Íslendingur - 25.09.1964, Síða 8

Myndin er tekin af því, er strengjasteypubitarnir voru fluttir til Dalvíkur í nýja íþróttahúsið. Hver
biti er 24 m langur og vegur niilli 11 og 12 tonn. — 63 5 mm vírar eru í hverjum bita og áður en
steypunni hellt á þá, voru víramir strengdir með 2,5 tonna krafti á hvern vír. Síðan var steypan
hituð með því að hleypa rafstraum á vírana og þannig flýtt fyrir hörðnun steypunnar. Bitinn er
síðan tekin úr mótunum eftir einn og hálfan til tvo sólarhringa. (Ljósm. M. Ág.)
Sfrengjasteypan styttir byggingarfímann
Aukið burðarþol einn höfuðkosta hennar
STRENGJASTEYPAN H.F. er eitt hinna nýju fyrirtækja, sem hér
hefur risið upp undanfarin ár. Fréttamaður íslendings átti fyrir
skömmu tal við forráðamenn þess, Hólmstein Egilsson og Magnús
Ágústsson verkfræðing og létu þeir þess m. a. getið, að einn af
hinum stóru kostum strengjasteypunnar væri sá, hve mjög hún
stytti byggingartímann. Þannig tók ekki nema einn og hálfan
mánuð að koma viðbótarbyggingunni við skinnaverksmiðjuna
Iðunni undir þak, frá bví ákveðið var að ráðast í hana.
MEIRA BURÐARÞOL.
— í hverju eru kostir
strengjasteypu fólgnir?
— Þeir ei'U fyrst og fremst
fólgnir í meira burðarþoli en
önnur steypa hefur. Þess vegna
er hún einkar hentug í stórum
byggingum, þar sem burðarsúl-
ur eru til óhagræðis, eins og í
iðnaðarbyggingum ýmiss konar.
— Hvenær hófuð þið starf-
rækslu Strengjasteypunnar?
— Við byrjuðum að byggja
verksmiðjuna í maí 1962 og
hófst framleiðsla í ágústmánuði
það sama ár. Fyrsta húsið, sem
strengjasteypan var notuð í, var
bifreiðaverkstæðið Baugur.
— Til hvers er strengjasteyp-
an aðallega notuð? ,
— í súlur og bita en einnig í
gólf og þakplötur. Við höfum
þó aðeins byggt eitt hús, sem
eingöngu er úr henni, en það er
Ógætir í Ólafsfirði
Olafsfirði 23. september.
HÉR hefir verið votviðrasamt
haust og oft hvítnað af snjó nið
ur í sjávarmál. Ekki mun alls-
staðar búið að ná inn heyjum.
Ógæftir eru miklar, en þegar
á sjó gefur, reynist afli sæmileg
ur, einkum af ýsu.
Sigurpáll kom hingað í gær
með 700—800 tunnur af síld.
Fór á þriðja hundrað í frystingu
en 215 í salt.
Sildveiðibátarnir* eru að
hætta, en þó munu tveir þeirra,
Sæþór og Ólafur bekkur,
þrauka enn.
Slátrun sauðfjár hefst hér í
dag. S. M.
landbúnaðarbyggingin á Rangár
völlum. Auk þess hefur verið
steypt töluvert mikið af gólf-
rimlum í lausagöngufjós eins og
t. d. þar.
BITARNIR VÓGU 12 TONN.
— Þið hafið nú nýlokið að
reisa þakið á íþróttahúsinu á
Dalvík. Hvernig gekk það?
— Langstærstu stykkin, sem
við höfum átt við, voru bitarnir
í því. Þeir voru fimm talsins, 24
m langir og vógu 11—12 tonn
hver. Nauðsynlegt var að fá 18
m langan vagn frá Reykjavík
til flutningsins og tókst hann
SÍLD BERST TiL
HÚSAVÍKUR
Húsavík 24. sept. Tveir bátar
komu hingað með síld í gær,
Héðinn með 600 tunnur og Nátt-
fari með 700 tunnur. Saltað var
það sem hægt var.
Allgóður afli er hjá linubát-
unum, mest væn ýsa.
ÞRJÚ SKIP KOMU
TIL KROSSANESS
Akureyri 24. sept. Þrjú skip
komu til Krossanes í gær, Sig-
urður Bjarnason með 750 mál,
Loftur Baldvinsson með 898 mál
og Bjarmi II. með 1162 mál.
TOGARARNIR
SLÉTTBAKUR landaði sl.
mánudag 126 tonnum og Harð-
bakur 117 tonnum á miðviku-
dag. Svalbakur er væntanlegur
n. k. mánudag.
vel, þótt nokkrir erfiðleikar
yrðu við brýrnar. Tveir kranar
voru notaðir við að setja bitana
upp. Það gekk mjög vel og vor-
um við tvo daga að því.
50. ÁRG. . FÖSTUDAGUR 25. SEPT. 1964 . 36. TBL.
m
HIN kunna „sex-mannanefnd“,
er mest áhrif hefir á verðlag
landbúnaðarafurða, hefir að und
anförnu setið á fundum og að
lokum náði samkomulagi um
grundvallarverð á búvörum til
bænda, en það hækkar um ca.
20% frá því sem það var ákveð
ið sl. haust, en 11,7% frá því í
marzbyrjun sl. Enn hefir í sam
komulaginu verið reynt að brúa
bilið á milli sauðfjárbúskapar og
mjólkurframleiðslu, en þar hef
ir um nokkur undanfarin ár
dregið sundur með þessum bú-
greinum. Auk þessa samkomu-
lags hefir ríkisstjórnin gert sér
staka samninga við fulltrúa
bænda í sex-mannanefndinni
um nokkrar lagfæringar á hlut
þeirra, svo sem um lánakjör,
bein framlög frá hinu opin-
bera til vissra fjárfestingar fram
kvæmda í landbúnaði og fjár-
framlagi úr ríkissjóði til aðstoð
ar þeim bændum, sem verst eru
settir vegna lítilla búa og fjar-
lægðar frá markaði.
Endanlegt verð á landbúnað-
arafurðum til neytenda var ekki
ákveðið síðast er blaðið hafði
spurnir af, en sennilega verða
niðurgreiðslur á þessum vörum
auknar svo, að ekki komi til
verulegra verðhækkana til neyt
enda.
Á Hraunsrétt í Aðaldal
MÁNUDAGINN 15. þ.m. lagði
ég leið mína fram á Hraunsrétt
í Aðaldal. Þar var verið að rétta
eftir fyrstu göngur.
Réttirnar hafa alla tíð haft
sína sögu að segja, og þær
draga til sín fólk úr öllum átt-
um. Hefir nafn Hraunsréttar
þar oft lagt ævintýrinu lið, og
þess vegna er fjölmennt þangað
ennþá.
Réttin er staðsett skammt
norðan Laxár gegnt Grenjaðar-
stað, við bæinn Hraun, sem hún
dregur nafn sitt af. Einnig er
hún öll hlaðin úr hrauni, sem
er mikið og fallegt verk. Að
ahstan skýla henni háar hraun
borgir, og staðurinn allur er ó-
venjulegur, — fallegur.
Nú er að leita uppi einhverja
ráðamenn. Mér er þá bent á
Kjartan bónda í Hrauni, sem
réttarstjóra.
Sný ég mér að honum og segi
að mér sé tjáð að hann ráði
hér ríkjum. Kjartan kímir og
segir:
— Ekki fer nú mikið fyrii'
því.
— En má ég forvitinn og líka
fáfróður leggja fyrir þig nokkr-
ar spurningar?
— Já, gerðu svo vel, góði.
FKA HKAUNSKETT’. á efri myndinni eru (frá v.) Jóhaua fjall-
skilastjóri og jKristján réttarstjóri.
Gef ég þá Kjartani orðið:
— Hraunsrétt er um 150 ára
gömul og tekur um 5 þúsund
fjár, en dilkarnir eru nær því
40. Svo er hér norðan við grös
ugur almenningur, sem tekur
fjölda fjár. Eins og sjá má, er
fátt fé á réttiniii núna, ekki yfir
4 þúsund. Fyrir 3 árum var hér
7 þúsund fjár. Þetta stafar ekki
af fækkun fjár, heldur ber
tvennt annað til. Eftir ágústhret
ið leitaði fé niður, og var þá
réttað hér um 5 — 6 hundruð
fjár. Hitt er svo, að færri reka
upp en áður, — meira fé er í
heimahögum yfir sumarið.
— Hvernig lízt þér á dilkana,
spyr ég.
— Ætli þeir reynist ekki í
meðallagi vænir, — í öllu falli
vænni en í fyrra. En ágústhretið
má lesa á hornum þeirra.
— Hverjir eru fjárflestir hér
spyr ég ag lokum.
— Klambraselsbúið er fjár-
flest í hreppnum. Svo held ég
þeir í Yztahvammi komi næst.
Ég þakka Kjartani upplýsing
ar og kveð. Leita næst uppi
fjallskilastjóra, Jóhann Kristj-
ánsson frá Klambraseli. Hann
ræður 24 manna liði, sem smal
ar Þeystareykjaland og ganga
til móts við Keldhverfinga, er
mæta þeim að norðan, þeir sem
lengst fara eru 4 daga í göngun
um.
— Veður var gott og létt að
smala núna, segir Jóhann. —
Við höfðum með okkur bíl, sem
tók vanmetafé, er virtist allmik
ið af. Einnig fundum við dauðar
kindur venju meira. Hver orsök
in er, veit ég ekki. Gróður er
mjög sölnaður og fallinn, segir
(Framhald á blaðsíðu 2.)