Faxi - 01.02.1965, Qupperneq 8

er það söguleg staðreynd. — En svarið
hverju sinni fer að sjálfsögðu eftir því,
um hvað er spurt.
— Nú vitum við, að peningastofnanir
eru ákaflega þýðingarmiklar fyrir afkomu
fólksins og efnahagsþróun byggðarinnar.
Lítur þú ekki þannig á?
— Jú, það er hverju orði sannara og til
þess eru bankastofnanirnar, að styðja að
velferð einstaklinga og fyrirtækja.
— Nokkuð að lokum Valtýr?
— Já, það er með Vatnsnestorgið. Þar
er sko pláss fyrir að minnsta kosti tvo
banka enn.
Keflavík!
Dralongarn
Leistaband
Grilon Mérínó garn
Nærfataband
Lopi í sauðarlitum
Prjónar
Dralon peysur á börn og
unglinga
Svartar „Bítilspeysur“
Herravesti, hneppt
Herrapeysur
Ullarleistar
Ullarnærföt, herra
Kuldaúlpur, herra
Barnaúlpur
Leðurjakkar
Ka upf élag
Suðurnesja
Vefnaðarvörudeild.
Sigurþór Þorleifsson á vcrhjtœði sínu.
,Rokkarnir eru þagnaðir'
Hin unga bráðþroska Keflavík er enn
á gelgjuskeiði eins og gefur að skilja með
hliðsjón af gífurlegu aðstreymi fólks utan
af landsbyggðinni hingað á miilina á til-
tölulega fáum árum. En þetta aðflutta
fólk hefir verið framtaksfúst og hvergi
legið á liði sínu við uppbyggingu bæjar-
ins. Margvísleg atvinnufyrirtæki, stór og
smá, liafa risið hér á legg samtímis því
að sjávarútvegur og fiskiðnaður hefir
aukizt til stórra muna og kallað á marg-
háttaða vinnuhagræðingu til að auðvelda
framleiðslustörfin til lands og sjávar og
gera þau léttari fyrir mannshöndina. Ber
sannarlega að fagna þeirri þróun. En það
gerist fleira í Keflavík en það sem er stórt
í sniðunum og nýtízkulegt.
A Skólavegi 9 hér í bæ, er lítið verk-
stæði sem framleiðir aðallega rokka, hespu-
tré, snældustokka og svipur. Verkstæði
þetta lætur lítið yfir sér eins og smiðurinn,
scm þar vinnur, en smíðisgripirnir eru
haglega gerðir og lofa mcistara sinn, enda
eftirsóttir af innlendum og útlendum.
Þeir tímar eru nú löngu liðnir, þegar
heimilisiðnaður sveitanna skipaði heiðurs-
sess með þjóðinni, en þá var rokkurinn
þýðingarmikið tæki við þau framleiðslu-
störf og á liverju byggðu bóli í landinu
voru stundum fleiri en einn í takinu. Nú
hafa þessi þörfu áhöld og önnur þeim skyld
runnið sitt skeið. Þjóðin hefir svo til á
öllum sviðum tileinkað sér breytta þjóð-
félagsháttu. Þar á meðal hafa stórvirkar
vélasamstæður að mestu leyst kambana
og rokkinn af hólmi. En þótt rokkarnir
séu þagnaðir og þeirra sé ekki lengur þörf
við ullariðnaðinn, þá halda samt rokka-
smiðirnir áfram að framleiða þá og nú
fyrst og fremst sem litla módelgripi, sem
hafðir eru til skrauts og prýði í hýbílum
manna.
Annars eru þessir litlu módelgripir
mjög eftirsóttir af erlendu ferðafólki, sem
eigulegir minjagripir.
Nú á dögunum átti ég leið um Skóla-
veginn, og leit þá inn á fyrrnefnt rokka-
verkstæði Sigurþórs Þorleifssonar. Tók
hann mér vel og ljúfmannlega eins og
hann tekur öllum, sem eiga við hann er-
indi.
En þegar ég færði í tal við hann að
mega segja frá starfsemi hans í Faxa og
fá í því skyni tekna mynd af honum
þá taldi hann á því öll tormerki og þau
þá fyrst, að hjá sér væri ekkert umtalsvert
að gerast, hann væri bara gamall maður
að dútla við þessar smíðar, sem væru sér
meira til yndis en tekna. En fyrir ýtni
blaðamannsins, lét gamli maðurinn þó
tilleiðast að verða við þessu kvabbi, gegn
því skilyrði, að á sig yrði ekkert lof borið,
24 — F A X I