Íslendingur - 10.08.1962, Síða 8

r
i.
V)
REKKJAN” UM
Á NÆSTUNNI mun leikflokk-
ur úr Reykjavík leggja af stað
í leikför út á land og sýna í öll-
um helztu leikhúsum og félags-
heimilum á landinu. Leikritið,
sem sýnt verður í þessari leik-
för, er hið vinsæla og skemmti-
lega leikrit Rekkjan, sem sýnt
var í Þjóðleikhúsinu fyrir 10 ár-
um við afbragðsgóðar viðtökur.
Sýningar á leiknum urðu 47 að
meðtöldum nokkrum sýningum
utan Reykjavíkur. — Það er
skerhmst frá að segja, að þetta
varð ein af vinsælustu leiksýn-
ingum Þjóðleikhússins og hlaut
leikucinn mjög góða dóma
gagnrýnenda og leikhúsgesta
eins og mörgum er enn í fersku
minni.
Þeir, sem taka þátt í þessari
leikför, eru leikararnir Herdís
Þorvaldsdóttir, Gunnar Eyj-
ólfsson, Klemenz Jónsson og
Guðni Bjarnason leiksviðsstj. —
Leikflokkur þessi hefur hlotið
nafnið „Rekkjuflokkurinn" eft-
ir leiknum, sem hann sýnir. —
Höfundur leiksins er Hollend-
ingurinn Jan de Hartog, sem er
vel þekktur í leikhúsheiminum.
Rekkjan var fyrst sýnd í Lon-
don 1950 og hlaut strax mjög
góðar móttökur. Síðan hefur
leikurinn verið sýndur í mörg-
um löndum og kvikmynd var
gerð eftir leiknum fyrir nokkru,
sem varð mjög vinsæl.
Rekkjan er hjúskaparsaga í
sex atriðum og nær yfir 50 ára
tímabil. Það má segja, að leik-
urinn sé gamanleikur, þó mörg
atriðin séu alvarlegs eðlis. —
Hlutverkin eru aðeins tvö í
leiknum. Þau eru að sjálfsögðu
mjög erfið, og er það aðeins á
valdi mjög góðra leikara að
túlka þau. Leikurinn hefst á
brúðkaupskvöldi ungra hjóna,
og síðan er rakin sambúð þeirra
í 50 ár á mjög skemmtilegan og;
listrænan hátt. Margt broslegt
hendir í löngu hjónabandi, en
jafnhliða því spaugilega er leik-
urinn raunsönn mynd úr lífi
þessara heiðurshjóna.
Herdís Þorvaldsdóttir og
Gunnar Eyjólfsson fara með hin
erfiðu hlutverk, en Klemenz
Jónsson er leikstjóri. Leiktjöld
eru gerð af Guðna Bjarnasyni.
Þau eru mjög skemmtileg og
LANDIÐ
margbreytileg. Leikflokkurinn
mun leggja af stað um 20. júní
til Norður- og Austurlandsins.
Ekki er að efa, að leikhús-
gestir kunna vel að meta þenn-
an skemmtilega leik, þar sem
hann er líka fluttur af afbragðs
leikurum.
(Fréttatilkynning.)
TIL KAUPENDA
GJALDDAGI blaðsins var 15.
júní sl. og þökkum við öllum,
sem þegar hafa gert skil. Blað-
burðarbörn munu .næstu daga
koma með áskriftargjaldakvitt-
anir til kaupenda á útburðar-
svæði hvers þeirra (sem ekki
hafa þegar greitt), en þeir kaup-
endur innan lögsagnarumdæmis
Akureyrar, svo og í næstu sveit-
um, sem fá blaðið sent í pósti,
eru vinsamlega beðnir að greiða
árgjald sitt á afgreiðslu blaðs-
ins, þegar þeir eru á leið um
bæinn, og spara þar með sjálf-
um sér póstkröfugjald og af-
greiðslunni meiri skriffinnsku en
ella. Kaupendum úti um land
munu innan skamms verða send-
ar póstkröfur fyrir áskriftar-
gjaldinu, sem er 100 krónur.
r
IBA vann Færeyinga
með yfirburðum
; í FYRRAKVÖLD fór fram
kappleikur hér á íþróttavellin-
um milli meistaraflokks ÍBA og
færeysks landsliðs í knatt-
spyrnu, sem dvelur hér á landi
um þessar mundir. Úrslit urðu
þau, að ÍBA van með 6:1 (3:0
í hálfleik). Dómari var Rafn
Hjaltalín.
Fyrsta leik sinn hér léku Fær-
eyingarnir í Reykjavík við B-
landslið Islendinga og töpuðu
með 0:10. Sl. sunnudag keppti
liðið á Isafirði, og varð leikur-
inn jafntefli, 1 mark gegn 1.
Síldveiði-
Þar sem ekki
n á ð i s t sam-
I ... . komulag um
kjOlin síídveiðikjörin
(hlutaskipt-
ingu), skar gerðardómur úr um
þau, og kom liann nokkuð á
móts við útgerðarmenn í því að
ætla þeisn skipum nokkru meiri
hlut af afla en áður, sem lagt
hafa í mikdsverðar umbætur til
að auka aflann og létta vinnu á-
hafnar. Er hér um að ræða skip,
sem komið hafa sér upp kraft-
blökk (eða hliðstæðu tæki) eða
síldarleitartæki (eða hvort
tveggja).
Samkvæmt úrskurði gerðar-
dómsins skal afiahlutur skip-
verja á síldveiðum með herpi-
nót vera 37.5% af heildarafla-
verðmæti skipsins, er skipíist í
jafn marga staði og menn eru á
skipi, þó ekki íleiri en 18.
Á skipum, sem afla með hring-
nót og eru búin hinum nýju
HER OG ÞAR
tækjum, skiptist aflinn svo:
Á skipuin undir 60 rúmlest-
uin 35.5% í 10 staði. Á skipum
60—119 rúml. 35% í 11 staði. Á
skipuin 120—239 rúml. 34.5% í
12 staði. Á skipuin 240—300
rúml. 34.5% í 13 stáði. Á skipum
300 rúml. og meira 34.5%- í 15
staði.
Mótmæli
sjómanna
Eftir að þessi
gerð var kunn-
gerð bárust
sjávarmálaráð-
herra mótmæli
frá 10 skipshöfnum, er lögðu
upp á RaufarhÖfn. Meðal mól-
mælenda var skipshöfnin á Viði
II, er hafði samkvæmt hinum
nýja dómi aðeins haít rúmlega
84 þús. kr. hlut á 33 dögum, eða
langt yfir meðalárstekjur dag-
launamanns! Meðal mótmæl-
enda var skipshöfnin á einu
aflalægsta skipi síldveiðiflotans,
og var hlutur hennar innan við
12 þúsund krónur. Meðalaíla-
lilutur á öllum mótmælenda-
skipunum var rúmlega 48 þús.
kr. þessa 33 daga hjá hásetum,
en skipstjórahlutur rúmlega 126
þúsund krónur.
Þótt reikna megi með, að síld-
veiðisjómenn húi við stopula og
stundum enga atvinnu 3-4 mán-
uði ársins, virðast þeir ekki í
beinni nauð með þeim lilut, er
þeim er ætlaður með framan-
nefndri gerð, enda var svo kom-
ið í fyrra, að jafnvel hásetar
á síldveiðibátum voru að
„sprengja af sér“ venjulega
skatts- og útsvarsstiga. — Mót-
mælasamþykktir áhafnanna á
síldveiðiskipunum vekja því að-
XLVIII. ÁRG. FÖSTUDAGUR 10. ÁGÚST 1962 . 30. TBL.
Stjóm Kjördæmisráðs Sjálfstæðisflokksins í Norðurlandskjör-
dæmi eystra á fyrsta fundi sínum í fyrradag. Sitjandi frá vinstri:
Valdimar Óskarsson, Gísli Jónsson, formaður, og Bjöm Þórarins-
son. Standandi: Vemliarður Bjarnason og Sigvaldi Þorleifsson.
Öskjuferðir auðveldaðar
MARGAR ferðir hafa verið
farnar í Öskju á þessu sumri,
mest að tilhlutan Ferðafélags
Akureyrar, en einnig á vegum
einstaklinga. Um Verzlunar-
mannahelgina voru í Óskju um
80 manns á vegum F. F. A. og
einnig nokkrir, er fóru á eigin
vegum. Er bílalestin kom að
nýja hrauninu, sem rann í vet-
ur, brá mörgum við, því þar sem
áður var úfið hraun og óárenni-
legt til göngu var nú kominn vel
fær bílvegur. Menn voru undr-
andi og spurðu hvern annan,
hvaða undur hér hefðu gerzt.
En einhverjir í hópnum voru
fróðir um þessa vegagerð, og
brátt kom hið sanna í ljós. Ey-
vindur hafði ekki gengið aftur
og gert veg, heldur hafði Pétur
Jónsson verkstjóri í Reynihlíð
farið með ýtu, bíla og mannskap
frá Vegagerðinni og rutt þenn-
an nýja veg. Hófu þeir verkið á
miðvikudag um kl. 4 og voru
komnir í Mývatnssveit að loknu
starfi síðdegis á föstudag.
Hinn nýi vegur liggur inn í
hraunið skammt frá, þar sem
gamli vegurinn hvarf undir það.
Er hann um 4 km. að lengd og
nær-svo til alla leið að gossvæð-
inu frá því í vetur.
Til fróðleiks má geta þess, að
nú er aðeins um 50 mínútna
gangur frá bílunum inn að
Öskjuvatni. Síðar er áætlað að
gera veg alla leið inn í Öskju,
svo að unnt verði að aka alla
leið að vatninu. Má þá segja, að
ekki sé lengur erfiðleikum
bundið að skoða Öskju og þau
undur, sem þar hafa gerzt. S.
cins vorkunnlátt bros á vörum
allra þeirra, er önnur störf
stunda í þjóðfélaginu.
Skilnings-
sljóleiki
„Á sjónskíf-
unni“ í Verka-
manninum s. 1.
föstúdag er
drepið á síldar-
sölumálið. og er þar enn hamr-
að á þeirri bieklcingu, að við
viljum ekki selja Rússum síld.
„Vér vestrænir viljum helzt
ekki selja þessum austanvérum
góðan mat“, segir þar. En litlu
síðar segir, að ríkisstjórnin sé
nú á hnjánum að biðja Rússa
að kaupa af okkur síld. Ekki er
nú samræminu fyrir að fara.
Ritstjóra Sjónskífunnar má
helzt færa skilningssljóleika til
afsökunar fyrir slikum fram-
burði. Alkunnugt er, að Rússar
liafa verið tregir um vörukaup
af okkur, þótt þeir séu ólmir að
selja okkur, og hefur það leitt
til þess, að hallað hefur á okkur
í þeim viðskiptum. Þrátt fyrir
það hafa Rússar ekki sýnt neinn
áhuga fyrir að kaupa af okkur
síld, og er Síldarútvegsnefnd
gerði lokatilraun í sumar til að
selja þeim saltsíld, fengust eng-
in svör. Óiíklega hefur nefndin
verið „á hnjánum“ við sarnn-
ingaumleitanirnar, enda mundi
þá kannske hafa betur gengið.
Því vitað er, að æðsta takmark
þeirra „austanvéra“ er að allav
þjóðir skríði fyrir þeim á hnján-
um. Ekki þarf að efa, að rit-
stjórum Verkamannsins mundi
knéfallið ljúft.
Efrir að þctta er ritað hafa
„austanvérar" gengizt . inn á að'
kaupa af okkur 80 þús. tn. af
saltsíld. Um tvcir þriðju hlutar
þcss magns var þegar fyrir hendi,
svo að viðbótarsöltun verður
hverfandi lítil.