Tímarit Tónlistarfélagsins - 01.04.1941, Blaðsíða 4

Tímarit T ó n 1 i s t a r f é 1 a g s i n s
fyrr á öldum maður að nafni Johan Sebastian Bach, og er
þetta því nú mesta virðingarstaða innan þýzkrar kirkju-
tónlistar. En það er til marks um, hvílikar mætur Straube
hafði á Páli, að þegar hann varð að hverfa frá störfum
um sinn, tilnefndi hann Pál staðgengil sinn, og gegndi
Páll því starfi um tveggja ára skeið.
Um það bil sem Páll lauk námi, benti allt til þess, að
honum stæði opin sú leið, að verða frægur orgelvirtuos,
ferðalangur, sem sveif frá einni heimsborginni til annarrar.
’ Hann hélt hljómleika í ýmsum stórborgum, m. a. Berlín,
Miinchen, Kaupmannahöfn og víðar, og var alls staðar
fádæma vel tekið. í blaðadómum var hann víða talinn einn
fremstl Bach-leikari, sem uppi væri. En röm er sú taug, er
rekka dregur — hann kaus heldur þann kostinn, að setjast
að í heimalandi sinu. Allir, sem til þekkja, vita, hve virkan
þátt Páll ísólfsson hefir átt í öllu tónlistarlifi hér siðustu
tuttugu árin. Hér heima hefir orgelvirtuosinn reyndar orðið
að vikja að nokkru leyti fyrir hinum gagnmenntaða tón-
listarmanni, sem er vel að sér á öllum sviðum tónlistar-
innar, því að verkefnin hér hafa verið mörg og margs
konar, og Páll hefir ekki legið á liði sinu það munu fáar
greinar tónlistarinnar, sem hann hefir ekki lagt skerf —
og hann oftast stóran. Hann hefir starfað að kórum, hljóm-
sveitum, útvarpi, kirkjusöng, kennslu, tónsmíðum og gagn-
rýni, svo fátt eitt sé til nefnt, og oftast haft forustu í þeim
málum, er hann hefir komið nærri.
En þó að starf hans hér heima hafi verið umfangsmest,
hefir hann þó einnig gefið sér tíma til þess að gera garðinn
frægann, og hefir hann oftar en einu sinni komið fram
erlendis sem fulltrúi íslands, landi og þjóð til sóma. Árin
1924—26 dvaldi hann mikið ytra, og stundaði þá meðal
annars nám um sex mánaða skeið hjá orgelsnillingnum
4