Morgunn - 01.12.1974, Qupperneq 20

SÉRA GUNNAR KRISTJÁNSSON:
MÝSTIK I KIRKJUNNI
Erindi flutt hfá Snlarrannsóknafél. Austurlands 11.8 ’72.
1 þessu stutta erindi mun ég fjalla um mýstik eða dul-
hyggju í kirkjunni. Ég mun nota orðið mýstik, sem er alþjóða-
orð, komið af grísku sögunni myo, sem merkir „ég loka aug-
unum“. Einnig mun ég leyfa mér að nota orðið mýstikcr
yfir þá sem falla á einhvern hátt undir mýstik.
Þegar við komum í almenna sunnudagsguðsiþjónustu á ts-
landi verðum við ekki vör við mikla mýstik í messunni, sem
reyndar er ekki messa heldur guðsþjónusta, messa er guðs-
þjónusta með altarisgöngu. Og við búumst heldur ekki við
neinni mýstik, við komum til að hlusta á prestinn og menn
tala um ræðuna, en ekki prédikunina, en þar er mikill mun-
ur á. Kirkjulif okkar er sem sagt snautt af allri mýstik og
höfðar svo til eingöngu til vitsmuna og skilnings hafandi
þann veginn gleymt upplifuninni og skynjuninni.
Víða um heim er þó að verða stórkostleg breyting á þessu
og styðst ég hér fyrst og fremst. við eigin reynslu frá náxni
og starfi í Bandaríkjunum. t Bandaríkjunum hefur mýstik
lifað endurnýjunarskeið s.l. 5 ár frá upphafi hinna miklu
þjóðfélags- og pólitísku mótmæla æskunnar og frá upphafi
hippahreyfingarinnar á Vesturströndinni. Segja má að á ár-
inu 1967 hafi æskan tekið á sig nýjan svip og leitað á rót-
tækan hátt að nýju verðmætamati í þessu lífi. Og öllum er
kunnugt um, hversu leit þessi beindist inn á svið trúarbragð-
anna. Fyrst í stað virðist æskan aðhyllast liin austrænu trúar-
brögð, einkuin Búddhisma og þá sér i lagi hinn japanska
búddisma eða Zen búddisma. Zen búddismi fór sem logi yfir