Nýi tíminn - 01.04.1934, Qupperneq 2

2
NÝI TÍMINN
vega og verða smábændur því
að vera sívakandi fyrir áhrif-
um þeirra.
Á fundum þessum bera fá-
tækir bændur fram kröfur sín-
ar í tillöguformi, þar sem þess
er krafist:
1. Að fátækir bændur séu
látnir ganga fyrir um lán
úr Kreppulánasjóði, og því
meir, sem liagur þeirra er
erfiðari, og leggja sérstaka
áherzlu á að lán séu veitt
þeim, sem á að útiloka með
lijálp einlivers ákvæðis
Kreppulánasjóðslaganna, —
og að þeir, sem eru svo fá-
tækir, að þeir geta ekki
undir neinum skuldum ris-
ið, fái algjörða útstrykun
skulda sinna.
2. Að stjórn Kreppulánasjóðs
leggi þegar hreint fram á
borðið, eftir hvaða reglum
hún ætlar sér að fara við
útlilutun lánanna og gjörð
samninganna, hvernig hún
ætlar sér að framkvæma á-
kvæði laganna og reglugerð-
arinnar og hvaða afstöðu
hún taki til þeirra krafa,
sem hér um ræðir.
3. að héraðsnefndin fylgi því
fast eftir við Kreppulána-
sjóð að kröfum fundarins
verði fullnægt og gefi full-
komnar skýrslur um störf
sín og tillögur án nokkurra
undanbragða.
4. Að skuldhafarnir, lánsstofn-
anir, kaupfélög, verzlanir
o. s. frv. striki mótspyrnu-
laust út allar þær skuldir,
sem nauðsynlegt er til að
ná samningum, sem hyggð-
ir eru á hagsmunakröfu fá-
tækra bænda, og að liinir
stærri skuidhafar, bankar,
sparisjóðir og kaupfélög
gefi skýr svör um afstöðu
sýna til kröfu þessarar.
5. Að þeir fátæku bændur,
sem vegna útilokunarákvæða
Kreppulánasj.laganna, hafa
álitið þýðingarlaust að sækja
um lánin, séu tryggðir gegn
því, að að þeim sé gengið
og að þeim sé enn gefinn
kostur á að fá lán úr sjóðn-
um og eftirgjöf skulda,
engu síður en aðrir, skv. 1.
kröfu.
6. Að ríkisstjórnin leggi fram
nægilegt fé úr ríkissjóði til
þess að Kreppulánasjóður
geti veitt þau lán, sem
nauðsynleg verða út frá
kröfum þessum og að næsta
Alþingi strax í þingbyrjun
nemi úr lögum um Kreppu-
lánasjóð öll þau ákvæði,
sem nú eru og verða not-
uð til þess að telja kröfur
þessar óframkvæmanlegar á
»lagalegan* hátt, og bæta
öðrum ákvæðum og lögum
við, sem fyrirskipa að kröf-
ur þessar séu uppfylltar.
Kröfum þessum verður að
fylgja samþykkt um það,
að fundarmenn standi sam-
an um að knýja þessar
kröfur fram, og fáist þeim
ekki framgengt eða ekki að
öllu leyti, þá að halda bar-
áttunni áfram eftir öðrum
leiðum, með samtakamætti
fátækra bænda.
Þegar þessar og aðrar hags-
munakröfur hafa fengist sam-
þykktar á smábændafundi, verð-
ur að gera ráðstafanir til þess
að koma þeim beint til réttra
hlutaðeigenda og gera þær al-
menningi kunnar gegnum út-
varp og blöð, bæði til hvatn-
ingar 1‘yrir aðra fátæka bænd-
ur að taka upp sömu kröfur
og til þess að knýja fram með
hjálp almenningsálitsins skýr
svör frá þeim aðilum, sem
kröfunum er stefnt að, og
neyða þá á þann veg til að
taka þær til greina.
Bændanefndir.
Þegar hér er komið veltur
allt á því, að baráttunni sé
haldið vel vakandi, og að hún
falli ekki niður, meðan verið
er að bíða eftir svari við kröf-
um þessum. Yaldhafarnir munu
sem sé draga svar sitt sem
mest á langinn og falli harátt-
an niður, koma svörin aldrei
eða verða loðið og »vinsam-
legt* orðagjálfur. Fundir þeir,
sem kröfurnar samþykkja, kjósa
fulltrúa (nefnd) til þess að
hafa forystuna á hendi í áfram-
haldandi baráttu, og tekur sú
nefnd upp nöfn allra þeirra,
sem á bak við hana standa.
Nefnd þessi verður að skipu-
leggja útbreiðslu samtakanna
rneðal þeirra fátæku bænda í
héraðinu, sem enn hefir ekki
náðst til eða fengist til að taka
þátt í þeiin. Hún verður að
boða til nýrra funda og fá æ
fleiri til að taka þátt í þeirn
og herða á kröfunum, með því
að samþykkja þær aftur á
fundum þessum og heimta að
þeim verði svarað strax.
Baráttu þessari getur sérstak-
lega orðið mjög mikill styrkur
í því, að safnað sé sem ná-
kvæmustum skýrslum um hag
smábændanna í sveitinni, og í
gegnum þær sýnt fram á, að
þeir geta ekki undir neinum
skuldum risið. Loks er það
nauðsynlegt, að samtökin taki
þegar fyrir, í sambandi við þessa
baráttu, önnur hagsmunamál
smábændanna ög annars fátæks
búandlýðs í sveitinni. svo sem
útsvarsálagningu, innheimtu op-
inberra gjalda og landleigu,
meðferð þurfalinga,lokunreikn-
inga fátæklinganna hjá versl-
unum og kaupfélögum, nauð-
ungaruppboð og kaupgjaldsmál
og noti hinn vaknaða baráttu-
hug og aukinn samtakamátt til
að knýja fram hagsbætur fyrir