Íslendingur - 16.04.1947, Blaðsíða 3

Miövikudagiu' 16. apríl 1947
ISLENDINCUR
a
Ungnm Sjálfstæðísmðnnam bætist
enn yðinr lidsauki
/ __________
Félag ungra Sjálfstæðismanna
stofnað á Sauðárkróki
Ungir Framsóknarmenn hafa ný-
lega lcitiS til sín talca í „Tímanum“.
Til þessa hafa skrif þeirra einkum
verið níð um Sjálfstœðisflokkinn og
þá sérstaklega reynt að telja lesend-
um trú um, að í þeim flokki vceri
vart aðra uð finna en „okrara og
þraskara“; Sjálfstœðismenn eru fyr-
ir löngu arðnir vanit slíkum nafn-
gijlurn frá Tímamönnum,' enda ekki
við öðru að búast en að ungir Fram-
sóknarmenn feti dyggilega í fótspor
fyrirrennara sinna og lœrifeðra í
þessu sem öðru.
Blaðamennska ungra Framsóknar-
manna mun ekki, eins og til er œtl-
ast, rýra álit Sjálfstœðisflokksins
meðal almennings, heldur þvert á
móti. Máljlutningur „Tímans“ er
þegar orðinn þjóðkunnur, og flestir
hugsandi menn tekið afstöðu til hans,
Sleggjudómar og fúkyrði ungra Fram
sóknarmanna munu fá því einu á-
orkað, að augu enn fleiri munu opn-
asl fyrír hinu hörmulega sálarástandi
þeirra manna, sem fylla dálka Tírn-
ans með þvœttingi sínum.
' Ritstjóri Tímaœskunnar hefir þeg-
ar fengið „línuna“, sem ungir Fram-
sóknarmenn eiga að fylgja fyrst um
sinn. Hvaðan hún er komin er aug-
Ijóst, og er ásteeðulaust að halda að
hún breytist, fyrr en formannsskipti
verða í flokknum. Samkvœmt „lín-
unni" er efst á baugi hatrömm og ó-
bilgjöm andstaða gegn Sjálfstœðis-
flpkknum, sem slyðjast á við rang-
jcerslur og ósannindi. eftir því, sem
þijjrf krefur hverju sinni- Gagnvart
kommúnistum veiður hlutleysi, þar
til jarðvegurinn er orðinn svo undir-
búinn, að unnt verður að ganga til
sámvinnu við þá.
Ungir Framsóknarmenn hafa víða
sýnt vilja á því að starfa með komm-
únistum, Má til dœmis minna á und-
irlœgjuhált þeirra við komtnúnista í
Háskólanum. Það er því engin furða
þótt þeir aðhyllist „Hermannslín-
una“.
„Tíminn“ gumar mjög af því, að
á þessum vetri skuli um 65 nýir fé-
lagar hafa gengið í Félag ungra
Framsóknarmanna í Reykjavík, og
nefnir það sem einslakt dœmi um
fylgi œskunnar við Framsóknar-
flokkinn. Til frekari áherzlu er birt
mynd af. stjórn ungra Framsóknar-
manna í Reykjavík. t þessu sam-
bandi má geta þess, að á sama tíma
hafa mörg hundruð nýrra félaga
fengið upptöku í Heimdall, félag
ungra Sjálfstœðismanna í Reykjavík
og um 70 nýir félagar gengið í Vörð,
jélag ungra Sjálfstœðismanna á Ak-
ureyri. Það er því harla brosleg nið-
urstaða hjá vettvangsritstjóra „Tím-
ans“, að straumur œskunnar liggi
yfir til Framsóknarflokksins.
★
Ungir Sjálfstœðismenn á Sauð-
árkróki hafa nú stofnað með
sér félag, sem hlotið hefir nafn-
ið „Víkingur“. Formaður fé-
lagsins er Ragnar Pálsson. Á
stofnfundi innrituðust 20 félag-
ar, en gert er ráð fyrir því, að
félagatcdan muni aukast til
muna á nœstunni.
Eins og áður hefir verið drepið á
hér í Sambandssíðunni hefir starf-
semi ungra Sjálfstæðismanna farið
vaxandi á Norðurlandi á þessum
vetri. Félag ungra Sjálfstæðismaima
á Akureyri hefir næstum ivöfaldað
félagatölu sína og á Siglufirði og
Ólafsfirði eru samtök ungra Sjálf-
stæðismanna í vexti. Sveitirnar hafa
engu síður látið til sín taka í þessum
efnum og eru skipulagsmálin óðum
að komast þar í betra horf. Takmark-
ið er að gera samtök ungra Sjálfstæð
ismanna hvar sem er á iandinu að
sein virkustum aðilja í baráttunni
fyrir steihumaiurn Sjálfstæðisfluokks
ins.
Ungra Sjálístæöismarma bíða
mörg verkefni. Fyrst og fremst þarf
að leiða baráttuna gegn kommúnism-
anum til sigure. Sjálfstæðisflokkur-
inn hefir jafnan liaft þar forustuna,
og með stuðningi æskunnar, mun
því ætíunarverki verða lokið fyrr en
varir. Frá Norðurlöndunum háfa
borizt fregnir um fylgistap kommún-
ista, og vitað er, að fiokkur þeirra
er í hnignun hér á landi. Undirlægju
háttur kommúnista, hvar sem er í
heiminum, gagnvart stjórnmáiastefnu
Rússa, hefir smám saman opnað
augu almennings, cg án efa rnun ekki
líða á löngu, þar til rnargir íylgis-
manna hér á landi muni sjá að sér
og yfirgefa hið sökkvandi skip.
Ungir Sj álfsiæðisnieiin um iand
allt munu veita núverandi stjórn öt-
ulan stuðning í þeim málum, sem
hún þarf að korna af stað, svo unnt
verði að halda áfram. nýsköpun at-
vinnuveganna. Á þeim rnálum þarf
að halda með festu og hvergi að
kvika, þótt erfiðleikar kunni að rísa.
Þrátt fyrir stundar-örðugleika get-
um við íslendingar litið framtíðina
bjartari augum en flestar þjóðir
Evrópu. Fyrir 3tyrjöldina voru fram-
lciðslutæki okkar úrelt og þjóðin
skuldug. Nú er svo komið, að við
íslendingar erum lausir við erlendar
skuldir og höfum auk þess fengið
fj öldamörg ný framleiðslutæki, sem
á komandi árum munu iæra rnikla
björg í búið. Með skynsamlegri og
gætilegri stjórn má því gera ráð fyr-
ir því, að þjóðin fái í framtíðinni
húið við belri kjör og almennari hag-
sæld en áður hefir þekkst í sögu
hennar. Hlutverk núverandi stjórnar
Hin síðari ár hefir sú stefna víða
verið uppi, að setja ýmsar hömlur á
alhafnafrelsi manna. Stefna þessi hef
ir sums stðar þrengt svo kosti ein-
staklinganna, að frjálst framtak hef-
ir algerlega horfið úr sögunni, eins
og t. d. í Rússlandi, en í stað þess
komið alræði rikisvaldsins á nær öll-
um sviðum athafnalífsins. í Rúss-
landi hefir ríkisvaldið, jafnframt því
að svipta þegnana frelsi til þess að
eignast og eiga framieiðslutæki,
seilst inn á önnur svið. í Rússlandi
er ekki um það að ræða, að hver og
einn ráði, hvað hann leggi íyrir sig,
heldur er honum ekipað, þar sem
hans er mest þörf í það og það skipt-
ið.
Meginatriðið í steinu kommúniata
er, að ríkið eigi og reki öli fram-
leiðslutæki eins og t. d, verksmiðjur,
skip, jarðii o. fl., en öllum öðrum,
það er að segja þegnunum, sé mein-
að að hafa með höndum nokkurn
rekstur. Með þessu fyrirkomulagi
verður ríkið eini atvinnurekandinn.
Afnám allrar sjálfstæðrar fram-
leiðslu. þegar ríkið er eini framleið-
andinn, hlýtur að leiða af sér afnám
vinnufreleis. Þegnarnir í ríki komm-
únismans geta ekki sjáifir valið sér
vinnu eða starf, Ríkið er eini vinnu-
veitandinn, í önnur hús er ekki að
venda, ef einstaklingurinn þiggur
.ekki það, sem að honum er rétt. Það
heyrist aldrei minn3t á verkföll 1
Rússlandi eða, að einhver stétt vilji
íara fram á kjarabætur, sem altítt er
annrs staðar. Ástæðan er augljós.
Þar sem aðeins er um einn atvinnu-
rekanda að ræða, eru verkföll tii-
gangslaus.
KommúnisXar hafa jafnan haldið
því fram af fjálgleik miklum, að þró
unin í atvinnumálunum hljóti, und-
ir núverandi þjóðskipulagi, að verða
á þann veg, að yfirráðin yfir fram-
leiðslutækj unum komiat, smám sam-
Kommúnistar munu gera stjórn-
inni allan þann miska, sem þeir
rnega. Þeir eru andvígir núverandi
þjóðskipulagi. Ef eitthvað gengur
"andstætt telja þeir sér leik á borði,
og kenna þjóðskipulaginu um. Með-
an borgaralegu fiokkarnir sitja að
völdum óska kommúnistar ekki eflir
umbótum og velmegun, því að þá
gera þeir ráð fyrir því, að torveld-
ara verði að sannfæra almenning um
ágæti kommúnismans.
Ungir Sjálfstæðismenn munu því
taka virkan þátt í starfi sljórnarflokk
anna. Með því móti vinna þeir bezt
gegn kornmúnismanum.
an í hendur örfárra manna, sem síð-
an fái einokunaraðstöðu gagnvart
verkainönnum og geti þá skammtað
þeim launin eftir vild.
Þessi kenning kommúnista liefir
reynzt hin mesta fjarstæða. í iðnað-
inum hefir það betur og betur komið
í ljós, að smáiðnfyrirtæki þróast og
blómgast við hlið stórfyrirtækj a og
hafa að fuliu staðist samkeppnina
við þau. Sama má segja um handiðn-
aðinn, liann er hvergi nærri úr sög-
unni og jafnvel útlit fyrir að hann
eigi sér mikla íramtíð. í landbúnað-
inum hefjr þróunin gengið í þá átt,
að stórjarðirnar skiptast niður í
emærri jarðir, þar sem hver eigandi
rekur sjálfstæðan búskap.
Spádómar kommúnista um alræði
nokkurra stóreignamamia hafa því
reynzt heilaspuni. Núverandi þjóð-
skipulag, sem byggt er á hugsjónum
lýðræðisins, er sízt til þess fallið að
veita nokkrum útvöldum ráð yfir af-
komu og lífshamingju fjöldans. Slíkt
má einungis takast með því að geng-
ið sé á milií bols og höfuðs á megin-
stofnum iýðræðisfyrirkomulagsins
eins og átt hefir sér stað' í einræðis-
ríkj unum.
Hér á landi, sem og ánnars staðar,
keppa kommúnistar að því, að ríkið
slái eign sinni á öll framleiðslutæki.
Slík ráðstöfun myndi hafa það i för
með sér, að allir tslendingar yrðu
þrælar ríkisvaldsins. Stjórnin, „æðsta
ráð Kommúnistaflokksins‘‘ myndi
skammta öllum launin og ákveða,
hvað hver og einn hefði fyrir stafni.
Ef einhver möglaði, yrði það skoðað
sem fjandskapur gegn ríkjandi þjóð-
skipulagi. Tilraun til þess að koma
af stað verkfalli myndi teljasl land-
ráð og öllum, sem við hana væru
riðnir, refsað samkvæmt því.
Ef einhverjir stofnuðu með sér
samtök til þess, að fá komið á breyt-
ingum á atvinnuháttum, myndi slíkt
Kvöldvaka
„ Vardar“
Síðasta kvöldvaka „Varðar“, jé-
lags ungra Sjálfstœðismanna á
Akureyri, á þessum vetri, verður
haldin að Hótel Norðurland næst-
komandi föstudagskvöld. Verður
þar fjölbreytt dagskrá.
Kvöldvökur „Varðar“ er ný-
breyttni, sem orðið hefir vinscel
meðal félagsmanna. Láta þeir því
vœntanlega ekki á sér standa að
sœkja þessa kvöldvöku. Verður
hún nánar auglýst með götuaug-
lýsingHm.
Þá hefir alrnennur félagsfundur
verið ákveðinn nœstk. mánudag
að Hótel KEA. Verða þar rcedd
ýms félagsmál og mikilvœgt, að
sem flestir félagar mœti þar. Æski-
legl er, að þeir, sem óska að ger-
ast jélagctr í „Verði“, afhendi
inntökubeiðnir sínar á skrifstofu
flokksins fyrir þenna funcl.
Ungir SjálfstœSismenn! Höld-
urn markvisst áfram þeirri sókn,
sem hafin hefir verið.
Rökþrot
kcmmúnista
Það þykir jafnan benda á rökþrot
í málefnalegum deilum, þegar horfið
er frá rökræðum yfir í persónulegar
svívirðingar og lygaáburð.
Ungkommúnistar virðast airarlcga
vera komnir á þetta stig í síðustu
,.æskulýðssíðu“ sinni. Ritstjórinn «r
þar algerlega horfinn frá hinum
inálefnalegu umræðum sínum um á-
gæti rússneska skipulagsint og hróp-
ar nú ákaft: Lygi! Lygi!
Ritstjóri ,:æskulýðssíðunnar“ hang
ir nú orðið í því hálmstrái einu af
öllum fyrri staðhæfingum sínum um
lýðræðið í Rússlandi, að æskufólk
af alþýðustéttum hafi þar betri náms-
skilyrði en á Íslandí. Ekki minnist
hann þó á sérréttindi þau, sem börn
rússneskra hershöfðingja og ann-
arra stórmenna njóta þar.
Það er einkar óheppilegt fyrir rit-
stjóra „æskulýðs9iðunnar“ að vitna
í samstúdenta ritstjóra „íslendings“
því til sönnunar, að það séu nær ein-
göngu börn efnafólks, sem nám
stunda í æðri skólum, því að svo vel
vill tii, að fjöldi þeirra eru börn al-
þýðufólks og þeirra á meðal ritstjóri
„íslendings“!
Ritstjóri „Í9Íendiiigs“ lætur sér
annars í léttu rúitii liggja, þótt komm-
únistar nefni liann Jvgara og „lítil-
fjörlegan blaðasnáp“. Slík gífuryrði
fá ekki breytt neinum staðreyndum
og mun aðeins vekja enn meiri íyrir-
litningu æskunnar á kommúnistum.
teljast „skemmdarstarfsemi“, sarn-
tökin bannfærð og forsprökkuhum
stungið inn.
er að koma þessu til leiðar.
Vinnufrelsi