Íslendingur - 30.06.1977, Page 5

~r
mót
1 —
ramtíðinni?
28.7, knapi Birgir Árnason og
Fauti Aðalsteins Kristinssonar
varð þriðji á 28.7.
í 800 m. stökki kepptu að-
eins 2 hestar. Skörungur Ragn
ars Sigurðssonar varð hlut-
skarpari á 67.4 sek., en knapi
var Hólmgeir Valdemarsson.
Helmin'gur Auðbjörns Krist-
inssonar náði aðeins 2 sekúndu
brotum lakari tíma, 67.6.
í 1600 m. brokki sigraði
Jarpur Jóns Höskuldssonar á
3.55.9 sék. Hrefna Gylfa Gunn
arssonar varð önnur á 4.04.0
sék. og Leysingur Sigtryggs
Gíslasonar í 3. sæti á 4.11.2
sek.
# Mót að Melgerðismelum
árlegur viðburður í
framtíðinni
Það var Búnaðarsamband
Eyjafjarðar, sem gaf verðlaun
til kynbótasýninganna, en
Búnaðaribanki íslands, Akur-
eyrarútibú, gaf verðlaunin í
gæðingakeppnina.
Framkvæmd mótsins tókst
með ágætum, en þetta var
fyrsta mótið, sem félögin
standa að sameiginlega á
glæsilegu mótssvæði að Mel-
igerðismelum. f mótsskrá segir
Helgi Indriðason, formaður
undixibúningsnefndar, að það
sé von þeirra, sem stóðu að
þessu móti, að í framtíðinni
verði slík mót árviss atburður
í lífi eyfirðinga og þingeyinga.
Iráni, Kvöldroði og Iða, ásamt
Trásmiðjan Fjalar hf. á Húsavík
Framleiðir
hurðir og
innréttingar
Það eru ekki allar trésmiðjur, sem hafa kvenfólk í vinnu.
A fóstuitagmn var et'nt tu
íonKynmngaruags a liusavm
í beinum tengslum við rað-
stefnu, sem Fjórðungssam-
band Norðlendinga hélt þar
á sama tíma. Meðal þeirra
fyrirtækja sem skoðuð voru
var Trésmiðjan Fjalar hf.,
sem er eitt stærsta iðnfyrir-
tækið á Húsavík. Fram-
kvæmdastjóri Fjalars er
Ingólfur Helgason, en Helgi
Vigfússon er verkstæðisfor-
maður.
— Aðaluppistaðan í fram
leiðslu okkar er stöðluð
framleiðsla á inni- og úti-
hurðum, sagði Helgi í við-
tali við blaðið. — Við selj-
um framleiðsluna hér á
Norðurlandi og til Austur-
lands og talsverður hluti fer
Ingólfur Helgason, fram
kvæmdastjóri.
á Reykjavíkurmar'kað. Við
framleiðum einnig innrétt-
ingar, en þar er ekki um
staðlaða framleiðslu að
ræða, heldur smíðum við
þær samkvæmt teiknnigum
og óskum kaupanda hverju
sinni, sagði Helgi.
Þá kom fram ' í viðtalinu
við Helga, að trésmiðjan er
að undirbúa framleiðslu á
kantlímdum spónaplötum í 3
stærðum. Plöturnar er síðan
hægt að festa saman með sér
stökum járnum, sem trésmiðj
an hefur á boðstólnum. Með
þessu móti er hægt að út'búa
hillur, borð ofl., allt eftir geð
þótta og hugmyndaflugi
hvers og eins. Plöturnar verð
ur hægt að fá litaðar eða
óunnar. Er þetta byggt upp
samkvæmt danskri fyrir-
mynd, svokallað „P-system“
sem margir hafa eflaust séð
auglýst í dönSkum blöðum
undir slagorðinu j.Gör det
selv“. Sagði Helgi að ekki
væri endanlega ákveðið
Helgi Vigfússon, verk-
stæðisformaður.
hvenær framleiðsla hæfist á
plötunum.
Hjá Trésmiðjunni Fjalari
vinna um 20 manns, en hún
var stofnuð 1945. Árið 1973
flutti hún í nýtt eigið 840
fermsetra húsnæði.
Jónas Jónsson Brekknakoti
99
Vér mótmælum allir44
Nýlega fengum við að sjé í
sjónvarpinu „Blóðrautt sólar-
lag“, íslenzka kvikmynd, sem
tekin var á vegum sjónvarps-
ins sumarið 1976. Líklega nýt
ur myndin sín ekki í „svart
ihvítu“, a.m.k. virðist hún ekki
hafa vakið hrifningu hér
nyrðra!! E.t;V. erum við hér
„norðan við menninguna“ og
'höfum ekki vit til að meta list
ina í verki þessu, en við átt-
um von á einhverju fallegu
og skemmtilegu á hvítasunnu
hátíðinni og áttum rétt á því,
en það brást algerlega.
Við sundlaug tíkkar og í
„potti“ hvar margir voru sam
an komnir að venju daginn
eftir, var þetta aðalumræðu-
efnið. Síðan fór ég „í bæinn“
og átti tal við tugi manna og
kvenna á ýmsum aldri: un*g-
linga við götuhreinsun, fisk-
iðjufólk, prentara, leikara,
búðarlokur, bankastjóra, lög-
regluvörð o.fl., og aðeins einn
af þessum skara hrósaði sýn-
ingunni — og það af móður-
sýkiákafa! Allir hinir voru
ýmist leiðir, Sárreiðir eða
hneykslaðir. Almennt var
verkið talið vitlaust, leiðin-
legt, andstyg'gilegt eða öllum
viðkomandi til ^kammar!
„Hvað eigum við að gera við
þá (útvarpsráð), sem bjóða
Okkur, islenzkri þjóð, annað
eins og þetta á hátíðinni?“
sagði einhver. „Svona mann
(þ.e. höfund og leikstjóra)
ætti að hafa „undir lás og slá“
sagði annar. „Það er alltof
dýrt, þjóðin þarf bara að eiga
gálga og nota hann í svona
tilfelli“ bætti einn um, en þes;
skal getið, að hann kom beint
úr „pottinum" og þar verða
margir „heitir"!
Svo er okkur sagt, að þetta
eigi að flytja út og selja, sýna
það erlendis, til þess að kynna
íslenzkt þjóðlíf á 20. öldinni!
Hvað -ætli Dagblaðið hafi að
segja um þann útflutning?
Ekki eru bændur þar að verki.
Sumir tala um að „selja Fjall
konuna“ í öðru sambandi. Er
þetta nokkru betra?
„Hvað sjáið þið jákvætt við
þetta?“ spurði ég suma. Einir
tveir bentu á, að myndin gæti
verið til aðvörunar fyrir ung-
linga. En skyldi svo vera?
Mun ekki hitt sterkara, að
þarna eru að verki þjóðfrægir
menn, oft mikilsmetnir leikar
ar? Það er ekki skömm að því
að lí'kjast þeim: reykja,
drekka, bölva, klæmast,
brjóta, skemma, skjóta og
drepa! Góður skóli það!!
Qg hvað kostar svo „lista-
verkið“? Auk höfundar og að-
alleikara eru í dagskrá til-
nefndir 15 „hjálparkokkar",
aðstoðarfólk, — og fleiri enn
koma við sögu. Það er nokk-
urs vert að fá áð sjá nafnið
sitt á skjánum, þótt launin
séu þá ekki há!
Aumingja höfundur Njálu,
og aðrir slíkir, sem ekki komu
sínu eigin nafni á framfæri
með verki sínu, hvað þá
þeirra, sem slátruðu kálfinum,
hrærðu í blóðinu eða skáru
fjöðurstafinn fyrir þá!!
Og hverjir eiga svo að
„borga brúsann“? Þú og ég,
hvort sem laun okkar eru 75
þús. á mánuði, eða ein milljón.
Þetta á að vera fyrir ok'kur
gert.
Fróðlegt væri — og reyndar
nauðsynlegt — að geta hlerað
viðhorf alþjóðar til þessa há-
tíðarréttar sjónvarpsins okk-
ar. Mitt úrtak nær skammt,
en mun þó sýna nokkuð rétta
mynd héðan og úr grennd.
Margir yrðu til að skrifa und-
ir: „Vér mótmælum allir“ —
að fé tíkkar — og alþjóðar —
sé varið til slíks, og alveg frá-
leitt að senda annað eins hrat
úr landi og kynna út um „hinn
menntaða heim“, að selja þar
logna skrípamynd af Fjallkon
unni og börnum hennar í öm-
urlegu, hrollvekjandi um-
hverfi. Júdas fékk 30 silfur-
peninga, hvað eigum við að
setja upp?
Þótt hér séu til höfundar og
leiklistarmenn, sem geta feng
ið sig til að eiga hlut að svona
lygilíku og fáránlegu athæfi
og ölæði — Delerium tremens
— það er annað mál, þeirra
mál. En stundum er jafnvel
betra að láta satt kyrrt liggja.
„Brekknaktíti“, Akureyri*
31. mai ’77.
Jónas Jónsson.
Frá aðalfundi KEA
..en ekki leggja út
hálar brautir
erlendrar stóriðju
„Aðalfundur KEA, haldinn á Akureyri 9. og 10. júní 1977
ályktar eftirfarandi:
Fundurinn lítur svo á að stóriðja á vegum útlendra
fyrirtækja sé mjög óæskileg hér við Eyjafjörð. Hér um
slóðir hefur á undanförnum áratugum skapast traust og
farsælt atvinnulíf meðal annars fyrir tilstilli samvinnu-
félaga landsmanna. Þessu atvinnulífi yrði allmikil röskun
og hætta búin ef efnt yrði til slíkra stórframkvæmda
sem t. d. álverksmiðja er. Auk þess fylgja slíkum stór-
iðjuverum einatt margir aðrir ókostir, til dæmis mengun
umhverfis, sem fremur er hægt að sneiða hjá eða ráða
við þegar smærri fyrirtæki eiga í hlut. Þess vegna ber að
halda áfram fyrri stefnu í atvinnumálum hér en ekki að
leggja út á hálar brautir erlendrar stóriðju.“
ÍSLENDINGUR — 5