Íslendingur - 25.09.1964, Blaðsíða 4

ÍSLENDINGUR
BLAÐ SJÁLFSTÆÐISMANNA f NORÐURLANDSKJÖRDÆMI EYSTRA
Kemur út hvern föstudag. — útgefandi: KJÖRDÆMISRÁÐ. — Ritstjóri og ábyrgðar-
maður: JAKOB ó. PÉTURSSON, Fjólugötu I, sími 1375. Auglýsingar og afgreiðsla:
BJÖRGVIN JÚLÍUSSON, Helga-magra stræti 19, sími 2201. Skrifstofa og afgreiðsla
i Hafnarstræti 107 (Útvegsbankahúsið) III. hæð (innst). Simi 1354. Opið kl. 10-12
og 13.30-17.30. Laugardaga kl. 10-12. Prentverk Odds Biörnssonar h.f., Akureyri.
Eigum við að lengja
skólatímann?
UNDANFARIÐ hefir nokkuð verið deilt um í blöðum og á
málþingum, hvort stefna bæri að lengingu skólaársins hér
á landi, en sumstaðar hefir hann þegar komið til fram-
kvæmda, a. m. k. í Reykjavík. Um þetta atriði eru mjög
skiptar skoðanir. Ætla má, að meiri hluti þjóðarinnar sé því
andvígur, að klipið sé af hinu stutta sumri, sem íslenzk börn
eiga völ á, og eftir lengingu námstímans sé nægilegt að halda
þeim innan skólaveggja í 8—9 mánuði ársins. Einhver hefir
borið fram þau rok, að nú væru orðnir svo stórir gluggar á
skólahúsum, að börnin nytu sólarinnar jafnvel inni og úti
En flestir munu þekkja það, að við innivinnu getur sólin
verið óþægileg, þegar hún skín á vinnuborðið og verkefnið,
þótt skin hennar sé eftirsóknarvert úti undir berum himni.
Félag gagnfræðaskólakennaia í Reykjavík hefir tekið mál
þetta fyrir á fundi og sent fræðslumálastjórninni ályktun í
því, þar sem lýst er andstöðu við lengingu skólaársins, og má
þó segja, að lenging skédaárs í höfuðborginni sé réttlætan-
legri en utan hennar.
I álitsgerðinni segir m. a., að fram til þessa hafi íslenzkum
unglingum Verið talin það heilsufarsleg nauðsyn að njóta
útiveru skamms sumars eftir skólasetu á löngum vetri, og að
sá námsleiði, sem vart verður hjá mörgum hinna námsskyldu
unglinga, myndi tæplega minnka við lengingu skólaársins.
(Þá segir orðrétt í álitsgerðinni:
„Undanfarna áratugi hefir hér verið næg atvinna á sumr-
um fyrir alla, sem vinna vilja. Svo er enn, og vonandi verður
ekki breyting á því um langan aldur. Þetta hefir þýtt, að sum
artekjur skólaæskunnar hafa orðið henni drjúgar í pyngju,
enda hefir stór hluti námsmanna getað unnið fyrir sér með
þessum hætti þegar á unga aldri. Ef þessi aflatími náms-
manna er styttur, minnka að sjálfsögðu möguleikar hans á
að verða frjáls og óháður í námi sínu, og jafnframt er stuðl-
að að því, að lærdómur sé munaður þeirra ungmenna, sem
eiga efnaða að“.
Þá segir í álitsgerðinni í framhaldi af framansögðu, að
„sumarvinna íslenzkrar skólaæsku við hin ýmsu framleiðslu
störf til lands og sjávar hefir haft það í för með sér, að þekk-
ing þessarar æsku á störfum og kjörum þjóðar sinnar á sér
enga hliðstæðu í þeim löndum, sem okkur er tamast að miða
við. Hið félagslega gildi þessa atriðis er ómetanlegt, enda
hefir það hamlað á árangursríkan hátt gegn skiptingu.þjóð-
arinnar í hástéttir og lágstéttir. — Sé það ætlunin að lengja
árlega skólavist allra nemenda allt að stiidentsprófi, má ætla
að atvinnuvegum landsmanna yrði jrað nokkur skellur að
missa e. t. v. fjórðung sumarvinnu þessa hóps“.
í lok álitsgerðarinnar er bent á, að lenging skólaárs myndi
hafa í för með sér stóraukin útgjöld hins opinbera, sem bet-
ur yrði varið til endurbóta í framkvæmd unglingafræðslunn
ar.
I áliti gagnfræðaskólakennaranna gegn lengingu skólaárs-
ins.koma fram a. m. k. þrjár eftirtektarverðar röksemdir:
1. Börnum og unglingum er nauðsynlegt að njóta hins
stutta íslenzka sumars við útistörf og útivist.
2. Fátækir námsmenn, sem með vinnu sinni hafa sjálfir
borið kostnaðinn af námi sínu, veiða annaðhvort að leita
aðstoðar annarra eða hætta því.
3. Atvinnuvegum þjóðarinnar (og heimilum ungling-
anna) myndi verða nokkur hnekkir af að missa vinnu þeirra
við lengdan skólatíma.
Allt eru þetta rök, scm yfirstjórn fræðslumálanna verður
að taka tillit til, áður en hrapað er að lengingu skólaársins
hér á landi.
- NÝR NÁMSSTJÖRI
(Framhald af blaðsíðu 1).
byrja að heimsækja þá skóla
upp úr mánaðamótunum, sem
þá hafa tekið til starfa, en all-
víða í umdæminu hefjast þeir
ekki fyrr en kemur nokkuð
fram í október.
— Hvernig segir þér svo hug
ur um starfið?
— Ég hugsa gott til þess, þótt
ég eigi eftir að kynnast því að
sjálfsögðu. Þetta er nokkuð ann
að en venjuleg barnakennsla.
Að verulegu leyti viðræður við
kennara og skólanefndir um
skipulag og kennslutilhögun.
J.
- SURTSEYJARFERÐ
(Framhald af blaðsíðu 1).
— Já, sérstaklega var meir
um skipulagðar ferðir 10—15
manna hópa. Ég tel einnig, að
okkur vanti betri skipulagningu
á ferðamálum hér fyrir norðan.
Eins og ferðaskrifstofurnar
brydduðu á sl. sumar verður að
stofna til reglubundinna kynnis-
ferða hér um nágrennið með
góðum leiðsögumönnum. Slíkar
ferðir voru farnar nú í sumar
bæði í Höfðahverfi, í Múlann og
Eyjafjörð og þóttu takast vel.
Einnig verður að stofna til ferða
mannaviku hér á Akureyri í lok
ferðamannatímabilsins. Til henn
ar yrði að vanda eins vel og
kostur væri á og bær, ferða-
skrifstofur og ýmis félagssam-
tök að taka höndum saman til
þess að gera vikuna sem fjöl-
breytilegasta og skemmtileg-
asta.
ánsson, minntist í upphafi á-
varpsins tveggja nýlátinna borg
ara bæjarins, Helga Pálssonar,
kaupmanns og Þóris Jónssonar
málarameistara. Síðan skýrði
hann frá því, að tveim lóðum
væru að þessu sinni veitt verð-
laun: Lóðinni við Ásabyggð 3,
eigendur frú Lísbet og Jóhann
Malmquist, — og lóðinni við
Byggðaveg 132, eigendur frú
Anna Hallgrímsdóttir og Ingólf
ur Árnason. Verðlaunin voru
gömul mynd af Akureyri. Þá
var útibúi Landsbankans á Ak-
ureyri veitt sérstök viðurkenn-
ing fyrir fegrun og góðan frá-
gang á lóð bankans við Strand-
götu 1, og veitti Jón G. Sólnes
bankastjóri viðurkenningunni
viðtöku. Ávarpaði hann um leið
Fegrunarfélagið og stjórn þess
og þakkaði störf félagsins, sem
hann kvað hafa borið góðan ár-
angur til fegrunar og snyrting
ar í bænum almennt.
LEIÐRÉTTING
Ranghermt var það í síðasta
blaði, að forsetafrúin, Dóra heit
in Þórhallsdóttir, hefði verið
fædd að Laufási við Eyjafjörð.
Hún var fædd í Laufási í
Reykjavík 23. febrúar 1893.
Hjálparbeiðni
GÓÐIR Akureyringar og aðrir lesendur þessara orða, til
ykkar er leitað eftir hjálp.
Að Einholti 6 E Akureyri búa ung hjón Guðmundur Ingvi
Gestsson og Júlíana Tryggvadóttir. Þau eiga tvö lítil börn,
Tryggva fæddan 4. febrúar 1963 og Ragnheiði fædda 2. febrú-
ar 1964. Bæði börnin urðu alblind nokkrum mánuðum eftir
fæðingu. Þrisvar hefir verið farið með Tryggva til skurðað-
gerðar og einu sinni með Ragnheiði, og sem betur fer virð-
ast þessar aðgerðir hafa borið nokkurn árangur. En þó er
sýnt að börnin þarfnast miklu meiri læknisaðgerðar, og
vegna örra framfara læknavísindanna standa vonir til þess,
að þau fái fullan bata. En það verður áreiðanlega mjög kostn
aðarsamt.
Foreldrarnir vilja öllu fóma, en hafa ekki annað en hluta
í húseign, sem þau hafa komið sér upp með miklum dugn-
aði. En það athvarf mega börnin ekki missa. Þessvegna leit-
um við eftir hjálp.
ítalskur munkur, sem fórnaði starfskröftum sínum fyrir
ungmenni, er fengið höfðu örkuml í síðustu heimstyrjöld, gaf
tveimur blindum unglingum augu sín við lát sitt. Læknar
gátu grætt heilar himnur úr þeim í hin blindu augu og ung-
mennin urðu sjáandi.
Nú gefst þér, sem lest þessar línur, tækifæri til þess að
leggja því lið, að tvö systkin fái sjónina og þurfi eigi að ganga
um í ytra myrkri. Við treystum því, að þú bregðist vel við
eins og svo oft áður þegar eftir hjálp var leitað. Blöðin á
Akureyri munu fúslega taka á móti samskotum og einnig
undirritaðir.
Guð biðjum við svo að blessa glaðan gjafara.
Sóknarprestamir Akureyri
---- .... 'j
Verðlaunagarðamir. Að ofan garðurinn við Ásabyggð, að neðan
garðurinn við Byggðaveg. Ljósin: K. Iljaltason.
Verðlaun veiií íyrir fagra gari
ÞANN 27. f; m. boðaði stjórn
Fegrunarfélags Akureyrar til
kaffiboðs í tilefni af því, að út-
hluta skyldi hinum árlegu verð-
launum þess fyrir fagra garða
og lóðir, en þriggja manna
nefnd (Árni Jónsson, Helgi
Steinarr og Jón Rögnvaldsson)
höfðu áður farið um bæinn og
gert tillögur um veitingu verð-
launa og viðurkenninga.
Formaður félagsins, Jón Krist
Er blaðið átti tal við Jón
Kristjánsson um hirðingu garða
á þessu sumri, kvað hann hana
ekki hafa verið nægilega góða,
þótt margir garðar væru vel hirt
ir og hin mesta prýði að fyrir
bæinn, og það væri ánægjuefni,
hve margir nýbyggjendur legðu
nú áherzlu á að ganga frá lóðum
sínum, þótt byggingu á þeim
væri ekki að fullu lokið.
ÍSLENDINGUH