja upp samningi
þeim, er þá gilti, með eins mánaðar
fyrirvara frá 30. júní og að þeir mundu
krefjast þess, að v nnutíminn yrði lengd-
ur um eina stund á dag. Áttu þá
stjórnir beggja, verkamanna og vinnu-
veitenda, fund með sér, og lýstu námu-
eigeudur yfir þvf, að framleiðslukostn-
aður væri svo mikill að rekstur nám-
anna gæti ekki borið sig og væri það
aðallega því að kenna hvað vinnútím-
inn væri stuttur. Kváðust þe>r mundu
fara fram á það við stjornina, að lög-
unum um 7 stunda vinriudag yrði
breytt.
Stjórn verkamanna hélt því á hinn
bóginn frarn, að hún mundi aldrei fall-
ast á það að lengja vinnutímann og
frá sínu sjónarmiði hefði það heldur
engiu áhrif á reksturskostnað nám-
anna, og yrði eigi til þess að leysa
vandræði þau, sem að námurekstrinum
steðjuðu. —
Síðustu 8 mánuðina hefir 361 kola-
námu verið lokað í Bretlandi. Störf-
uðu i þeim 71000 manna. En 122
af þeim námurn hafa verið opnaðar
aftur og vinna þar 12000 menn, en
engar likur eru til þess að hinar verði
opnaðar aftur. Á þessum 9 mánuð-
um hafa því 59 þúsundir kolanámu-
manna mist atvinnu sína algerlega. —
Önnur verkamannafélög í Bretlandi,
svo sem félag járnbrautarmatma, styðja
námuverkamenu í þessu máli og má
búast við, að eitthvað gerist sögulegt
í því, áður en lýkur.
50 tegundir
af
Freyj u-sælgæti
fæst í
Verzl. Geysir.