Alþýðublaðið - 28.09.1923, Blaðsíða 2
§
ALÞYÐUBL'AÐIB’
m ásöluverð
á t ó b a k 1
má ekki rera hærra en hér segir:
Tindlingar:
Abdulla nr. 11 . . . . 10 stk. pakki kr. 1.65
Do. — 14 . 10 — — — 1.60
Do. — 16 . 10 — — — 1.85
Do. — 21 . 10 - — — 1.35
Westminster Turk AA cork 10 — — — 1.00
Do. Do, AA gull 10 — — — 1,05
Utan Reykjavíkur má verðið vera því hærra, sem nemur flutnings-
kostnaði frá Reykjavík til sölustaðar, þó ekki yflr 2 °/0.
Landsverzlun.
I
1
© U t s a 1 a n ©
| heldnr áfram enn í nokkra daga.
rd
m
|
8
i
i
m
Auk þess, sem áður hefir verið auglýst, verða
nokkrar nýjár vörur seldar fyrir hálfvirði.
Einnig barnakápur 8 oo. Karlmannahdíur i.oo.
Gúmmífiibbar 0,25. Herra 0g bárna stráhattar
o 50. Hálfkiæði, tvíbreitt, 2,00 metr. Kven-
og herra-regnkápur 20,00. Frotté-kjólar 10,00.
Enn freraur io°/0 afsláttur af öllum vörum
verzlunarinnar.
Egill Jacobsen
1
i
I
m
m
[©]
m
g
1
i
N
Leiksiokln.
---- (Nl.)
Togararnir héjdu áfram að
búa sig út, en þó mun hafa
gengið treglega með manná-
ráðningar, enda gerði stjórn
Sjómannafélagsihs svo sem hún
gat til að fovða því, að togara-
eigendur gætu notað sér neyð
sjómanna tll þess að vinna bug
á mótstöðu þeiria, Dróst því í
tímann með útbúnað skipanna,
og ipunu togaraeigendur eða
hinir skynsömustu í þeirrá hópi,
!oks hafa séð, að betra var að
reyna að semja pn eiga til lengdar
í þessu þófi. Var þá enn leitað
um samninga með forsætisráð-
herra sem milligöngumanni, og
varð sá endirinn, sem þegar
hefir verið skýrt frá, að kaupið
skyldi vera 220 kr. á mánuði
jafnt á fiskveiðura í ís og í saít,
en lifrarverð hið sama sem áður.'
Það, að sjómenn urðu að
slaka svona mikið til, stafar
vitanlega af því, að þeir voru
efttr nær þriggja mánaða at-
vinnuleysi orðnir svo illa staddir,
að hætta var orðin á, að mót-
stöðuafl þeirra þryti þá og þegar,
en kaupið af skornum skamti
atvinnutímann. Lítil von var um
verulegan stuðning annara vark-
lýðsstétta, ssm litlu betur eru á
vegi staddar en sjómennirnir og
sumar engu betur, en hins vegar
óhægt að njóta styrks frá er-
lendum sjómönnum, s m auk þess
eiga líka víða í vök að verjast,
þótt betri séu kjör þeirra og
aðstaða en hér er. Komið hafði
líka í ljós, að útgerðaremnn
höfðu einnig samtök erlendis til
að hindra viðskifti íszlenkra sjó-
manna við erlenda stéttabræður
sína, og hö ðu þeir meira að
segja róið í ensk yfirvöld í því
skyni, sem fram kom í Iand-
göngubanni Jóns B^chs. Það
sást og bæði á afskiftaleysi af
því máli og óátöldu framferði
íslandsbanka, að ríkisstjórnin var
magnjaus tii verndar sjómönnum,
et hún var ekki beint bundin
hinum eiginlegu mótstöðumönn-
um þeirra, togaraeigendum með
íslandsbanka að bakhjarli. Hér
við bættist yfirvofandi neyð af
nauðsynjaskorti. Var því við
ofurefli að etja, og er furða,
hvað tekist hefir að vernda frá
tapi af kröfum sjómanna. Til
þess má teija það, að kaupið
er ákveðið með samningi, en
ekki með úrskurði óviðkomandi
gerðárdóms eða einhliða með
auglýsingu frá útgerðarmönnum,
og iiggur í því viðurkenning á
rétti sjómanna til að ákveða
sjálfir verð á vinnu sinni. Annað
er það, að lifrarverð heldur sér,
en það vildu togaraeigendur
Iækka um 5 kr. á tunnu, er
samningatllraunir hófust síðast
iiðinn vetur. Þriðja er það, að
ekki er gerður munur á kaupi
á fiskveiðum í ís og í sait, ea
þar vildu togaraeigendur hafa