Straumar - 01.10.1929, Page 7

STItAUMAR
149
ar eru eins og ekki neitt hjá þeim dýrðlegu dögum, er
bíða þín út í eilíf. Sífelt höfum við gætur á þér, stund-
um dáum við þig, en oft fær það okkur hrygðar, hversu
blind jarðnesk hyggja er einatt. Framar getum við eigi
sýnt, hvernig hægt er að þjást á göfugan hátt á jörðu
niðri. Sonur Guðs sté fyr meir niður í jarðheim til þess
að lifa hinu göfugasta lífi, þótt í holdi lifði. Við strönd
tímans hefur hann eftirskilið þér spor eftir sínar heilögu
fætur. Gefðu daglega gætur að þeim og fylg skímu ljóss-
ins, er skín gegnum hina dimmustu nótt. Nýjársóskin mín
til jarðarbyggja er þessi: „Varðveitið öll, umfram alt, hug-
rekki ykkar og voldug máttarvöld munu halda í hendur
ykkar. Herskarar engla standa við veg ykkar öll ár, unz
þið snúið fótmálum ykkar inn í líf ódauðlegs fagnaðar
og eilífs friðaru.
Vinn fyrir aðra.
Sá boðskapur, sem dagui hver fiytur þér er aðeins
einn. Hann er sá að vinna fyrir aðra. Þótt þú þurfir að
leggja hart að þér, til þess að vinna fyrir sjálfan þig, og
þá, sem næstir þér standa, þá reyndu samt að gera dag-
lega eitthvað fyrir þá, er standa þér fjarri. Á margan
hátt geturðu orðið öðrum að liði. Og þeir sem ekkert
komast burt frá heimili sínu, eða eru á annan hátt sokkn-
ir í störf sín, gætu þó að minsta kosti sent hlýjar fyrir-
bænir til föðurins þeim til handa, sem þjást eða syrgja.
Þú getur gerzt boðberi ljóss i lieimi hér, hafirðu, þó ekki
8é nema fáein friðandi og gleðjandi orð að segja við
sorgbitinn vin, eða einmana sál. Margur hefði tíma til að
gleðja einmana vin, legði hann aðeins eitthvað á sig. Lát
hið innra líf þitt slá ljómandi birtu út frá sér, og líði þér
sjálfum einhverntíma illa, og sértu örvæntingarfullur, þá
munu þeir, er þú áður huggaðir koma og gefa þér aftur
brot af þeim yl, er þú hafðir vakið með þeim.
Gullinn vegur.
Er fólk spyr þig að því, hvaða lífi við lifum hér í
þessum heimi, hvort það sé nokkuð áþekt lífinu á jörðu