Útvarpsblaðið - 15.04.1951, Page 3

Nú tekur sumarblærinn að segja til sín, — einn-
ig í útvarpsdagskránni. H áskó lastúdentar
kveðja veturinn nieð kvölddagskrá á síðasta
vetrardegi; þjóðkórinn, undir stjórn dr. Páls ís-
ólfssonar heilsar sumri með glöðum söng á sum-
ardaginn ftjrsta. Þetta er allt eins og það á að
vera. Auk þess syngur þá einn voldugur karla-
kór, eða öllu hehlur margir karlakórar einum
hálsi, — sennilega líka hver með sínu nefi, — en
þessi söngur er fluttur af hljómplötum, sem
gerðar voru í sambandi við söngmót íslenzkra
karlakóra, er háð var hér í Reykjavík síðastliðið
sumar. Á þessu tímabili flytur Martin Larsen sendikennari nokkur erindi, Bjöm Sigfússon
háskólabókavörður sömuleiðis; Gylfi Þ. Gíslason flytur erindi um efnahagsstofnun samein-
uðu jrjóðanna, Hannibal Valdemarsson skólastjóri flytur erindi um danskan'íslandsvin, og
svo verður að sjálfsögðu hljómlist í öllum tegundum, dúrum og mollum---------
Dagskráin
CJetlð þess fjeUtfl
Martin Larsen, sem starfað hefur sem
sendikennari við háskóla íslands, er nú á
förum héðan, heim til Danmerkur, og tekur
þar aftur við menntaskólakennslu. Þau hjón-
in komu hingað til landsins sumarið 1946,
og unnu það sumar við heyskap að Hvann-
eyri. Larsen hefur síðan haft á hendi kennslu
í dönsku og dönskum bókmenntum við há-
skólann á vetrum, en stundað sveitastörf, eða
þhu lijónin háfa ferðast um landið á sumr-
in. Hafa þau bæði náð góðu valdi á íslenzkri
tungu og gert sér mikið far um að kynnast
þjóðinni og menningu hennar, — og sömu-
leiðis að kynna hvorttveggja meðal landa
sinna í Danmörku. Má meðal nnars geta þess,
að frú Inger Larsen hefur ritað hlýlegar frá-
sagnir héðan í dönsk blöð; einnig hefur him
séð um dagskráratriði, varðandi sögu þjóð-
arinnar, athafnalíf, starfsháttu og fleira, sem
tekin hafa verið upp á hljómplötur hér og
síðan notuð við kennsluútvarp í Danmörku.
Þá lét frúin og gera útvarpsþætti, um Kaup-
mannahöfn, sem fluttir hafa verið í Ríkis-
útvarpið hér, og fjölluðu þeir einkum um
Hafnar-íslendinga.
Áður en Martin Larzen f lyzt héðan, hyggst
hann flytja fimm eða sex stutt erindi í út-
varpið. Mun liann þar ræða áhrif þau, er
hann hefur orðið fyrir af dvöl sinni hér; lýsa
landinu og þjóðinni eins og það hefur kom-
ið honum fyrir sjónir, lífi landsmanna í sveit
og borg, bókmenntum þeirra, listum og starfi.
— Þetta verður einskonar kveðja, — segir
liann. En þegar ég kem heim og tek við
starfi mínu þar, geri ég ráð fyrir að halda
áfram að fást við íslenzk fræði, og ekki er
óhklegt, að ég segi löndum mínum eitthvað
frá dvöl minni hér. — Máltækið segir, að
glöggt sé gestsaugað, og okkur er það ávinn-
ingur að lieyra það álit sem greinagóðir
og vinsamlega þenkjandi gestir, fá á okkur
og málefnum okkar, eftir að hafa kynnst
okkur allnáið.
Vigfús Guðmundsson reisti suður í lönd
í fyrra vor. Meðal annars gekkhann til Róm-
ar, og mun hann segja nokkuð frá þeirri
helgu borg í útvarpserindi innan skamms.
Áður hefur hann sagt frá dvöl sinni í nokkr-
um öðrum ítölskum börgum og för sinni um
Ítalínu.
Hannibal Valdemarsson flytur erindi um
merkan danskan skólamann og íslandsvin,
ÚTVARPSBLAÐIÐ
3