Íslendingur


Íslendingur - 02.12.1965, Page 5

Íslendingur - 02.12.1965, Page 5
■iiiiMaiiiiitotMitimi IIHNIIIImmiHlllllllllllllllinillllllllllinillHIIIIHnUHIIHinfHNIIiii BÆKUR OG RIT GOUBEITLAR TAKIÐ þið virkilega ekki eftir fiðluhljómunum, sem fylgja ljóðunum í þessari bók? Æsku- Ijóðin, sólskinsblettirnir, sem því miður eru höfð sem seinni hluti bókarinnar, er ekki rétt að nefna góubeitla, þau eru full þroska blóm, lesin á sumarferð um dásamleg lönd, ilmur þeirra ortur yfir á brjóststrengi ungs manns, sunginn inn á hans eig- in fiðlustrengi, að lokinni stuttiú ævintýraför. Minningar um ein lægnisstundir við „ána sem nið aði hógvær og hæg í húminu bökkunum undir“, og á mörg- um öðrum fegurstu stöðum þing eysks fjallaheims. Eftir nærri sextíu ár les ókunnugt fólk ljóð- in — og allt fer framhjá því. En vitanlega eru fleiri sem lesa. Kunnugum virtist höfundur- inn alltaf vera að leika á fiðluna sína, í daglega lífinu jafnt og á hátíðlegum stundum. Samt þurfti að þekkja manninn vel til þess að vita þetta til hlýtar, þótt engan veginn væri hann Lversdagslega dulur eða feim- inn, og stundum með djarfasta móti hreinskilinn og orðhvass. Kvæði síðari áranna bera til- heyrandi óma fiðlunnar jafn- þýtt, þaðan sem höfundurinn — Stendur við húsvegg sinn staðnaður, gráhærður maður, starir á götunnar eril og fljúgandi straum. Hálfvegis dapur og hálfvegis fagnandi glaður, hættur að eiga sér vonir og skapa sér draum. Og örlög sólskinsdala-búans yrðu þau, að horfa á vegferð annarrar tegundar æskufólks, en hann sjálfur var. Framand- legra kynslóða í stækkandi borg. Mundu þau nýta einn verndar- grip valinn og hreinan, er vaxandi æskunni rykið í glaumsölum fól. Hann liggur í götunni, sjá hann þó margir um seinan, sjá hann þá glitrandi skína við lækkandi sól. Sigurður Vilhjálmsson gerð- ist á Fnjóskadals-árum sínum eftirmæiaskáld. Samt eru fá þeirra í bókinni og munu ýms hafa týnst, en önnur vera í höndum ættmenna þeirra er ort var eftir. Hér hefir gerzt skaði, því að hæfileikarnir voru hinir réttu, og ljóðin af betri gerð- inni. Hún var eins og ljóstær lindin — lindin eins og hún. Þótt hún fengi af orku og auði aðeins minnstu sneið, ylinn gaf hún öllum þeim er einhversstaðar sveið; úr barmi sínum blómum stráði og brosti á þeirra leið. „Lággeng sól var lífs þíns fylgja, — já, lággeng segjum við“. Þannig var upphafið að einu eftirmælanna, sem nú munu týnd. Var síðan rakin skoðun skáldsins á ævi og eðli þess er til var kveðið, og óvenju lega skæru ljósi brugðið yfir, öðrum til skilnings. Það er ekk- ert efamál, að höfundurinn sjálfur bjó við lággengari ævi- sól, en hann var verður að njóta. Var þó hamingjumaður og aflaði góðs af hverjum litl- um kynnum, enn ríkulegar af þeim meiri háttar. Guðmundur skólaskáld orti einu sinni kvæði um það, að „æskan kemur aftur, börnin góð“. Það Ijóð sverfur broddinn af öllum tregaljóðum nútíma- manna. Og einnig þessum hend- ingum Sigurðar Vilhjálmssonar: Daglega og náttlangt er heilsað og horfið í bláinn, hindrunarlaust skefur þögnina í nýfarna slóð. S. D. 5 Batt hún von og vökudrauma við sín heimatún. Átti lind að einkavini undir vallarbrún. Níu bækur frá Fróða BLAÐINU hafa nýlega borizt útgáfubækur FRÓÐA í Reykja vík, sem komið hafa út á þessu ári, og er ekki að sinni unnt að veita ýtarleg skil, en bækurnar eru þessar: KLUKKAN VAR EITT, við- talsbók Haraldar Jóhannssonar við hinn umdeilda stjórnmála- mann og rithöfund Ólaf Frið- riksson, sem valdi sér rithöfund arnefnið- Ólafur við Faxafen. Bókin er aðeins 80 bls. í litlu broti en hefur að geyma saman dregnar minningar úr lífi eins af umdeildustu baráttumönnum þjóðarinnar á árunum 1916— 1930. TYLFTAREIÐUR, 12 smá- sögur eftir Friðjón Stefánsson, sem bókmenntafræðingar telja meðal snjöllustu smásagnahöf- unda okkar. Þetta er 5. smá- sagnasafn hans, en auk þess hef ur hann gefið út heila skáld- sögu (Hornasinfónían) o. fl. bækur. KONUDAGAR OG BÓNDA- DAGAR, eftir hinn sífrjóa „humorista", Willy Breinholst, í þýðingu Andrésar Kristjáns- sonar, en áður hefur sami þýð- andi komið öðrum gamanbók- um hans í íslenzkan búning, sem selzt hafa öðrum þýddum bókmenntun fremur. DULSKYNJANIR OG DUL- REYNSLA, eftir Louise E. | Rhine í þýðingu sr. Sveins Vík- - ings. Bók um dulræn fyrirbrigði , 1 eins og nafnið bendir til, en sú tegund bókmennta virðist vera eftirsóttari hér á landi en með- al annarra þjóða. Þá gefur Fróði út 5 barna- bækur: JÖKUL OG MJÖLL, eftir Kára Tryggvason, sem er meðal afkastamestu barnabóka- höfunda okkar, EMIL í KATT- HOLTI, eftir hina bráðsnjöllu Astrid Lindgren, í þýðingu Jón- ínu Steinþórsdóttur, drengja- sögu VIGGÓ OG FÉLAGAR, eftir Finn Havrevold, einnig í þýðingu frú Jónínu, og ævin- týrabækurnar GRÍSHILDI GÓÐU og KONSTÖNSU, eftir G. Chaucer, þýddar af Láru Pétursdóttur. Jólakort sumarbúða UNDANFARIN ár hafa verið gefin út jólakort á vegum sum- arbúðanna við Vestmannsvatn. Kortin hafa þótt mjög falleg og fólk hefur tekið því feginsam- lega að geta sameinað það tvennt að styrkja gott málefni og afla sér um leið fagurrar jólakveðju til þess að p senda vinum. Kortin hafa því runnið út, og færri fengið þau en vildu. Nú eru komin ný jólakort á vegum Sumarbúðanna við Vest mannsvatn og vonandi endur- tekur sagan sig. Kortin verða seld á sama verði og tvö undan- farin ár, á 5 kr. og 7 kr. Þau eru með mynd af jólasveini og lít- illi stúlku, sem horfa aðdáunar- augum á jólatré. Myndina tók Jónas Einarsson, en Valprent prentaði. Kortin fást í öllum bókaverzlunum og n. k. sunnu- dag munu börn úr Sunnudaga- skóla Akureyrarkirkju bjóða þau til sölu í húsum bæjarins. IÍRISTILEGT MÓT DAGANA 18,—21. nóvember var haldið kristilegt mót í Reykjavík. Voru það vottar Jehóva, sem voru komnir sam- an á þessu móti, sem var nefnt „Orð sannleikans11. Um 100 vottar voru á mótinu, þar á meðal nokkrir héðan frá Akur- eyri. Á sunnudaginn náði mótið hámarki sínu, þegar hr. Laurits Rendboe flutti aðalfyrirlestur mótsins, sem var nefndur „Stjórn heimsins á herðum Frið arhöfðingjans“, og voru þá 146 viðstaddir. Á mótinu komu margir ræðumenn fram, og um 30 biblíufyrirlestrar voru flutt- ir. Stofna þarf ne samtök á Akureyri jpjpr- NÝKOMINN FRÁ Akureyri sendi ég þangað béztu kveðjur og þakkir. Erindi mitt var að kynna markpaið og starfsemi Neytendasamtakanna-- og kanna horfur á stofnun déildár -á Ak- ureyri. Allir, sem orðnir eru 16 ára, geta orðið félagsmenn sam- takanna, hvár sem þér búa á landinu. Af um 6000 félags- manna munu um 1500 búa utari Reykjavíkur. Mörg rök hníga að því, að deildir verði stofnað- ar víðsvegar á landinu, til þess að samtökin geti betur þjónað tilgangi sínum. Það ér meira en æskilegt, að fulltrúar félags- manna utan Reykjavíkur sæki aðalfund samtakanna, og nauð- synlegt er, að hægt verði að veita þá þjónustu sem víðast, sem skrifstofa samtakanna í Reykjavík veitir félagsmönnurh persónulega. 3. gr. laga Neyt- endasamtakanna hljóðar svo: „Markmið samtakanna er: að gæta hagsmuna néytenda í þjóð félaginu. Tilgangi sínum hyggj- ast samtökin ná m. a. með því: a) að vaka yfir því, að sjónar- mið neytenda almennt séu virt, þegar ákvarðanir eru teknar eða reglur settar, er varða hags- muni neytenda. b) að reka útgáfu- og fræðslu starfsemi til aukningar á verð- og vöruþekkingu neytenda og til skilningsauka á málum, er varða hagsmuni þeirra. c) að veita félagsmönnum sín um leiðbeiningar og fyrir- greiðslu ef þeir verða fyrir tjóni vegna kaupa á vörum og þjón- ustu. Að þessu hafa Neytendasam- tökin unnið eftir mætti á víð- tækasta verksviði, sem hugsazt getur. En einnig með tilveru sinni einni og viðbúnaði þjóna þau tilgangi sínum. Þau hafá sagt álit sitt varðandi setningu ýmissa laga og reglna, en einn- ig haft afskipti af framkvæmd þeirra, sem gilt hafa. Þau hafa ekki hikað við að leita tl dóm- stólanna, þótt opinber eða hálf- opinber fyrirtæki ættu í hlut. Fyrst var þeim sjálfum stefnt fyrir að gefa neytendum upp- lýsingar opinberlega, og þau qg stjórnendur þeirra persónulega voru dæmdir til stórfelldrá skaðabóta fyrir undirrétti, en sýknun í Hæstarétti skapaði þeim réttargrundvöll. Síðan hafa þau stefnt, Fulltrúa hafa þau átt og eiga í ýmsum opin- berum nefndum, sem fjalla um mikilsverð hagsmúnamál neyt- enda. Sem dæmi má nefna, að Neytendasamtökin eiga fulltrúa í nefnd, sem borgarstjórn hefur skipað og fjallar um afgreiðslu- tíma vei'zlana í Reykjavík. Einnig í nefnd, sem atvinnu- málaráðuneytið hefur skipað til að enduskoða lög um verzlunár atvinnu o. fl. Sem dæmi um almenn hags- munamál, sem samtökin hafa barizt fyrir, eru vörumerkingar. Þau vilja, að sett verði lög um merkingu vara, þannig að neyt- andinn fái allar þær upplýsing- ar um vöruna, sem auðvelt er að gefa og hann á skýlausa kröfu á, áður en kaup eru gerð, og þær skriflegar. Dæmi: Véfn- aðarvörur. Það eiga að fylgja upplýsingar um samsetningu, slitþol, ljósþol, hvort efnið hlaupi eða krumpist, meðhöndl- un við þvott eða hreinsun o. s. frv. Annað stórvægilegt mál er réttleysi neytenda í reynd, þar sem leiðin til dómstólanna er í fæstum tilfellum fær vegna þess, hversu löng, dýr, erfið og áhættusöm hún er. Um b-lið: Neytendasamtökin hafa gefið út Neytendablaðið og og fjölmarga leiðbeiningabækl- inga frá upphafi. 1962 var Neyt- endablaðið stækkað og efni leiðbeiningabæklinganna fellt inn í það. Hefur það komið út eftir efnum og ástæðum, 3—5 á ári. Um c-lið: Neytendasamtökin hafa haft opna skrifstofu dag- lega í 12 ár, þar sem félagsmenn hafa fengið leiðbeiningar og að- stoð vegna kaupa á vörum og þjónustu án sérstaks endur- gjalds. Þessa þjónustu þarf að veita sem víðast á landinu, og það er m. a. þess vegna, sem stofnun deilda utan Reykjavík- ur er nauðsynleg. Sérstakur lög fræðingur samtakanna annast þessi mál, sem skipta orðið þús- undum. Það er ekki einungis til að aðstoða menn persónu- lega, sem reynt hefur verið að veita þessa þjónustu, svo tíma- frek sem hún er, heldur hafa afskipti samtakanna af þessum málum víðtæk áhrif á viðskipta háttu. Seljendum er svo oft al- gjörlega ókunnugt um þá ábyrgð, sem þeir bera lögum samkvæmt, en fá ítarlega fræðslu um það við meðferð málsins. Einnig lærist neytand- anum væntanlega að gæta sín við kaup síðar meir. Hann má vita, að það er ekki nóg, að sagan sé sönn. Það þarf að sanna hana. Hann þarf að hafa eitthvað í höndunum, en ekki aðeins munnlega gefnar upplýs- ingar hljómandi í eyrunum. Ég læt þetta nægja til að gefa mönnum nokkra innsýn í mark- mið og starfsemi Neytendasam- takanna. Okkur hefur að sjálf- sögðu þótt eðlilegast að gera fyrst tilraun með stofnun deild- ar á Akureyri. Fyrst þarf að stórfjölga félagsmönnum þar, en þeir voru aðeins um 60, er ég hélt þangað. Þeir eru nú orðnir mun fleiri, en margir áhuga- menn og konur e.ru með áskrift- arlista þar nú, og við bíðum með eftirvæntingu eftir árangrinum. Það er sérstakt kostaboð, sem við getum veitt um 300 manns. Það er, að þeir sem gerast fé- lagsmenn 1965 fyrir árgjald kr. 100.— fá eldri Neytenda- blöð eftir að það var stækkað póstsend frá skrifstofu samtak- anna. Allar bókaverzlanir á Ak- ureyri annast innritun og af- greiða skírteini sem og skrif- stofa DAS og SÍBS í Hafnar- stræti 96. Auk þess munu ofan- nefndir listar væntanlega koma fyrir sjónir margra þessa dag- ana. Þeim mun fleiri sem félags- menn eru, þeim mun meira (Framhald á blaðsíðu 7). ISLTLNDINGUR

x

Íslendingur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Íslendingur
https://timarit.is/publication/675

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.