Kristilegt stúdentablað - 01.12.1943, Side 19

KRISTILEGT STÚDENTABLAÐ
WILLIAM J. TINKLE:
Hver hefir skapað þig?
Höfundur þessarar greinar, Dr. Tinkle, er prófess'or
í líffrœöi — biologi — við La Verne háskólánn i
Kaliforníu.
Það, sem þú liefur lært um lieiminn og upp-
runa hans, virðist þér ef til vill harla ólíkt þeirri
mynd, sem þú hafðir i liuga þér, þegar þú varst
harn og gekkst í sunnudagaskóla. Er þá Guð
veruleiki eða er liann úrelt hugmynd, eins og
jólasveinar og huldufólk?
Varð heimurinn til fyrir tilviljun eða er til
voldugur og kærleiksrikur Guð, sem skapaði
liann og nú stjórnar honum? Líttu aftur á nátt-
úruna og sjáðu hvernig dýrin, jurtirnar og mað-
urinn eru löguð til að lifa einmitt því lífi, sem
þau lifa. Tranan hefur langa fætur og langt
nef, en öndin, sem lifir i sama nmhverfi og
er sundfugl en ekki vaðfugl, liefur blöðkur á
fótunum, breitt ncf og gnægð af fitn til að smyrja
með fiðrið. Hvor um sig er vel gerð til að lifa
sínu lífi.
Þessi tilhögun er svo almenn, að luin er talin
sjálfsögð oif fólk gefur því ekki gaum, að liún
bendir á ákveðna niðurröðun i náttúrunni.
Ef það væri umhverfið eitt, sem mótaði jurtir
eða dýr, þá ælti allt, sem er í sama umhvcrfi,
að vera líkl hvað öðru. En þess í stað eru til
ölikar tegundir í sama umhverfi. Nú á dögum
eru visindamenn ahnennt sammála um þetta at-
riði. Umliverfið hefur talsverð áhrif á jurtir og
dýr, sérstaklega þó jurtir, en það, scm þau mól-
asl af umhverfinu, gengur ckki í arf til næstu
kvnslóðar. Uiigu jurtirnar eða dýrin byrja sitt
lif cins og foreldrar þeirra byrjuðu. Gerð jurt-
arinnar eða dýrsins var ákvörðuð við sköpun
þess. Þeim var ckki gefinn máttur til að um-
breytast i æðri tegundir heldur dafna hvert eftir
eftir sinni tegund. Þessu er skýrt frá í fyrsta
kapitula fyrstu Mósebókar, ellefta, tólfta og tutt-
ugasta og fyrsta og fimmta versi.
Hæfnin til að laga sig eftir einliverju er oft
afar flókin, eins og til dæmis i taugakerfi manns-
ins eða kerfi því, sem stjórnar líkamshita manns-
ins og heldur honum alltaf á sama sligi í lieil-
brigðum manni. „Hita-miðstöðin“ i mænukólf-
inum stjórnar öllum verkunum sjálfvirkt eflir
hárfinum taugum. Aðal liitagjafinn er bruni fæð-
unnar. Þegar hann mvndast of hægt, örfast lauga-
hrif nýrnahettnanna svo þær gefi meira frá sér
af honnónum, sem aftur auka brunann. Ef enn
meiri liita er þörf, förum við að skjálfa og hreyfa
okkur og það eykur einnig brunann. Ef okkur
verður of heitt, sendir „hitamiðstöðin“ meiri
svita út á hörundið og útgufun hans evðir hit-
anum og kælir hörundið. Einnig öndum við frá
okkur meiru lofti með þeim hita, sem það lief-
ur inni að halda.
Er slíkt kerfi sem þetta byggt upp af lilviljun
eða af blindri baráttu fyrir lilveru? Vissulega
liefur það ekki verið. Ciuð var byggingarmeist-
arinn. Skyggnstu dýpra inn í náttúruna og þar
muntu finna traustari grundvöll fvrir trúnni á
Guð.
Biblían staðhæfir, að maðurinn hafi verið skaj)-
aður i Guðs mynd og niðurstöður visindanna
staðfesta það. Maðurinn hefur ávallt verið mað-
ur síðan hann var skapaður.
Frank S. De Ilass, sem var ræðismaður Banda-
ríkjanna i Palestinu, gerði árið 1881 ýmsar rann-
sóknir i Egyptalandi. Þar var þá svo mikið af
múmíum, að ibúarnir notuðu þær fyrir eldsnevti.
Dc Hass rannsakaði mikinn fjölda af þessum
múmium og taldi þær standa lramar að líkams-
byggingu en Egypta á vorum dögum. Cuvier bar-
ón rannsakaði smurða dýraskrokka, sem varð-
veizt hafa i gröfum á sömu slóðum og taldi þá
nákvæmlega eins að byggingu og sömu legund-
ir á vorum dögum.,
19