Alþýðublaðið - 30.10.1919, Síða 1

Alþýðublaðið - 30.10.1919, Síða 1
Alþýðubteðið Gefið út aí Alþýðuflokknum. 1919 Fimtudaginn 30. október 2. tölubl. Siðnstu þiag. I. Oft má heyra menn minnast á íingið sín á miili, og er það að ■vonum um slíka höfuðstofnun þjóð- arinnar. Það er eðlilegt, að menn láti sig starf þess miklu skifta, t>ví að það varðar aiþjóð manna. Sförf þingsins koma niður á öll- um þegnum ríkisins. Ef þau eru yflrleitt góð og farsællega unnin og af viti, verða þau öllum eða flest- um til heilla. Ef þau eru yfirleitt illa og ógæfusamlega unnin og af lítilli þekkingu, verða þau landi og lýð til bölvunar. En hið þriðja er og hugsanlegt. Og það er, að störfin sé unnin af hlutdrægni; og þá verði þau sumum til góðs, en öðrum til ógagns. Það er því síst fuiða, þótt menn reyni að fylgjast «ieð því, sein þingið gerir, og dæmi um það. En hitt er furðulegra hve allir 'dómar manna nljóða á einn veg, þótt mönnum komi saman um fátt eitt annað, eru þeir vel samtaka í því, að dæma þingið hart. Svo er að minsta kosti hér í bæ og uærlendis, þar sem til spyrst. En þetta er ilt. Það er lítill hamingju- viti, þegar landsiýður missir álit á og virðingu fyrir þeirri stofnun, sem virðulegust á að vera með þjóðinni. Hætt er við, að kjósend- ur vandi ver val þeirra manna, :3em tíl þings eru sendir, ef al- menningur hefir hætt að bera virð- ingu og traust til þingsins. Þeir segja sem svo, að það sé andsk. sama hverjir þar séu, þeir geri '■ekkert til gagns hvort sem er. Og sumir segja, að betra væri ekki til. En er nú von, að vel fari, er >kjósendur hugsa svo? Er von, að iþingið verði vel skipað, ef ekki er reynt að velja beztu mennina, sem kostur er á? Geta kjósendur ætl- ast til þesB, að störf þingsins verði þeim til heilla, ef þeir gera sér •ekkert far um að stuðla til þeBS, að þar sitji menn, sem þeir treysta til að vinna almenningi gagn ? Geta þeir vonast eftir því, að stefna þeirra eigi mikil ítök í þinginu, ef þeir vinna ekki að því að koma skoðanabræðrum sínum þangað ? Öllum spurningunum verður hik- iaust að svara neitandi. Og gæta verður þess, að dómur um þingið verður um leið dómur um kjós- endur. Ef þingið er hart dæmt, er um leið sagt, að kjósendum yfir- leitt hafi tekist illa val fulltrúa sinna. Óvirðing þingsins meðal alþýðu manna hefir einnig aðrar vondar afleiðingar en þær, uð menn vandi miður val þingmanna. Hún heflr líka áhrif á þingmennina sjálfa. Þeir hætta að bera virðingu fyrir sér og starfi sínu. Þeim finst þeir vera í einhverri hálfgerðri ruslara- samkundu, þar sem litlu skifti hvað og hvernig sé unnið. Ábyrgðartil- finningin dofnar og með því er taumurinn tekinn fram af verstu óheilla-öndum þingsins, hrossa- kaupum og sérdrægis-fýsn. Kjós- endur verða að vera eins konar samvizka þingsins, en það gera þeir bezt með því, að fylgja vel því, sem þar gerist, sýna enga óvirðingu, en finna röggsamlega að því, sem miður fer, og benda með rökum á það, sem betur má fara. Harðir dómar um þingið geta • stafað af þrennu. í fyrsta lagi af því, að þeir, sem dæma, kunna ekki að meta rétt starfsemi þess, þótt góð sé. í öðru lagi af þvi, að starfsemin sé yflrleitt ekki góð og eigi því skilin harðan dóm. í þriðja lagi, að þingið sé hlutdrœgt, meti meira sum héruð en önnur, beri meir fyrir brjósti hag einnar stéttar en annarar. Einkum gæti hið síðast nefnda átt sér stað, hér í bæ, slíkum órétti sem Reyk- víkingar eru beittir í þingmanna- tölu og áhiifum á þingstörf öll. Hér skal nú lítils háttar minst á starf síðustu þinga, og þó eink- um að þvi, er þau koma við bæjar- búa, og enda alla þá, er við sjáv- arsíðuna búa? Hvað hefir þá þingið gert? Á þinginu 1917 voru sett 67 lög og afgreiddar 20 þingsálykt- anir, á þingunum 1918 27 lög og 28 þingsályktanir, og á þinginu í sumar 67 lög og 18 þingsályktanir. Ekki vantar það, nóg er þetta að vöxtunum, ef gildið færi þar eftir. En mikið af þessu eru smávægi- legar breytingar frá eldri lögum, og þeim sumum ekki mjög göml- um. Lögin eru sett af svo mikilli fljótfærni og hroðvirkni, að þegar á næsta þingi verður að breyta og lagfæra. Starfið fer alt of mikið í eilífar breytingar og viðauka, sem eiga að heita lagfæringar, og stafa af því, að ekki er nógu vel unnið í upphafi, og lítil framsýni er til. (Frh.). Morgunblaðið heiðrar Ólaf Friðriksson. Um daginn stóð í „leiðara" í Mgbl. að Þingvallafundurinn, sem „Tíma“-mennirnir héldu í sumar, hefði kosið Ól. Friðr. ásamt Jónasi frá Hriflu fyrir pólitiskan ráðanaut þiDgflokks síns. í gær var Mgbl. við sama hey- garðshornið. Bar sömu söguna aftur á borð fyrir lesendur sína, án þess að taka minsta tillit til þess þó „Tíminn" hafi harðlega neitað þessu, og sagt þetta jafn fráleitt og að Jakob Möller eða Bjarni frá Vogi væru ráðgjafar Tímaflokksins. En hvers vegna er Mgbl. að berja þetta blákalt fram? Er það til þess að koma socialistahræðslu í bændurnar, eða er Mgbl. svona brugðið frá í sumar, að því þyki ekki nóg að segja satt um Ó. F. heldur beinlínié skrökvi upp sög- um honum til heiðurs?

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.