Útvarpstíðindi - 01.04.1953, Qupperneq 9

ÆVINTÝRI
Á
GÖNGUFÖE
verður leikið í út-
varpið 4. apríl n. k.
Þessi mynd er úr
atriði í 1. þætti.
Tcherepnin og Glazunov. Hann lauk
námi í tónlistarskólanum í St. Péturs-
borg vorið 1914, 23 ára að aldri, og hafði
þá samið allmörg stórverk, m. a. óperu,
hljómsveitarverk, tvo píanókonserta og
fiðlukonsert, tvær píanósónötur og
fjölda smærri verka fyrir píanó (þar á
meðal hið alkunna „Suggestion dia-
bolique11). Ekki munu þessar tónsmíðar
allar hafa fundið náð fyrir augum hinna
ráðsettu kennara Prokofieffs, en þó
veittu þeir honum á burtfararprófinu
fyrstu verðlaun fyrir píanókonsertinn
nr. 1, sem hann lék sjálfur með nem-
endahljómsveit skólans undir stjórn
Tcherepnins.
Um þetta leyti er talið, að stíll Pro-
kofieffs sé orðinn fullmótaður í höfuð-
dráttum, og frá næstu árum eru mörg
þau verk, sem mestrar frægðar hafa afl-
að honum, t. d. „klassíska sinfónían“,
píanókonsertinn nr. 3, píanósónöturnar
nr. 3 og 4, lagaflokkurinn „Visions fugi-
tives“ o. fl.
Vorið 1918 stjórnaði hann fyrsta
flutningi „Klassísku sinfóníunnar 1
Pétursborg, og skömmu síðar hvarf
hann frá Rússlandi og var eftir það
langdvölum erlendis, eins og fyrr var
sagt. Fyrst dvaldist hann í Bandaríkj-
unum um fögurra ára skeið, og þar var
flutt í fyrsta skipti óperan, sem nefnd
er á ensku „Love for Three Oranges“,
en hljómsveitarþættir úr henni hafa náð
miklum vinsældum um allan heim.
Hann kom einnig víða fram sem píanó-
leikari, einkum í eigin verkum, og þótti
mjög snjall. Árið 1922 settist hann að í
París, og tókst þá náið samstarf með
honum og Djaghileff, hinum fræga
brautryðjanda rússneska ballettsins í
París. Þar komst hann einnig í kynni
við Koussevitzky, síðar stjórnanda Sin-
fóníuhljómsveitarinnar í Boston, sem
lét flytja mörg verk Prokofieffs, sum í
fyrsta skipti. Frá þessum og næstu ár-
um eru sinfóníurnar nr. 2, 3 og 4, kon-
Framli. á bls. 15.
ÚTVARPSTÍÐINDI
9