Prentarinn - 01.01.1937, Blaðsíða 2

34
PRENTARINN
Til hvers var þá verið að rjúka i að birta
þær í dagblaði? Það gat aldrei orðið neinn
ávinningur fyrir félagið.
Og svo er eitt alvarlegt í sanibandi við
þetta. Þessi verknaður var brol gegn HÍP
og endurteknum samþykktum, sem það lief-
ir gert.
Á fundi Reykjavíkurdeildarinnar, 14. maí
1924, kom fram eftirfarandi tillaga í tilefni
þess, að hlaupið bafði verið í eitt dagblað
bæjarns með mál, er til umræðu var á deild-
arfundi:
„Reykjavíkurdeild HÍP lýsir því yfir,
að liún telur óheimilt og brot á velsæmi
að hlaupa með félagsmál af fundum í blöð
eða óviðkomandi menn, og að slíkt geti
orðið félaginu til óheilla".
Tillagan var samþykkt með öllum greidd-
um atkvæðuin gegn einu. — Þar sem Reykja-
víkurdeild HÍP fór með málefni félagsins
milli fulltrúafunda og tillaga þessi er sam-
þykkt á lögmætum fundi hennar, verður að
líta svo á, að hún sé enn i fullu gildi, því að
síðan hefur ekkert verið samþykkt í félag-
inu, sem dregið geti úr gildi henuar.
Þremur áruin síðar kemur fram svipað
atvik, og endurnýjar þá deildin þetta álit
sitt á enn ótviræðari hátt.
Á fundi 13. janúar 1927 vítir formaður
Reykjavíkurdeildar HÍP það, að félags-
menn sýni ógætni í orðum út á við um mál-
efni prentarafélagsins; sérstaklega geti þessi
lausmælgi verið óliyggileg meðan á samn-
ingum stendur. — Fleiri félagar tóku síðan
i sama streng, og að umræðum loknum var
eftirfarandi tillaga samþykkt i einu hljóði:
„Reykjavíkurdeild HÍP telur það svo
vítaverðar aðfarir, að bera út það, sem
gerist á fundum deildarinnar, einkum þeg-
ar um samninga milli HÍP og FÍP er að
ræða, að luin ályktar, að þeim mönnum,
sem gera sig seka um þvílíkt athæfi, skuli
tafarlaust vikið úr deildinni, jafnframt að
þess skuli krafist af fulltrúafundi HÍP,
að hann sjái um, að þessir menn verði
reknir úr HÍP með þeirn ummælum, að
þangað geti þeir ekki átt afturkvæmt. —
Ennfremur væntir deildin þess, af öllum
góðum meðlimum sínum, að þeir geri allt,
sem í þeirra valdi stendur til að koma upp
um þá menn, sem gera sig seka i þvílík-
um söguburði, svo þeim verði refsað á
viðeigandi hátt“.
Má sjá á tillögunni, að mönnum hefur
verið mikið niðri fyrir út af máli því, sem
uni var að ræða.
En blað það, sem fyrst birti hinar upp-
haflegu kröfur HÍP gerði ekki endasleppt
við félagið, hvað samningana snerti. Eftir
áramótin skýrir það frá úrslitunum og bæt-
ir siðan Jiessari klásúlu við:
„Fram til þessa tíma hefur islenzkur
verkalýður litið lil Prentarafélagsins sem
einnar sterkustu stoðar i verkalýðshreyf-
ingunni, enda hefur Prentarafélagið á und-
anförnum árum sótt einna-djarfast fram um
kjarabætur.
Eu nú við þessa samninga virðist sero
sókn þessa félags sé farin að linast. Þrátt
fyrir hið glæsilega fordæmi járnsmiðanna nú
i vetur lætur Prentarafélagið kúga sig til þess
að slá af flestum kröfum síniini um meira
en helming og sumum svo sem samnings-
tímanum og aukavinnunni, alveg.
Það sem einkum veldur því að svona er
komið mun vera duglítil forusta félagsins.
Stjórnin er þar að auki að meiri hluta skip-
uð þeim félagsmönnum, sem við bezt kjör
eiga að búa. Virðist því áhugi þeirra fyrir
því að hæta kjör þeirra, sem lægst eru
launaðir enganveginn svo vakandi, sem
skyldi.
Okkur rekur öll minni til þess þegar
járnsmiðir fóru fyrir fáum árum út í mán-
aðarverkfall til þess að bæta kjör nemanna.
Slíku fordæmi hefur stjórn Prentarafélags-
ins gleymt að fylgja að þessu sinni“.
Og i annari grein í sama blaði, þar sem
rætt er um samninga bátasmiða, var þessi
setning:
„— Það er freistandi að bera þetta sam-
an við forystumenn prentara, sem létu sér
nægja 4 tima frí 1. maí“.
Út af þessum ummælum blaðsins væri sann-
arlega freistandi að gera fullkominn saman-
hurð á síðustu samningum HÍP og hinu
, glæsilega fordæmi" járnsmiðanna, en ekki
mun þörf á að eyða hinu takmarkaða rúmi