Íslendingur - 18.02.1953, Blaðsíða 1

ftftBMÉir og frjálsíþrótta-
Miimir sigurscelastir
Mesta „glansnúmerið" fi mleikasýning á Alþingis-
hátíðinni.
Stutt samtal við Tómas S teingrímsson, fyrsta for-
mann K. A.
Tómas Steingrímsson
fyrsti form. K.A.
Elns og getið var í síðasta
blaði, minntist Knattspyrnufélag
Akureyrar aldarfj órðungsafmæks
síns s. 1. laugardagskvöld með
glæsilegu hófi að Hótel Norður- j
landi og gaf út þá í vikunni
myndarlegt afmælisrit. í tilefni af
þessum atburði í íþróttasögu bæj-
arins sneri blaðið sér til eins af
stofnendum félags.'ns og fyrsta
fonnanns þess, Tómasar Stein-
grímssonar, og spurði hann nokk-
urra spurninga um starfsemi fé-
lagsins á liðnum árum.
— Iiverjir áttu upptökin að
stojnun félagsins?
— Það má víst segja, að s‘ofn-
endurnir 12 ættu frumkvæðið að
henni. En þeir voru: Alfreð Lilli-
endahl, Arngrímur Árnason, Ed-
vard Sigurgeirsson, Einar Björns-
son, Georg Pálsson, Gunnar H.
Kristjánsson, Helgi Schiöth, Jón
Sigurgeirsson, Jónas G. Jónsson,
Karl L. Benediktsson, Kristján
Kristjánsson og Tómas Stein-
grímsson.
— Hverjir voru fyrstu stjórru
endur félagsins?
— Aðalstjórnina skipuðu
fyrsta árið Tómas Steingrímsson
formaður, Jón Sigurgeirsson rit-
ari og Helgi Schiöth gjaldkeri.
— Hve lengi varst þú formað-
ur jélagsins?
— Ég var formaður í 11 ár.
Fyrstu 5 árin og síðan frá 1935—
38 og 1949 og 50.
Haraldur M. Sigurðsson
núverandi form. K.A.
— Ilvaða sigra fé’.agsins telur
þú merkasta?
— Þeirri spurningu vil ég vis%
til afmælisrilsins, sem nú er ný-
koinið út, en ég tel sýningu
kvennaflokksins á Þingvöllum
1930 mesta glansnúmer féiagsins
öll þessi ár.
— Og hversu fjölmennl er /é-
lag 'ð?
— Félagatalan í dag cr 563,
og hefir félagatalan aukizt jafnt
og þétt.
— Hvaða þjálfara hafið þið
hajt?
— Kennarar okkar hafa verið:
Ármann Dalmannsson, Hermann
Stefánsson, Helge Torvö, Þórhild-
ur Steingrímsdóttir, Haraldur M.
Sigurðsson, Þórhalla Þoisteins-
dóttir, Inga Rúna Ingólfsdóttir,
Ulrich Jonath, Robert Jack, Ev-
ald Mikoon og Pepi Erben. Auk
þess hafa margir af beztu skíða-
mönnunum sagt til í ckíðaíþrótt-
inni, .og sama má segja um
frjálsíþróttamennina.
— / hvaða íþróttagrein hefir
K.A. borið mesta sigra úr býtum?
— í fyrstu voru sigrarnir
mestir í knatlspyrnu og frjálsum
íþróttum. Svo komu sigrar
kvennaflokksins í handknattleik.
Nú upp á síðkastið hafa það ver-
ð skíðamennirnir og nokkrir
menn í frjálsum iþróttum, cem
mesta sigra hafa unnið.
— Og stjórnin í dag?
— Núverandi stjórn skipa þeir
Haialdur M. Sigurðsson formað-
ur, Ragnar Steinbergsson vara-
forinaður, ísak Guðmann ritari,
Gisli Guðmann gjaldkeri, Bergur
Eiríksson. Einar Einarsson og
Hermann Sigiryggsson.
Eins og áður er sagt, hélt KA
25 ára afmæli sitt hátíðlegt að
Hótel Norðurlandi sl. laugardag,
og sóttu það um 230 manns. For-
maður félagsins, Haraldur M.
Sigurðsson, setti þessa afmælishá-
tíð og stjórnaði henni.
ísak Guðmann flut'i minni fé-
agsins, en á eftir því var sung'nn
XAsöngur, ef.ir Guðmund Frí-
nann með und rleik Áskels Jóns-
lonar. Þá las Jón Norðf/örð opið
b éf, sem innihélt frásögn af
fyrstu keppniferð KA út úr bæn-
un, en það var för að Breiðu-
nýri lil knattspyrnukeppni við
Mývetninga og Reykdæl'nga. I
löfundur bréfsins var Jónas G.
Frh. á 2. síðu
Jónas G. Rafitor ol|mi.
rsiir þiiipil d (imdi
Sjíifstclisnsnofl
n.h. mónudflfl
Sjálfstæðisfélögin á Akureyri
halda sameiginlegan fund að Hót-
el Norðurlandi næstk. mánudags-
kvöld, 23. febrúar, kl. 20.30.
Á fundinum mun Jónas G.
Rafnar alþingismaður gera ctutta
1 grein fyrir afgreiðslu fjárlaganna
j og ræða viðskipti Akureyrarbæj -
ar og rikissjóðs. Að lokinni ræðu
| iians, sem verða mun hin fróðleg-
as a, verða frjálsar umræður. —
Ættu Sjálfstæðismenn að sækja
þenna fund vel og stundvíslega og
minna félagana á hann.
Þrír prestor vígir
Síðastliðinn sunnudag fór fram
vígsla þriggja nýrra presta í dóm-
kirkjunni í Reykjavík. Voru það
þeir: Birgir Snæbjörnsson til
Æsustaðapres'.akalls í Langadal,
Jónas Gíslason til Víkurpresta-
kalls og Magnús Guðjónsson til
Evrarbakkaprestakalls. Sr. Frið-
rik Friðriksson lýsti vígslu en er.
Jónas Gíslason préd.kaði. Vígslu-
voltar voru fráfarandi prestar
fyrrnefnd'a prestakalla, þeir 6r.
Gunnar Árnason, sr, Þorvarður
Þorvarðsson og sr. Árelíus Níels-
son. Einnig Ásmundur Guð-
mundsson prófessor.
% ann að §ain§etning:ii
i,u'§tu §nurpinétarinnar
Rabbað við sjötugan sægarp, Martein í Holti
í dag er Marteinn Pétursson í
Holti í Glerárþorpi sjöíugur. —
Baist aldur hans í tal, er hann
leit inn í skrifstofu blaðsins fyrir
fám dögum, og leiddi það af sér
nokkurt rabb urn það, sem á daga
hans hefir drifið á langri ævi.
— Ég er fæddur 18. febxúar
1883 að Svartárkoti í Bárðardal,
segir Ma.teinn. — Foreldrar min-
ir voru Pétur Markússon og
Kristín Marteinsdóttir. Flu'.tu þaa
vorið eftir að ég fæddist norður
í Reykjahverfi en þaðan ofan að
Húsabakka í Aðaldal. Byggðu
þau nýbýli á gömlum beitarhús-
um eða seltó.tum, sem hét Skriðu-
sel, og hefir verið bú.ð þar cíðan.
Paðan fluttum við upp í Sköið í
Reykjahverfi, og s ðar út fyrir
hálsinn að SaLvík. Þar bjuggu
foreldrar mínir nokkur ár, unz
þau fluttu inn í Glæsibæjarhrepp
við Eyjafjörð. Þá var ég 17 ára
gamall, og hef siðan samfellt ver-
ið borgari Glæsibæjarhrepps.
— Hvað tókstu þér þá fyrir
hendur?
— Það vor fór ég að etunda
síldveiðar með Norðmönnum í
Jötunheimum. Réðst ég þar til út-
gerðarfélags, sem hét Thorvald
Johnsen & Co., og átti heimili í
Kristjaníu. Þetta félag stundaði
einnig livalveiðar á Vestfjörðum.
ILjá þessu félagi var ég í þrjú ár.
Fór þá til Jakobs Havsteen kon-
súls og var hjá honum við þorsk-
veiðar um tíma, en hvarf aflur til
minna fyrri húsbænda á milli.
— Manstu elcki ýmislegt frá•
sagnarvert frá þeim dögum?
— Jú, ekki neita ég því. Til
dæmis var ég við það sumarið
1902 hjá Thorvald Johnsen & Co.
að setja saman fyrstu snurpinót,
sem ég veit til að notuð hafi verið
á síldveiðum við ísland. Þegar
hún var tilbúin, var farið að
reyna hana úti í firði, en það
gekk erfiðlega. því að s ldarlaus
sökk hún á bólakaf. Síðan var
hún tekin sundur og gerðar úr
henni 2 landnætur, sem kallað. er.
— Þú manst þá septemberbyl-
inn haustið 1900?
— Já, ég man vel eftir ofviðr-
inu 20. september það haust. Ég
stórtrjám. Húsið hallaðist en fór
ekki.
Þenna dag lá brezkt beitiskip
við Oddeyrartanga, þar tll það
sleit keðjuna, og keyrði það þá
inn á „Pollinn“, en hákarlaskipin
og önnur skip, sem lágu á Pollin-
um, rak út á Oddeyrina, að einu
undanteknu, sem „Fram“ hét.
í þessum sama bvl fauk hús að
Rauðuvík á Árskógsströnd. Kon-
an var ein heima með þrjú lítil
börn. Fór hún ineð yngsta barnið
yf.r til Þorsteins, föður Valtýs út-
ge ðarmanns, og ætlaði síðan að
sækja hin, en þá var húsið með
börnunum tveim fokið út á cjó,
og bjargaðist ekkert.
Hákarlaskipið Kári var þá á
leið frá Siglufirði til Akureyrar
og var komið á Dalvík. Auk
áhafnar voru þar tveir farþegar,
stúlkur, sem ætluðu í kvennaskóla
hér á Akureyri. Fórst skipið með
öllu saman, og lenti ég í því að
svipast um eflir brotum úr þessu
skipi síðar en fann ekkert nema
stýrið, sem rak á land í Hr'sey.
Eitt hús i Hiisey fauk, en þó varð
ekki mann'jón af. Heyskaðar
urðu miklir í Eyjafirði og víðar
á land nu. Menn meiddust við að
bjarga heyjum og húsum en þó
ekki til bana, svo ég muni.
— Og þú hefir einkum stund-
að sjóinn um œvina?
— Já, ég hef stundað þorsk-
veiðar, síldveiðar og hákarlaveið-
ar og verið í siglingum bæði með-
fram ströndum landsins og milli
landa. Ég hef farið meðfram öll-
um Suður-Noregi, Danmörku og
Skotlandi. Þá hef ég farið marg-
ar ferðir með hinum „fljúgandi
Skota“ þvert vfir Skotland.
— Og kannt eitthvað að segja
frá þeim ferðum?
— O-já. í einni Skotlandsferð-
inni lentuin vlð tveir félagar í
ævintýri. Þegar við ætluðum að
fara með lestinni, sem fer niður
með Clyde, frá járnbrautarstöð-
inni í Glasgow, vorurn við búnir
að kaupa farmiða þar niður til
Bowling, og stóð þar, á hvaða
mínútu farið yrði frá neðanjarð-
arstöðinni. En svo var lest áð fara
af stað, sem við hlupum inn í á
var þá í Jötunheimum hjá áður-' síðustu stundu. En hún fór bara
nefndum húsbændum. Þá rak inn i skozku Hálöndin í s'.að þess
sk.'p frá okkur yfir fjörðinn, en J að fara niður með Clyde. En fyr-
við sóttum það eft.r að bylnum, ir ágæta fyrirgreiðslu skozku lest-
létti, en það var óskemmt. Þegar arstjórnarinnar, var okkur komið
húsið virtist ætla að fjúka, velt- til skila aftur í tæka tíð.
um við salttunnum inn á gólfið
og stífuðum . það. síðan af með Framhald á 2. siðu.
I